1,1,2,2-tetrafluorethaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,1,2,2-tetrafluorethaan
Structuurformule en molecuulmodel
Molecuulmodel van 1,1,2,2-tetrafluorethaan
Algemeen
Molecuulformule C2H2F4
IUPAC-naam 1,1,2,2-tetrafluorethaan
Andere namen R 134; HFC-134; HFK-134
Molmassa 102,03 g/mol
SMILES
C(C(F)F)(F)F
InChI
1S/C2H2F4/c3-1(4)2(5)6/h1-2H
CAS-nummer 359-35-3
EG-nummer 206-628-3
PubChem 9667
Wikidata Q2468529
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
VN-nummer 3163
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand gas
Smeltpunt −89 °C
Kookpunt −23 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

De organische fluorverbinding 1,1,2,2-tetrafluorethaan (R-134 of HFK-134) is een halogeenalkaan die behoort tot de fluorkoolwaterstoffen. Het is een isomeer van het meer gebruikte 1,1,1,2-tetrafluorethaan (HFK-134a).

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

HFK-134 is een niet-brandbaar gas. De kritische temperatuur is 119 °C en de kritische druk 4,615 MPa.[1] Het is geen ozonlaag afbrekende stof.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het kan gebruikt worden in blaasmiddelen voor de vorming van polyurethaanschuimen.[2]

HFK-134 vormt azeotropen of bijna-azeotropen met een aantal stoffen waaronder 1,1-difluorethaan (HFK-152a) en dimethylether. Het mengsel met 1,1-difluorethaan kan gebruikt worden als koelmiddel dat geen ozonafbrekend vermogen heeft.[3] Het mengsel met dimethylether is bruikbaar als koelmiddel, blaasmiddel voor polymeerschuimen of drijfgas in spuitbussen.[4]