ATP-toernooi van Rosmalen 1998

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Rosmalen 1998
Officiële naam Heineken Trophy
Editie 1998 (9e editie)
Stad, land Rosmalen, Nederland
(formeel: 's-Hertogenbosch)
Locatie Autotron
Datum 15 - 21 juni
Auspiciën ATP
Categorie ATP International Series
Prijzengeld US$ 500.000
Deelnemers 32 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond gras, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Rosmalen
Winnaar enkel Vlag van Australië Patrick Rafter
Winnaars dubbel Vlag van Frankrijk Guillaume Raoux
Vlag van Nederland Jan Siemerink
Vorige: 1997     Volgende: 1999
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Rosmalen 1998 (met de officiële naam Heineken Trophy 1998) vond plaats van 15 tot en met 21 juni op de grasbanen van Autotron in de Nederlandse plaats Rosmalen. Internationaal stond het toernooi bekend als het toernooi van 's-Hertogenbosch.

De Australiër Patrick Rafter won in de enkelspelfinale van de Tsjech Martin Damm.

Zie Tennistoernooi van Rosmalen 1998 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Australië Patrick Rafter 6 winnaar
2/WC. Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov 7 eerste ronde Vlag van Verenigde Staten Steve Campbell
3. Vlag van Tsjechië Karol Kučera 12 kwartfinale Vlag van Tsjechië Martin Damm
4. Vlag van Nederland Richard Krajicek 13 kwartfinale forfait
5. Vlag van Duitsland Nicolas Kiefer 21 eerste ronde Vlag van Nederland John van Lottum
6. Vlag van Brazilië Gustavo Kuerten 24 eerste ronde Vlag van Nederland Dennis van Scheppingen
7. Vlag van Nederland Jan Siemerink 27 halve finale Vlag van Tsjechië Martin Damm
8. Vlag van Frankrijk Guillaume Raoux 35 tweede ronde Vlag van Nederland Sjeng Schalken

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
1  Vlag van Australië Patrick Rafter 7 6  
   Vlag van Tsjechië Martin Damm 62 2  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
1  Vlag van Australië P Rafter 6 4 6  
   Vlag van Tsjechië D Vacek 3 6 4     1  Vlag van Australië P Rafter 7 4 7  
Q  Vlag van Oekraïne A Medvedev 6 6       Q  Vlag van Oekraïne A Medvedev 62 6 67  
   Vlag van Spanje Á Calatrava 2 3         1  Vlag van Australië P Rafter 6 6    
   Vlag van Nederland S Schalken 6 6            Vlag van Nederland S Schalken 1 4    
   Vlag van Marokko K Alami 0 1          Vlag van Nederland S Schalken 6 7  
   Vlag van Zweden T Johansson 3 4       8  Vlag van Frankrijk G Raoux 3 5    
8  Vlag van Frankrijk G Raoux 6 6         1  Vlag van Australië P Rafter 6 6  
4  Vlag van Nederland R Krajicek 7 4 7       Q  Vlag van Nederland D van Scheppingen 3 4  
   Vlag van Australië R Fromberg 60 6 65     4  Vlag van Nederland R Krajicek 7 64 6  
   Vlag van Roemenië A Pavel 2 4          Vlag van Tsjechië C Dosedel 63 7 3  
   Vlag van Tsjechië C Dosedel 6 6         4  Vlag van Nederland R Krajicek      
   Vlag van Verenigde Staten J-M Gambill 4 4         Q  Vlag van Nederland D van Scheppingen w / o  
WC  Vlag van Nederland P Wessels 6 6          Vlag van Nederland P Wessels 65 63  
Q  Vlag van Nederland D van Scheppingen 3 6 7     Q  Vlag van Nederland D van Scheppingen 7 7    
6  Vlag van Brazilië G Kuerten 6 4 62  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
5  Vlag van Duitsland N Kiefer 5 4    
   Vlag van Nederland J van Lottum 7 6          Vlag van Nederland J van Lottum 4 4    
   Vlag van Verenigde Staten V Spadea 4 5          Vlag van Tsjechië M Damm 6 6    
   Vlag van Tsjechië M Damm 6 7            Vlag van Tsjechië M Damm 61 6 6  
   Vlag van Denemarken K Carlsen 5 6 6       3  Vlag van Tsjechië K Kučera 7 1 4  
Q  Vlag van Nederland R Sluiter 7 3 3        Vlag van Denemarken K Carlsen 2 2  
   Vlag van Duitsland H Dreekmann 3 2       3  Vlag van Tsjechië K Kučera 6 6    
3  Vlag van Tsjechië K Kučera                Vlag van Tsjechië M Damm 7 6  
7  Vlag van Nederland J Siemerink 6 7         7  Vlag van Nederland J Siemerink 65 3  
   Vlag van Zwitserland M Rosset 3 5       7  Vlag van Nederland J Siemerink 6 6    
   Vlag van België J Van Herck 62 3          Vlag van België F Dewulf 2 1    
   Vlag van België F Dewulf 7 6         7  Vlag van Nederland J Siemerink 2 6 6
   Vlag van Nederland P Haarhuis 6 4 6          Vlag van Verenigde Staten S Campbell 6 1 3  
Q  Vlag van Duitsland J Knippschild 3 6 3        Vlag van Nederland P Haarhuis 6 3 61
   Vlag van Verenigde Staten S Campbell 7 6          Vlag van Verenigde Staten S Campbell 2 6 7  
2/WC  Vlag van Rusland J Kafelnikov 5 2    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Ranking Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Nederland Jacco Eltingh
Vlag van Nederland Paul Haarhuis		 3 afgemeld
2. Vlag van Verenigde Staten Donald Johnson
Vlag van Verenigde Staten Francisco Montana		 25 kwartfinale Vlag van Australië Joshua Eagle
Vlag van Australië Andrew Florent
3. Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van Verenigde Staten Jim Grabb		 35 halve finale forfait
4. Vlag van Tsjechië Cyril Suk
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek		 39 halve finale Vlag van Australië Joshua Eagle
Vlag van Australië Andrew Florent

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Nederland J Eltingh
 Vlag van Nederland P Haarhuis 		       
WC  Vlag van Frankrijk G Raoux
 Vlag van Nederland J Siemerink 		w / o     WC  Vlag van Frankrijk G Raoux
 Vlag van Nederland J Siemerink 		62 6 6  
   Vlag van Noord-Macedonië A Kitinov
 Vlag van Tsjechië P Vízner 		6 7        Vlag van Noord-Macedonië A Kitinov
 Vlag van Tsjechië P Vízner 		7 4 64  
   Vlag van Verenigde Staten J Tarango
 Vlag van Nederland F Wibier 		4 64         WC  Vlag van Frankrijk G Raoux
 Vlag van Nederland J Siemerink 		w / o  
3  Vlag van Tsjechië M Damm
 Vlag van Verenigde Staten J Grabb 		65 7 6       3  Vlag van Tsjechië M Damm
 Vlag van Verenigde Staten J Grabb 		       
   Vlag van Nederland T Kempers
 Vlag van Nederland M Oosting 		7 62 4     3  Vlag van Tsjechië M Damm
 Vlag van Verenigde Staten J Grabb 		5 6 6
   Vlag van Australië P Kilderry
 Vlag van Zweden P Nyborg 		6 3 2   WC  Vlag van Nederland S Noteboom
 Vlag van Nederland P Wessels 		7 4 4  
WC  Vlag van Nederland S Noteboom
 Vlag van Nederland P Wessels 		'4 6 6       WC  Vlag van Frankrijk G Raoux
 Vlag van Nederland J Siemerink 		7 6  
WC  Vlag van Nederland S Schalken
 Vlag van Nederland J van Lottum 		6 6            Vlag van Australië J Eagle
 Vlag van Australië A Florent 		65 2  
   Vlag van Verenigde Staten B Coupe
 Vlag van Mexico D Roditi 		3 2       WC  Vlag van Nederland S Schalken
 Vlag van Nederland J van Lottum 		63 3    
   Vlag van Argentinië D Orsanic
 Vlag van Venezuela M Ruah 		5 4     4  Vlag van Tsjechië C Suk
 Vlag van Tsjechië D Vacek 		7 6    
4  Vlag van Tsjechië C Suk
 Vlag van Tsjechië D Vacek 		7 6         4  Vlag van Tsjechië C Suk
 Vlag van Tsjechië D Vacek 		3 6 1
   Vlag van Zuid-Afrika P Rosner
 Vlag van Verenigde Staten J Waite 		2 4            Vlag van Australië J Eagle
 Vlag van Australië A Florent 		6 3 6  
   Vlag van Australië J Eagle
 Vlag van Australië A Florent 		6 6          Vlag van Australië J Eagle
 Vlag van Australië A Florent 		7 6  
Q  Vlag van Duitsland K Braasch
 Vlag van Duitsland J Knippschild 		3 4     2  Vlag van Verenigde Staten D Johnson
 Vlag van Verenigde Staten F Montana 		67 4    
2  Vlag van Verenigde Staten D Johnson
 Vlag van Verenigde Staten F Montana 		6 6    

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATP-toernooi_van_Rosmalen_1998&oldid=64047794"