Eilandmerel
| Eilandmerel IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Turdus poliocephalus Latham, 1801 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Eilandmerel op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De eilandmerel (Turdus poliocephalus) is een algemeen in bossen voorkomende lijster uit het geslacht Turdus. De soort komt voor in een uitgestrekt gebied dat reikt van de Filipijnen door geheel Zuidoost-Azië en Melanesië tot aan het eiland Samoa. Er zijn ongeveer 50 ondersoorten beschreven die onderling sterk verschillen.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Door de ingewikkelde taxonomie is een algemene beschrijving lastig te geven. De vogel ziet eruit als een typische lijster met een gele snavel, oogring en poten. De ondersoort op Samoa (T. p. samoensis) lijkt sprekend op de gewone merel (Turdus merula). Op Borneo komt een ondersoort voor (T. p. seebohmi) die sterk lijkt op de roodborstlijster (Turdus migratorius) die van boven zwart is met een rode borst. Er zijn ook ondersoorten met een geheel witte kop.
-
T. p. whiteheadi -
T. p. stresemanni -
T. p. javanicus -
T. p. pritzbueri † -
T. p. thomassoni -
T. p. poliocephalus †
.jpg)
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn 49 ondersoorten:[2]
- T. p. albifrons (Erromanga, Vanuatu)
- T. p. becki (Paama, Lopevi, Epi en Emae, Vanuatu)
- T. p. beehleri (Nieuw-Ierland)
- T. p. bougainvillei (Bougainville)
- T. p. canescens (Goodenough)
- T. p. celebensis (Zuidwest-Celebes)
- T. p. deningeri (Ceram en eilanden ten westen van Nieuw-Guinea)
- T. p. efatensis (Efate en Ngunaeiland, Vanuatu)
- T. p. erythropleurus (Christmaseiland)
- T. p. fumidus (West-Java)
- T. p. hades (Gau, Fiji)
- T. p. heinrothi (Sint- Matthiasgroep, Bismarckarchipel)
- T. p. hygroscopus (Zuid-Celebes)
- T. p. indrapurae (Midden- en Zuid-Sumatra)
- T. p. javanicus (Midden-Java)
- T. p. katanglad (Midden-Mindanao)
- T. p. kelleri (Zuidoost-Mindanao)
- T. p. kulambangrae (Midden-Salomonseilanden)
- T. p. layardi (Fiji)
- T. p. loeseri (Noord-Sumatra)
- T. p. malekulae (Pentecost, Malekula en Ambrymeiland, Vanuatu)
- T. p. malindangensis (Noordwest-Mindanao)
- T. p. mareensis † (Mare, Loyaliteitseilanden)
- T. p. mayonensis (het zuiden van de Filipijnen)
- T. p. mindorensis (het noordwesten van de Filipijnen)
- T. p. nigrorum (Negros, Filipijnen))
- T. p. papuensis (Oost-Nieuw-Guinea)
- T. p. placens (Bankseilanden)
- T. p. poliocephalus † (Norfolkeiland)
- T. p. pritzbueri † (Loyaliteitseilanden)
- T. p. rennellianus (Rennell, Salomonseilanden)
- T. p. ruficeps (Kadavu, Fiji)
- T. p. samoensis (Samoa)
- T. p. schlegelii (West-Timor)
- T. p. seebohmi (Noord-Borneo)
- T. p. sladeni (Guadalcanal)
- T. p. sterlingi (Oost-Timor)
- T. p. stresemanni (Midden en Oost-Java)
- T. p. sukahujan (Soela-archipel)
- T. p. tempesti noordoostelijk Fiji
- T. p. thomassoni (het noorden van de Filipijnen)
- T. p. tolokiwae (Tolokiwa, Bismarckarchipel)
- T. p. vanikorensis (Noord-Vanuatu)
- T. p. versteegi (West-Nieuw-Guinea)
- T. p. vinitinctus † (Lord Howe-eiland)
- T. p. vitiensis (Vanua Levu, Fiji)
- T. p. whiteheadi (Oost-Java)
- T. p. whitneyi (Gaua, Bankseilanden)
- T. p. xanthopus (Nieuw-Caledonië)
Het leefgebied van de eilandmerel is montaan bos en graslanden van de alpiene zone. Bijvoorbeeld in Nieuw-Guinea komt de soort voor op grote hoogten, tussen de 2700 en 4100 m boven de zeespiegel. Daarom zijn de verschillende populaties verdeeld in ondersoorten, omdat ook de vogels die niet op kleine eilanden voorkomen, ecologisch gescheiden zijn door een "zee" van laagland tussen de bergen waarop ze leven.[3]
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De eilandmerel staat als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN omdat veel ondersoorten nog zeer algemeen zijn. Er zijn echter een paar ondersoorten, zoals T. p. erythropleurus, T. p. samoensis en T. p. xanthopus die met uitsterven worden bedreigd. Drie ondersoorten zijn al uitgestorven: T. p. vinitinctus (Lord Howe-eiland), T. p. mareensis (Loyaliteitseilanden) en de nominaat T. p. poliocephalus (Norfolkeiland).[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|