Roodbuikkookaburra
| Roodbuikkookaburra IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Roodbuikkookaburra (met blauwe staart: mannetje; met roodbruine staart: vrouwtje) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Dacelo gaudichaud Gaimard, 1823 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Roodbuikkookaburra op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De roodbuikkookaburra (Dacelo gaudichaud), behoort tot de familie van ijsvogels (Alcedinidae). De vogel is een endemische vogelsoort uit Nieuw-Guinea. Deze vogel is genoemd naar de Franse natuuronderzoeker Charles Gaudichaud-Beaupré (1789-1854).
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De roodbuikkookaburra heeft een lengte van gemiddeld 28 centimeter en daarmee de kleinste van de vijf kookaburrasoorten. De roodbuikkookaburra heeft een lange witachtige snavel. De borst en de buik zijn fraai roodbruin gekleurd, daarboven een witte kraag en de rest van de kop is zwart. De mantel is zwart met daarop blauwe vleugeldekveren en een blauwe stuit.[2]
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
De roodbuikkookaburra komt voor op Nieuw-Guinea en een aantal nabijgelegen eilanden. Het leefgebied bestaat uit tropisch bos in laag- en heuvelland tussen de zeeniveau en 750 m.[2]
Status[bewerken | brontekst bewerken]
Binnen dit grote verspreidingsgebied en in geschikt habitat is het een algemene vogel. Er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om deze redenen staat deze soort kookaburra als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|