Prothylacinus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Prothylacynus)
Prothylacinus
Fossiel voorkomen: Mioceen
Prothylacinus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Infraklasse:Metatheria
Orde:Sparassodonta
Geslacht
Prothylacinus
Ameghino, 1891
Typesoort
Prothylacinus patagonicus
Prothylacinus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Prothylacinus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Prothylacinus[1][2] is een geslacht van uitgestorven buideldierachtigen uit de Sparassodonta. Het was een carnivoor die tijdens het Mioceen in Zuid-Amerika leefde.

Fossiele vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van Prothylacinus zijn gevonden in de Santa Cruz-formatie in Patagonië, die dateert van 18 tot 16 miljoen jaar geleden.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Prothylacinus was ongeveer anderhalve meter lang en het gewicht wordt geschat op ongeveer tweeëndertig kilogram. Het dier had een vrij robuuste lichaamsbouw met een lang en flexibel lichaam, een stevige hals, korte poten en een lange staart. Prothylacinus was een zoolganger. Dit dier leefde deels in de bomen en de voorpoten hadden aanpassingen voor het grijpen van takken. Prothylacinus jaagde op knaagdieren, gordeldieren, kleine luiaards zoals Hapalops en kleine hoefdieren zoals interatheriiden en hegetotheriiden.