1-chloorbutaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1-chloorbutaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1-chloorbutaan
Algemeen
Molecuulformule C4H9Cl
IUPAC-naam 1-chloorbutaan
Andere namen n-butylchloride
Molmassa 92,57 g/mol
CAS-nummer 109-69-3
Wikidata Q161608
Beschrijving Kleurloze vloeistof met scherpe geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Ontvlambaar
Gevaar
H-zinnen H225
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210
Opslag Brandveilig en goed gesloten.
EG-Index-nummer 602-059-00-3
VN-nummer 1127
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,88 g/cm³
Smeltpunt −123 °C
Kookpunt 79 °C
Vlampunt −12 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 240 °C
Dampdruk 10.700 Pa
Oplosbaarheid in water 0,66 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1-chloorbutaan is een halogeenalkaan met als brutoformule C4H9Cl. Het is een kleurloze vloeistof met een scherpe geur.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting of bij verbranding met vorming van giftige en corrosieve dampen, onder andere waterstofchloride en fosgeen. Ze reageert traag met water met vorming van zoutzuur. 1-chloorbutaan reageert hevig met oxiderende stoffen en metalen in poedervorm, met kans op brand en ontploffing. De stof tast ook aluminium en een groot aantal kunststoffen aan.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]