Veluwe
De Veluwe is een beboste landstreek in de provincie Gelderland en een voormalig kwartier van het hertogdom Gelre. Het gebied wordt ruwweg begrensd door de plaatsen Hattem - Apeldoorn - Dieren - Arnhem - Wageningen - Ede - Harderwijk - Hattem.
Op de Veluwe bevindt zich onder meer het Solse Gat en De Hoge Veluwe. Grote delen van de Veluwe bestaan uit stuwwallen uit de Saale-ijstijd. Ten noorden van Rheden, in het Nationaal Park Veluwezoom ligt het hoogste punt van de Veluwe op 110 meter hoogte. Dit is gelijk de hoogste stuwwal van Nederland en het hoogste punt van Nederland buiten Zuid-Limburg
Vanaf de Veluwe lopen verschillende beken naar de rand van het gebied. Sommige van deze beken zijn gegraven, andere zijn natuurlijk. Voorbeelden van deze beken zijn: De Hierdense Beek, de Leuvenumse Beek, de Soerense Beek, de Beekhuizer Beek, en de Tongerense Beek. De beken bevatten dikwijls schoon water, al is de kwaliteit wel achteruit gegaan. Op veel plekken langs deze beken is er een voor Nederlandse begrippen bijzondere flora en fauna te vinden; de elrits komt hier nog voor.
De natuur op de Veluwe bestaat uit diverse beheerseenheden. Veel bos op de Veluwe is aangelegd om stuifzand vast te leggen; dit stuifzand nam toe en met name dennen bleken hiervoor succesvol. Daarnaast zijn er diverse terreinen die van oorsprong voor de jacht bedoeld waren. Het wild zwijn bijvoorbeeld werd geïntroduceerd door Prins Hendrik, de man van Koningin Wilhelmina. Ook de moeflon en de Chinese muntjak, voor Nederland een exoot, kan daardoor gevonden worden.
De raaf is met succes geherintroduceerd op de Veluwe. Er leven inmiddels tientallen exemplaren die ook uitzwermen naar omringende gebieden.
Ontwikkelingen
De laatste tijd probeert men de natuurterreinen met elkaar te verbinden tot een groot doorlopend gebied. Hierdoor raken geïsoleerde populaties met elkaar verbonden waardoor de genetische diversiteit en daarmee de overlevingskansen vergroot worden.
Ook worden er verbindingen buiten de Veluwe gezocht: er zijn plannen voor ecologische verbindingszones richting de Oostvaardersplassen en richting Duitsland. Omdat het edelhert op de Veluwe, in Duitsland en in de Oostvaardersplassen een verschillende genetische herkomst heeft, hoopt men zo op een eenwording van de soort.