2e Grammy Awards

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2e Grammy Awards
Grammy Awards
Datum 29 november 1959
Locatie Beverly Hills Hilton, Los Angeles, Californië
Host Mort Sahl
Netwerk CBS
Vorige 1e Grammy Awards
Volgende 3e Grammy Awards
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De tweede editie van de jaarlijkse Grammy Awards, waarbij prijzen werden uitgereikt in verschillende categorieën voor de beste Amerikaanse muzikanten, vond plaats op 29 november 1959 in het Beverly Hilton in Los Angeles (Californië).

Het was de tweede uitreiking in 1959, na de eerste editie een paar maanden eerder. De eerste ceremonie betrof muziek uit 1958, de tweede muziek uit 1959. Vanaf 1961 vond de uitreiking telkens in het voorjaar plaats.

Duke Ellington won de meeste prijzen, namelijk drie voor de soundtrack van de film Anatomy of Murder. Een aantal artiesten won er twee: Bobby Darin voor Record of the Year voor Mack the Knife en voor Beste Nieuwe Artiest; Frank Sinatra voor Album of the Year en voor beste popzanger, beide voor het album Come Dance With Me. Ella Fitzgerald kreeg prijzen voor beste popzangeres en voor beste jazzplaat, terwijl componist Andre Previn won in de categorieën voor beste soundtrack en voor beste orkest-opname. Pianist Arthur Rubinstein kreeg twee Grammy's voor een opname van sonates van Beethoven, die in twee categorieën was genomineerd (beste kamermuziek en beste instrumentale solist). Rubinstein won in beide categorieën.

Het liedje The Battle of New Orleans won twee prijzen, een voor componist Jimmy Driftwood en een voor zanger Johnny Horton.


Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Kinderrepertoire[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Recording voor Children

Klassieke muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Vetgedrukte namen ontvingen een Grammy. Overige uitvoerenden, zoals orkesten, solisten e.d., die niet in aanmerking kwamen voor een Grammy, staan tussen haakjes vermeld.

  • Best Classical Performance (orkest)
  • Best Classical Performance - zanger(es)
  • Best Classical Performance (koor of opera)
  • Best Classical Performance (instrumentale solist met orkestbegeleiding)
  • Best Classical Performance (Instrumentale solist zonder orkestbegeleiding, of begeleiding in kleine bezetting)
    • Artur Rubinstein voor Beethoven: Sonatas No. 21 in C (Waldstein) en No. 18 in E Flat
  • Best Classical Performance (kamermuziek)
    • Arthur Rubinstein voor Beethoven: Sonatas No. 21 in C (Waldstein) en No. 18 in E Flat

Comedy[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Comedy Performance - Spoken
    • Shelley Berman voor Inside Shelley Berman
  • Best Comedy Performance - Musical
    • Homer and Jethro voor The Battle of Kookamonga

Composing and arranging (Compositie & arrangementen)[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Musical Composition First Recorded and Released in 1959 (more than 5 minutes duration)
  • Best Sound Track Album - Background Score from a Motion Picture or Television
  • Best Arrangement

Country[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Country & Western Performance
    • Johnny Horton voor The Battle of New Orleans

Folk[bewerken | brontekst bewerken]

Jazz[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Jazz Performance - Soloist
  • Best Jazz Performance - Group
    • Jonah Jones voor I Dig Chicks

Musical[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Broadway Show Album
    • Ethel Merman (& original cast) voor Gypsy

en

    • Gwen Verdon voor Redhead (Overige solisten: Richard Kiley, Leonard Stone, Doris Rich, Cynthia Latham, Joy Nichols, Bob Dixon & Pat Ferrier)
  • Best Sound Track Album, Original Cast - Motion Picture or Television

Hoezen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Album Cover
    • Robert M. Jones (artdirector) voor Shostakovich: Symphony No. 5 door Howard Mitchell

Pop[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Vocal Performance, Female
  • Best Vocal Performance, Male
  • Best Performance by a Vocal Group or Chorus
    • Richard Condie (choir director) voor The Battle Hymn of the Republic (uitvoerenden: The Mormon Tabernacle Choir o.l.v. Richard Condie)
  • Best Performance by a Dance Band
  • Best Performance by an Orchestra
  • Best Performance by a "Top 40" Artist

Production and engineering (Productie & techniek)[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Engineering Contribution - Other Than Classical or Novelty
    • Robert Simpson (technicus) voor Belafonte at Carnegie Hall (uitvoerende: Harry Belafonte
  • Best Engineering Contribution - Classical Recording
  • Best Engineering Contribution - Novelty Recording
    • Ted Keep (technicus) voor Alvin's Harmonica (uitvoerende: David Seville)

R&B[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Rhythm & Blues Performance

Gesproken Woord[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Performance - Documentary or Spoken Word (other than comedy)