Werkstress

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Werkstress is stress gerelateerd aan iemands baan. Iemand kan dit ervaren wanneer zijn/haar werkdruk en verantwoordelijkheden niet overeenkomen met zijn/haar kennis, vaardigheden of persoonlijkheid. Ook wanneer iemand te veel uren of dagen achter elkaar werkt kan werkstress optreden. Een medeoorzaak kan zijn dat hij/zij onvoldoende plezier en voldoening in het werk beleeft, of bijvoorbeeld onvoldoende steun krijgt van leidinggevenden of collega’s.[1]

Oorzaken[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen van werkstress zijn[2]

  • Te hoge werkdruk
  • Een teveel aan werkuren / werkdagen
  • Werkzaamheden die niet overeenkomen met iemands vaardigheden, kennis of persoonlijkheid
  • Een negatieve werkomgeving (te veel aandacht naar macht, geld en status, weinig ethisch gedrag)
  • Het beleven van onvoldoende plezier en voldoening in het werk
  • Een onrustige werkomgeving
  • Een slechte relatie met collega's en leidinggevenden
  • Baanonzekerheid.

Gezondheidseffecten[2][bewerken | brontekst bewerken]

Beperkte werkstress kan leiden tot slaapproblemen, vermoeidheid en lagere arbeidsproductiviteit.

Langdurige werkstress kan negatieve gezondheidseffecten hebben, te denken valt aan:

  • (Ernstige) slaapdeprivatie
  • Psychologische problemen, zoals depressie, oververmoeidheid, stemmingswisselingen, angststoornissen
  • Aanpassingsproblemen, zoals agressie en drugsmisbruik
  • Cognitieve problemen, zoals concentratie- en geheugenproblemen, niet langer bestand zijn tegen prikkels (zoals harde verkeersgeluiden, groepen mensen, televisiebeelden)
  • Somatische klachten, zoals rug- en schouderklachten, spierspanning, een hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten.[3][4][5]

Ernstige klachten door werkstress worden ook wel overspannenheid, of burn-out genoemd.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Werkstress is een veelvoorkomend en kostbaar probleem in de huidige werkomgeving. Ongeveer een derde van alle werknemers in de Verenigde Staten meldde eind vorige eeuw hoge stressniveaus.[6] Twintig tot dertig procent van de werknemers in verschillende arbeidssectoren in de Europese Unie meldden in 2007 dat werkstress mogelijk hun gezondheid aantastte.[3] In Nederland heeft twaalf procent van de huisartsbezoeken te maken met stressklachten. Verder komen 30.000 mensen per jaar door psychische klachten in de WAO, van wie 9000 (30%) als gevolg van stress en overbelasting.[bron?]

Preventie[bewerken | brontekst bewerken]

Vanuit werkenden:

  • Werkstress in de gaten houden. Zo zijn er sites waarop een werkstress-check staat.
  • Een goede nachtrust (voldoende rusttijd, slaaphygiëne en eventueel slaapmedicatie)
  • Zelfonderzoek: ‘Vind ik dit werk leuk?’, ‘Geeft dit werk mij voldoening?’ en ‘Werk ik niet te veel?’
  • Een goede planning. Activiteiten schrappen, grenzen stellen en nee zeggen.
  • Buiten werk voldoende dingen die plezier en ontspanning geven.
  • Gezond leven: gezond eten, voldoende bewegen, matig gebruik van koffie, alcohol en sigaretten. Eventueel yoga en meditatie.
  • Met anderen praten over werkstress.

Vanuit de organisatie:

  • Een plan om stress op de werkvloer tegen te gaan.
  • Bespreekbaar maken van werkstress. Eventueel door tussentijdse controles, cursussen over werkstress, en het instellen van een aanspreekpunt.
  • Overwerk tegengaan
  • In de gaten houden of werknemers niet te veel werk op zich nemen. Zorgen voor een goede werkverdeling.
  • Jonge of nieuwe werknemers vinden het lastiger om werk af te schuiven.
  • Werkbelasting overeen laten komen met de vaardigheden, kennis en ervaring van de werknemers.