AS Roma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zie AS Roma (Superleague Formula) voor het gelijknamige raceteam
AS Roma
AS Roma
Naam Associazione Sportiva Roma S.p.A.
Bijnaam I Giallorossi
La Lupa
La Magica
Capitolini
Opgericht 7 juni 1927
Plaats Rome
Stadion Stadio Olimpico
Capaciteit 70.634
Voorzitter Vlag van Verenigde Staten Dan Friedkin
Eigenaar Vlag van Verenigde Staten The Friedkin Group (86,6%)
Vicevoorzitter Vlag van Verenigde Staten Ryan Friedkin
Algemeen directeur Vlag van Italië Pietro Berardi
Sportief directeur Vlag van Portugal Tiago Pinto
Trainer Vlag van Italië Daniele De Rossi
Competitie Vlag van Italië Serie A
Tenue
Geldig voor 2023/24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Associazione Sportiva Roma, kortweg AS Roma, is een Italiaanse voetbalclub uit Rome die sinds 1953 uitkomt in de Serie A, de hoogste voetbalklasse van Italië.

AS Roma veroverde al drie keer de landstitel, negen keer wonnen ze de Italiaanse beker en won als eerste club ooit de Conference League in 2022. Hun thuiswedstrijden spelen ze in het Stadio Olimpico met bordeaux-oranje als clubkleuren.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]

De geschiedenis van de club gaat terug tot een aantal clubs, na enkele fusies bleven er daarvan drie over: US Alba Audace Roma, Fortitudo Pro Roma en Roman Football Club. In 1927 fuseerden de drie clubs tot het huidige AS Roma, op aandringen van functionarissen van de fascistische partij van Mussolini om tegenwicht te bieden tegen de dominantie van de clubs uit het noorden van Italië.[1] Tevens was er druk vanuit de bond die per stad zo weinig mogelijk profclubs wilde.

Eerste successen[bewerken | brontekst bewerken]

In haar eerste jaar boekte AS Roma al meteen een groot succes, de CONI-cup – voorloper van de Coppa Italia – werd gewonnen. De club werd voor het eerst landskampioen van Italië in 1942. Daarna liet succes lang op zich wachten, want dat volgde pas in 1961 toen Roma de Jaarbeursstedenbeker won, de voorloper van de UEFA Cup. In de finale van het toernooi werd Birmingham City verslagen (2–2 en 2–0). Verder werd er in de jaren zestig tweemaal de Coppa Italia gewonnen, in 1964 en 1969. De jaren zeventig waren voor Roma weinig enerverend.

Nieuwe succesperiode[bewerken | brontekst bewerken]

Pas in de jaren tachtig kwam Roma weer op. Onder leiding van de rijke voorzitter Dino Viola en hoofdtrainer Nils Liedholm werd in die periode vier keer de beker gewonnen in 1980, 1981, 1984 en 1986. Daarnaast werd de club voor de tweede keer in haar bestaan landskampioen in 1983. De club reikte het jaar daarop zelfs tot in de finale van de Europacup I tegen Liverpool. Deze werd echter na strafschoppen verloren van de Engelsen. Bekende spelers uit deze succesvolle periode zijn Paulo Roberto Falcão, Roberto Pruzzo en Bruno Conti.

Financieel wanbeleid[bewerken | brontekst bewerken]

AS Roma wint de Coppa Italia 2007-2008

Met de winst van de Coppa Italia in 1991 volgde er na die succesperiode een volgend succes, maar daarna leek de club door financieel wanbeleid echter op sterven na dood. Op dat moment nam de steenrijke voorzitter Franco Sensi het roer over bij Roma. In de zomer van 2000 werd Fabio Capello aangesteld als de nieuwe trainer van de club. Sensi gaf Capello veel zeggenschap in de aankopen van de club. In 2001 heeft Capello met de spelers Francesco Totti, Aldair, Cafú, Vincenzo Montella, Marco Delvecchio, Damiano Tommasi, Vincent Candela en de nieuwe aankomen Walter Samuel, Gabriel Batistuta en Emerson een uiterst sterk elftal gesmeed. AS Roma wist met dit elftal voor het eerst in achttien jaar tijd het landskampioenschap in de wacht te slepen, het derde in de clubgeschiedenis. In de seizoenen erna eindigde de club nog tweemaal op de tweede plaats. Na het seizoen 2003/04 vertrok Capello naar Juventus.

Na de periode Capello wisselden de trainers elkaar snel af. In 2005 eindigde de club als achtste met slechts drie punten meer dan de clubs in de degradatiezone. Deelname aan de UEFA Cup werd veilig gesteld door de finale van de Coppa Italia te halen, aangezien tegenstander Inter al was geplaatst. Op 17 juni 2005 werd Luciano Spalletti aangetrokken als de man die het succes weer naar Rome moest brengen. Onder leiding van Spalletti stelde Roma een Serie A-record scherper door elf keer op rij te winnen. Het oude record stond op naam van Juventus dat in het seizoen 1931/32 tien keer op rij wist te winnen. AC Milan (1950/51) en Bologna (1963/64) wisten het record van Juventus eerder wel te evenaren, maar niet te verbeteren. Het record werd het seizoen ernaar alweer verbroken door Inter.

Op 1 september 2009 diende Spalletti zijn ontslag in na de tegenvallende resultaten bij de competitiestart. Als nieuwe trainer werd de ervaren Claudio Ranieri aangetrokken, die zelf ook van Romeinse afkomst was. Ondanks de uitschakeling in de Europa League, tegen de Griekse ploeg Panathinaikos, wist Ranieri het evenwicht te herstellen in de ploeg die zo slecht aan het seizoen begon. Het elftal streed mee voor het landskampioenschap en stond kort voor het einde van het seizoen even op de eerste plaats. Na een verloren wedstrijd tegen Sampdoria was het toch Inter dat er met de Scudetto vandoor ging, met slechts twee punten meer dan Roma. Ook de finale van de Coppa Italia ging verloren tegen hetzelfde Inter, dat dat jaar ook de Champions League won. Halverwege het daaropvolgende seizoen diende Ranieri na een reeks tegenvallende resultaten zijn ontslag in, waarbij de wedstrijd tegen Genoa doorslaggevend was. In die wedstrijd stond Roma met 3-0 voor, maar werd er met 3-4 verloren. Ranieri werd opgevolgd door de oud-spits en jeugdtrainer van de club Vincenzo Montella, die Roma nog naar een zesde plek in de competitie wist te loodsen, waardoor ze mocht deelnemen aan de voorronde van de Europa League.

Amerikaanse overnames[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2011 kocht het Amerikaanse Boston International Group zich in bij AS Roma. Daarmee werd het ineens een kapitaalkrachtige ploeg. Luis Enrique, oud-international van Spanje, werd aangetrokken als hoofdtrainer. Ook werden er veel nieuwe spelers aangetrokken, waaronder Maarten Stekelenburg. Hoewel Enrique trachtte Roma een "Barcelona"-achtig voetbal te laten spelen, bleven de resultaten en het spel uit. Aan het einde van het seizoen liet Luis Enrique weten dat hij zijn ontslag indiende, omdat hij niet had bereikt wat hij wilde.

Na het teleurstellende seizoen was de zoektocht naar een nieuwe trainer snel voorbij. De door de curva (harde kern van supporters) gehoopte trainer Zdeněk Zeman werd teruggehaald naar Roma, nadat hij ook eind jaren negentig al eens aan het roer had gestaan. Zeman, die bekend stond om zijn riskante aanvallende speelstijl waarbij de verdediging hoog mee opkomt, had het jaar ervoor Pescara naar het kampioenschap in de Serie B gebracht met een recordaantal (90) gescoorde doelpunten. Met een aantal aankopen gedurende de zomer werd het team versterkt, al bouwde het nog steeds op een aantal spelers uit de eigen kweek, niet in de laatste plaats op clubiconen Francesco Totti en Daniele de Rossi. Na wisselvallige resultaten zegde de clubleiding het vertrouwen in Zeman op. Aurelio Andreazzoli maakte het seizoen op interim-basis af. Dat seizoen eindigde Roma op de zesde plaats, één punt boven stadsgenoot en aartsrivaal Lazio, waarvan de bekerfinale werd verloren.

In juli 2013 werd bekend dat Rudi García de nieuwe trainer zou worden van AS Roma. Die zomer ontving de club voor een recordbedrag aan inkomsten uit transfers. Zo vertrokken onder andere Erik Lamela, Marquinhos (beide 35 miljoen), Pablo Osvaldo (17 miljoen) en Maarten Stekelenburg (5,6 miljoen). In totaal ontving de club meer dan 100 miljoen euro. De selectie werd versterkt met onder meer Mehdi Benatia, Maicon, Morgan de Sanctis en Kevin Strootman. Strootman kwam over van PSV voor een bedrag van tussen de 17 en 20 miljoen euro en was na Stekelenburg de tweede Nederlander in de geschiedenis van de club.

Het 2013/14 begon uitstekend voor García en zijn mannen. De eerste tien duels werden allemaal gewonnen, wat zorgde voor een record aantal punten na tien speelronden. In deze tien wedstrijden kreeg Roma slechts één tegendoelpunt te verwerken. Uiteindelijk eindigde de club als tweede achter Juventus met een achterstand van zeventien punten. Onder leiding van García leed Roma op dinsdag 21 oktober 2014 een historische nederlaag, toen de club op eigen veld met 7-1 werd afgedroogd door het Duitse Bayern München in de Champions League. "Ik ben de schuldige, want mijn strategie was compleet verkeerd”, zei García na afloop. "We hadden compacter moeten spelen en op de counter moeten gokken."[2]

Afscheid Totti[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de laatste speelronde van het seizoen 2016/17 wist Roma een ticket te bemachtigen voor de groepsfase van de Champions League door op eigen veld met 3-2 te winnen van Genoa.[3] Deze wedstrijd, gespeeld op 28 mei 2017, was tevens de laatste wedstrijd van clubicoon Francesco Totti.

AS Roma kwam in een uitverkocht Stadio Olimpico al na drie minuten op achterstand door een treffer van Pietro Pellegri. De talentvolle aanvaller van Genoa werd geboren op 17 maart 2001, toen had Totti al 192 wedstrijden gespeeld voor AS Roma waarin hij 53 keer had gescoord. Twee maanden na de geboorte van Pellegri behaalde Totti zijn eerste en enige landstitel met de club uit Roma. Zeven minuten na de openingsgoal van Pellegri bracht Edin Džeko Roma weer op gelijke hoogte.

Na 54 minuten kwam Totti in het veld voor Mohamed Salah, voor zijn 786e en laatste wedstrijd voor de club. In de blessuretijd maakte Diego Perotti de bevrijdende 3-2 voor de thuisclub van hoofdtrainer Luciano Spalletti, die bezig was aan zijn tweede periode bij de club. Een week na deze wedstrijd liet Luciano Spalletti weten te vertrekken als trainer van AS Roma.

Wisselende resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Op 13 juni 2017 maakte de club bekend dat Eusebio Di Francesco de taken van Spalletti over zou nemen.[4] Di Francesco wist in de jaren voor zijn aanstelling van Sassuolo een moeilijk te bespelen Serie A-ploeg te maken. Bij Roma kende hij echter wisselende successen. Claudio Ranieri werd op 8 maart 2019 aangesteld als interim-trainer, nadat de resultaten onder Di Francesco tegenvielen.[5]

In de zomer van 2019 werd Paulo Fonseca, hoofdtrainer van Shakhtar Donetsk, aangesteld als de nieuwe trainer van AS Roma.[6] Een jaar later, op 6 augustus 2020, wisselde de club van eigenaar toen Dan Friedkin 83% van de aandelen in handen kreeg.[7] Onder leiding van Fonseca kende het elftal wisselende resultaten. Het contract van de Portugees werd niet verlengd.[8] Wel reikte het elftal nog tot de halve finale van de Europa League waarin het werd uitgeschakeld door Manchester United, het eindigde in 5-8 over twee wedstrijden.[9] Zijn landgenoot José Mourinho werd aangesteld als zijn opvolger en tekende een driejarig contract per medio 2021.[10][11] In het eerste seizoen onder Mourinho eindigde Roma op de vijfde plaats in de competitie en wist het de eerste UEFA Europa Conference League te winnen door Feyenoord in de finale met 1-0 te verslaan.[12] Het daaropvolgende seizoen wist Roma de finale van de UEFA Europa League te bereiken, nadat het onder andere Feyenoord en Bayer 04 Leverkusen uitschakelde.[13]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
UEFA Europa Conference League 1x 2022
Jaarbeursstedenbeker 1x 1961
Anglo-Italian Cup 1x 1972
Nationaal
Serie A 3x 1942, 1983, 2001
Coppa Italia 9x 1964, 1969, 1980, 1981, 1984, 1986, 1991, 2007, 2008
Supercoppa Italiana 2x 2001, 2007
Serie B 1x 1952

Clubcultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Stamboom AS Roma[bewerken | brontekst bewerken]

Schematisch overzicht van fusies van voetbalclubs die in AS Roma zijn opgegaan
 
 
 
 
 
 
 
AS Roma
1927
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
US Alba Audace
1926
 
 
Roman FC
1901
 
 
Fortitudo Pro Roma
1926
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
SS Alba
1907
 
FC Esperia-Audace
1912
 
FC Aiglon
1905
 
SGS Fortitudo
1908
 
US Pro Patria
1924
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
FC Esperia
1911
 
Audace CS
1901
 
 
 
 
 
SS Pro Roma
1911
 
 
US Romana
1916
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
CS Ardor
1908
 
 
Ginnastica Roma
1899

Tenue[bewerken | brontekst bewerken]

Sponsoren[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Kledingsponsor Shirtsponsor
1970-1971 Lacoste
1972-1976
1977-1979 Adidas
1979-1980 Pouchain
1980-81 Playground
1981-1982 Barilla
1982-1983 Patrick
1983-1986 Kappa
1986-1991 NR
1991-1994 Adidas
1994-1995 ASICS Nuova Tirrena
1995-1997 INA Assitalia
1997-2000 Diadora
2000-2002 Kappa
2002-2003 Mazda
2003-2005 Diadora
2005-2006 Banca Italease
2006-2007
2007-2013 Kappa WIND
2013-2014 Roma Cares
2014-2018 Nike
2018-2021 Qatar Airways
2021- New Balance DigitalBits

Supporters[bewerken | brontekst bewerken]

AS Roma is de club van het volk en wordt voornamelijk gevolgd door Romeinen uit het zuiden en oosten van de stad, in tegenstelling tot aartsrivaal en stadsgenoot Lazio dat meer aanhangers telt in de noordelijke wijken en in de provincie Lazio. De aanhang van Roma komt van oudsher uit arbeiderswijken, terwijl de rijkere aanhang van Lazio uit beter ontwikkelde wijken afkomstig is. Gedurende de laatste decennia zijn de meeste groepen ultras van de club ook uiterst rechts geworden. De groeperingen ultras van Roma bevinden zich altijd op de Curva Sud.

De clubkleuren van Roma zijn bordeaux-oranje, maar ze worden simpelweg de giallorossi (rood-gelen) genoemd. Het is in beide gevallen een vereenvoudiging van de echte kleuren van de stad, die zijn namelijk paarsrood-goud. Daarnaast is ook een van de symbolen van de stad – wolvin met Romulus en Remus – terug te vinden in het logo. De wolvin met de tweelingen onderaan staat symbool voor Rome als stad, terwijl de adelaar – gebruikt door Lazio – het Romeinse Rijk symboliseert. Geen van de symbolen is gebruikt in het wapen van de stad, dit is enkel een paarsrood schild met de gouden letters S.P.Q.R. erop.

Rivaliteit[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaat een enorme rivaliteit tussen AS Roma en Lazio. De derby's zijn elk jaar de belangrijkste wedstrijden van het seizoen voor de aanhang van beide clubs, mede doordat de Romeinse clubs zelden hebben deelgenomen aan de titelstrijd.

Stadion[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Stadio Olimpico (Rome) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

AS Roma speelt sinds 1953 in het Stadio Olimpico. Dit wordt gedeeld met aartsrivaal Lazio. De harde kern van de supporters zit op de tribune achter het zuidelijke doel, de Curva Sud.

Eerste elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Nationaliteit Geb. datum Sinds Contract Vorige club
Doelmannen
1 Rui Patrício Vlag van Portugal Portugal 15-02-1988 2021 2024 Vlag van Engeland Wolverhampton Wanderers
63 Pietro Boer Vlag van Italië Italië 12-05-2002 2021 2024
99 Mile Svilar Vlag van Servië Servië 27-08-1999 2022 2027 Vlag van Portugal Benfica
Verdedigers
2 Rick Karsdorp Vlag van Nederland Nederland 11-02-1995 2017 2025 Vlag van Nederland Feyenoord
3 Roger Ibañez Vlag van Italië Italië 23-11-1998 2021 2025 Vlag van Italië Atalanta
6 Chris Smalling Vlag van Engeland Engeland 22-11-1989 2020 2023 Vlag van Engeland Manchester United
13 Riccardo Calafiori Vlag van Italië Italië 19-05-2002 2020 2025
17 Matías Viña Vlag van Uruguay Uruguay 09-11-1997 2021 2026 Vlag van Brazilië Palmeiras
19 Zeki Çelik Vlag van Turkije Turkije 17-02-1997 2022 2026 Vlag van Frankrijk Lille
23 Gianluca Mancini Vlag van Italië Italië 17-04-1996 2020 2027 Vlag van Italië Atalanta
24 Marash Kumbulla Vlag van Albanië Albanië 08-02-2000 2021 2025 Vlag van Italië Hellas Verona
37 Leonardo Spinazzola Vlag van Italië Italië 25-03-1993 2019 2024 Vlag van Italië Juventus
65 Filippo Tripi Vlag van Italië Italië 06-01-2002 2021 2024
William Bianda Vlag van Frankrijk Frankrijk 30-04-2000 2023
Middenvelders
4 Bryan Cristante Vlag van Italië Italië 03-03-1995 2019 2024 Vlag van Italië Atalanta
7 Lorenzo Pellegrini Vlag van Italië Italië 19-06-1996 2017 2026 Vlag van Italië Sassuolo
8 Nemanja Matić Vlag van Servië Servië 01-08-1988 2022 2023 Vlag van Engeland Manchester United
22 Nicolò Zaniolo Vlag van Italië Italië 02-07-1999 2018 2024 Vlag van Italië Inter Milan
25 Georginio Wijnaldum Vlag van Nederland Nederland 11-11-1990 2022 huur Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
52 Edoardo Bove Vlag van Italië Italië 16-05-2002 2021 2025
55 Ebrima Darboe Vlag van Gambia Gambia 06-06-2001 2021 2026
Ante Coric Vlag van Kroatië Kroatië 14-04-1997 2018 2023 Vlag van Kroatië Dinamo Zagreb
Aanvallers
9 Tammy Abraham Vlag van Engeland Engeland 02-10-1997 2021 2026 Vlag van Engeland Chelsea
14 Eldor Shomurodov Vlag van Oezbekistan Oezbekistan 29-06-1995 2021 2026 Vlag van Italië Genoa
21 Paulo Dybala Vlag van Argentinië Argentinië 15-11-1993 2022 2025 Vlag van Italië Juventus
59 Nicola Zalewski Vlag van Polen Polen 23-01-2002 2021 2025
64 Felix Afena-Gyan Vlag van Ghana Ghana 19-01-2003 2021 2026
92 Stephan El Shaarawy Vlag van Italië Italië 27-10-1992 2021 2023 Vlag van China Shanghai Shenhua
Justin Kluivert Vlag van Nederland Nederland 05-05-1999 2018 2023 Vlag van Nederland Ajax
90 Romelu Lukaku Vlag van België België 13-05-1993 2023 2024 Vlag van Engeland Chelsea

Laatste update: 14 augustus 2022

Staf[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nationaliteit Functie Sinds Contract Vorige club
Technische Staf
José Mourinho Vlag van Portugal Portugal Hoofdtrainer 2021 2024 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Giovanni Cerra Vlag van Italië Italië Assistent-trainer 2021 2024 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Salvatore Foti Vlag van Italië Italië Assistent-trainer 2022 2024 Vlag van Italië Torino
Nuno Santos Vlag van Spanje Spanje Keeperstrainer 2021 2024 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur

Laatste update: 14 augustus 2022

Overzichtslijsten[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen sinds 1946[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1946 6e
    Serie A
  • 1947 15e
    Serie A
  • 1948 17e
    Serie A
  • 1949 14e
    Serie A
  • 1950 17e
    Serie A
  • 1951 19e
    Serie A
  • 1952 1e
    Serie B
  • 1953 6e
    Serie A
  • 1954 6e
    Serie A
  • 1955 3e
    Serie A
  • 1956 6e
    Serie A
  • 1957 14e
    Serie A
  • 1958 5e
    Serie A
  • 1959 6e
    Serie A
  • 1960 9e
    Serie A
  • 1961 5e
    Serie A
  • 1962 5e
    Serie A
  • 1963 5e
    Serie A
  • 1964 12e
    Serie A
  • 1965 9e
    Serie A
  • 1966 8e
    Serie A
  • 1967 10e
    Serie A
  • 1968 10e
    Serie A
  • 1969 8e
    Serie A
  • 1970 10e
    Serie A
  • 1971 6e
    Serie A
  • 1972 7e
    Serie A
  • 1973 11e
    Serie A
  • 1974 8e
    Serie A
  • 1975 3e
    Serie A
  • 1976 10e
    Serie A
  • 1977 7e
    Serie A
  • 1978 8e
    Serie A
  • 1979 10e
    Serie A
  • 1980 7e
    Serie A
  • 1981 2e
    Serie A
  • 1982 3e
    Serie A
  • 1983 1e
    Serie A
  • 1984 2e
    Serie A
  • 1985 7e
    Serie A
  • 1986 2e
    Serie A
  • 1987 7e
    Serie A
  • 1988 3e
    Serie A
  • 1989 8e
    Serie A
  • 1990 6e
    Serie A
  • 1991 9e
    Serie A
  • 1992 5e
    Serie A
  • 1993 10e
    Serie A
  • 1994 7e
    Serie A
  • 1995 5e
    Serie A
  • 1996 5e
    Serie A
  • 1997 12e
    Serie A
  • 1998 4e
    Serie A
  • 1999 5e
    Serie A
  • 2000 6e
    Serie A
  • 2001 1e
    Serie A
  • 2002 2e
    Serie A
  • 2003 8e
    Serie A
  • 2004 2e
    Serie A
  • 2005 8e
    Serie A
  • 2006 2e
    Serie A
  • 2007 2e
    Serie A
  • 2008 2e
    Serie A
  • 2009 6e
    Serie A
  • 2010 2e
    Serie A
  • 2011 6e
    Serie A
  • 2012 7e
    Serie A
  • 2013 6e
    Serie A
  • 2014 2e
    Serie A
  • 2015 2e
    Serie A
  • 2016 3e
    Serie A
  • 2017 2e
    Serie A
  • 2018 3e
    Serie A
  • 2019 6e
    Serie A
  • 2020 5e
    Serie A
  • 2021 7e
    Serie A
  • 2022 6e
    Serie A
  • 2023 6e
    Serie A

Roma in Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Europese wedstrijden van AS Roma voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Roma speelt sinds 1931 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De edities die AS Roma heeft gewonnen zijn dik gedrukt:

2001/02, 2002/03, 2004/05, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2010/11, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19
1983/84
2009/10, 2011/12, 2014/15, 2016/17, 2019/20, 2020/21, 2022/23, 2023/24
2021/22
1969/70, 1980/81, 1981/82, 1984/85, 1986/87, 1991/92
1975/76, 1982/83, 1988/89, 1990/91, 1992/93, 1995/96, 1996/97, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2003/04, 2005/06
1958/60, 1960/61, 1961/62, 1962/63, 1963/64, 1964/65, 1965/66
1931, 1935, 1936, 1955, 1960, 1968

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid Datum Tegenstander Uitslag Plaats Naam Aantal
Hoogste overwinning 16-09-1999 Vlag van Portugal Vitória FC (Setúbal) 7-0 Rome
28-09-2000 Vlag van Slovenië HIT Gorica 7-0 Rome
Hoogste nederlaag 10-04-2007 Vlag van Engeland Manchester United FC 1-7 Manchester
21-10-2014 Vlag van Duitsland FC Bayern München 1-7 Rome
Speler met meeste wedstrijden 16-03-2017 Vlag van Italië Francesco Totti 103
Speler met meeste doelpunten 25-11-2014 Vlag van Italië Francesco Totti 38

UEFA Club Ranking: 9 (12-08-2023)

Bekende (oud-)Romeinen[bewerken | brontekst bewerken]

Voorzitters[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1927 - Italo Foschi
  • 1928 - Renato Sacerdoti
  • 1934 - Vittorio Scialoja
  • 1935 - Igino Bettini
  • 1941 - Edgardo Bazzini
  • 1943 - Pietro Baldassarre
  • 1949 - Pier Carlo Restagno
  • 1950 - Romolo Vaselli
  • 1951 - Renato Sacerdoti
  • 1958 - Anacleto Gianni
  • 1962 - Francesco Marini-Dettina e Franco Evangelisti
  • 1968 - Francesco Ranucci
  • 1969 - Alvaro Marchini
  • 1971 - Gaetano Anzalone
  • 1979 - Dino Viola
  • 1991 - Flora Viola
  • 1991 - Giuseppe Ciarrapico
  • 1993 - Ciro Di Martino
  • 1993 - Franco Sensi
  • 2009 - Rosella Sensi
  • 2010 - Roberto Cappelli
  • 2011 - Thomas DiBenedetto
  • 2012 - James Pallotta
  • 2020 - Dan Friedkin

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van spelers van AS Roma voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr. Land Naam Positie Periode Aantal
1. Vlag van Italië Italië Francesco Totti Aanvaller 1992-2017 785
2. Vlag van Italië Italië Daniele De Rossi Middenvelder 2001-2019 616
3. Vlag van Italië Italië Giacomo Losi Verdediger 1954-1969 455
4. Vlag van Italië Italië Sergio Santarini Verdediger 1968-1981 439
5. Vlag van Italië Italië Giuseppe Giannini Middenvelder 1981-1996 437
Top-5 Doelpuntenmakers
Nr. Land Naam Periode Aantal
1. Vlag van Italië Italië Francesco Totti 1992-2017 307
2. Vlag van Italië Italië Roberto Pruzzo 1978-1988 138
3. Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina Edin Džeko 2015-2021 119
4. Vlag van Italië Italië Amedeo Amadei 1936-1938 / 1939-1948 110
5. Vlag van Italië Italië Rodolfo Volk 1928-1933 106

Trainers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van trainers van AS Roma voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

AS Roma Femminile[bewerken | brontekst bewerken]

AS Roma Femminile is het vrouwenteam van de club. Het speelt in de Serie A voor vrouwen en werd kampioen van het seizoen 2022-2023.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie AS Roma van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.