Ornaathoningeter
Ornaathoningeter IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Illustratie van de ornaathoningeter gemaakt door Joseph Smit. | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Melidectes torquatus Sclater, 1874 | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Ornaathoningeter op Wikispecies | |||||||||||||
|
De ornaathoningeter (Melidectes torquatus) is een endemische vogel uit de gebergtebossen van Nieuw-Guinea.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De ornaathoningeter is 23 cm lang. Het is de enige honingeter die licht van onder is; de keel is zuiver wit en daaronder is een opvallende kaneelkleurige en zwarte band. De naakte huid rond het oog is helder geel.[2]
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
De ornaathoningeter komt voor in het centrale bergland van de Indonesische provincie Papoea en Papoea-Nieuw-Guinea, maar ook in het heuvelland van Vogelkop en het Huonschiereiland (Morobe, Papoea-Nieuw-Guinea).
De soort telt 6 ondersoorten:
- M. t. torquatus: Vogelkop in noordwestelijk Nieuw-Guinea.
- M. t. nuchalis: het westelijke deel van Centraal-Nieuw-Guinea.
- M. t. mixtus: van het westelijke deel van Centraal-tot centraal Nieuw-Guinea.
- M. t. polyphonus: het oostelijke deel van Centraal-Nieuw-Guinea.
- M. t. cahni: het Huonschiereiland.
- M. t. emilii: zuidoostelijk Nieuw-Guinea.
De ornaathoningeter leeft in bergbossen, langs bosranden, in hoge bomen in tuinen en in de steden in de valleien van het centrale hoogland op een hoogte tussen de 1100 en 1750 m boven de zeespiegel. Ze foerageren op nectar van de bloesems.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|