Maskerklauwier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maskerklauwier
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Maskerklauwier (volwassen mannetje)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Laniidae (Klauwieren)
Geslacht:Lanius
Soort
Lanius nubicus
Lichtenstein, 1823
Verspreiding. Oranje=broedgebied; blauw=overwinteringsgebied.
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Maskerklauwier op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De maskerklauwier (Lanius nubicus) is een vogel uit de familie der klauwieren (Laniidae). De vogel komt voor in het oosten van het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten en overwintert in Afrika en het Arabisch schiereiland.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De vogel is 17 tot 18,5 cm lang. De vogel is kleiner dan alle andere soorten klauwieren. De staart is relatief lang en zwart gekleurd. Het mannetje heeft een zwarte rug, oogstreep en kruin. Tussen de kruin en de oogstreep, op het voorhoofd en op de hals is de vogel wit, verder zit er op de vleugel een grote witte vlek. De buik en borst zijn licht en de flanken zijn oranje. Het vrouwtje lijkt soms sterk op het mannetje, maar is gemiddeld doffer en grijs gekleurd daar waar het mannetje zwart is.[2]

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort komt als broedvogel voor van Griekenland tot zuidwestelijk Iran. De vogel overwintert in Afrika en in het zuiden van het Arabisch schiereiland.

Het leefgebied bestaat uit half open, deels bebost terrein. Afwisseling van open plekken en struikgewas is belangrijk. De maskerklauwier zit niet zoals de andere klauwiersoorten op opvallende plaatsen, maar houdt zich meer schuil.[2]

Voorkomen in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

De vogels is in Nederland een hele zeldzame dwaalgast die slechts één keer is gezien, namelijk in 2016 op Terschelling.[3]

Status[bewerken | brontekst bewerken]

De maskerklauwier heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) niet zo groot. De grootte van de populatie werd in 2016 ruw geschat tussen de 120 en 350 duizend individuen. De vogel gaat in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat de maskerklauwier als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]