Geel schriftmos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Alyxoria ochrocheila)
Geel schriftmos
Geel schriftmos
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota
Klasse:Arthoniomycetes
Orde:Arthoniales
Familie:Lecanographaceae
Geslacht:Alyxoria
Soort
Alyxoria ochrocheila
(Nyl.) Ertz & Tehler (2011)
Synoniemen

Opegrapha ochrocheila
Opegrapha rubescens

Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Het geel schriftmos (Alyxoria ochrocheila) is een schriftmos behorend tot de familie Lecanographaceae. Het groeit op laanbomen in bossen. Het komt voor op bast van esdoorns (Acer), Fagus en eiken (Quercus), op wortels van Populier (Populus) en op hout van Carpinus. Het wordt meestal aangetroffen in vochtige bosgebieden op matig zuur tot neutraal substraat (pH 5,7-7,0).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Het thallus is heel dun en ingezonken. De kleur is wittig, wit-grijs en soms groen of bruin getint. Het heeft de volgende kenmerkende kleurreacties: C-, KC-, P-, UV± (sinaasappel), I+ (deels blauw-groen). De Ascomata (schrifttekens) zijn onvertakt tot zelden vertakt en typisch met een bruinoranje pruijn.

Het pseudoepithecium is slecht ontwikkeld, rood-bruin en heeft een hoogte van 10 tot 15 µm. De asci zijn knotsvormig en meten tot 60 × 13 tot 15 µm. De ascosporen zijn elliptisch, 3-septaat en hebben een zeer kleine, nauwelijks zichtbare perispore van 0,4 tot 0,7 µm. De ascosporen meten 14 tot 18 × 4 tot 5 µm en zijn hiermee iets korter dan Alyxoria subelevata en rivierschriftmos (Alyxoria culmigena). De conidia zijn recht en 2 tot 3 septaat en meten 12 tot 19 × 1 tot 2 µm. Door zijn lange conidia onderscheidt het zich van verzonken schriftmos (Pseudoschismatomma rufescens) en rivierschriftmos (Alyxoria culmigena) die conidia hebben van 4 tot 7 µm. Het hypothecium is bleek bruin en 20-35 µm hoog. Het hymenium is 50 tot 60 µm hoog.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Het geel schriftmos komt voor in Europa en Noord-Amerika. Het is ook in Azië waargenomen, zoals in Armenië en Jemen. In Nederland komt het zeldzaam voor. Het is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst.