ATP-toernooi van Rotterdam 2007

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Rotterdam 2007
Officiële naam ABN AMRO World Tennis Tournament
Editie 2007 (35e editie)
Stad, land Rotterdam, Nederland
Locatie Ahoy Rotterdam
Datum 19 - 25 februari
Auspiciën ATP
Categorie ATP International Series Gold
Prijzengeld € 782.250
Deelnemers 32 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Hardcourt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Rusland Michail Joezjny
Winnaars dubbel Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van India Leander Paes
Toernooidirecteur Richard Krajicek
Vorige: 2006     Volgende: 2008
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-tennistoernooi van Rotterdam (officieel het ABN AMRO World Tennis Tournament) van 2007 werd gespeeld van 19 tot en met 25 februari 2007. Het toernooi werd voor de 34ste keer georganiseerd, er werd gespeeld op hardcourt in evenementenhal Ahoy te Rotterdam.

Het toernooi van 2007 trok 93.042 toeschouwers.[1]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko 3 Halve finale Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić
2. Vlag van Spanje Tommy Robredo 7 Kwartfinale Vlag van Servië Novak Đoković
3. Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić 8 Finalist Vlag van Rusland Michail Joezjny
4. Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 12 Eerste ronde Vlag van Rusland Michail Joezjny|
5. Vlag van Servië Novak Đoković 14 Halve finale Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić
6. Vlag van Spanje David Ferrer 15 Kwartfinale Vlag van Rusland Michail Joezjny
7. Vlag van Australië Lleyton Hewitt 18 *
8. Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 19 Tweede ronde Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 147.000 250
Finale € 77.350 175
Halve finale € 40.850 110
Kwartfinale € 21.350 60
Tweede ronde € 11.310 25
Eerste ronde € 5.950 5

*Meldde zich voor het begin van het toernooi af, waarna Dennis van Scheppingen als vervanger werd opgeroepen.

Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Martin Verkerk keerde na tweeënhalf jaar afwezigheid terug in het profcircuit, hij verloor echter van de Zuid-Afrikaan Rik de Voest. Dennis van Scheppingen won van de nummer 51 van de wereld Gaël Monfils. Verliezend finalist van 2006 Christophe Rochus haalde de tweede ronde niet, hij ging onderuit tegen de Spanjaard David Ferrer. De broer van Christophe Rochus, Olivier Rochus, ging wel door naar de tweede ronde.

Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Titelverdediger Radek Štěpánek wist in de tweede ronde niet te winnen van Philipp Kohlschreiber, de Duitser won de twee sets met een tiebreak. Dennis van Scheppingen was niet in staat opnieuw een verrassing te forceren, hij verloor van de Duitser Florian Mayer. Michail Joezjny had in de tweede set moeite met Robin Haase. Joezjny wist in een game uit de tweede set niet een van de tien breakkansen te verzilveren (het werd in deze game tienmaal deuce), uiteindelijk pakte Joezjny een break in een andere game.

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

De jonge Serviër Novak Đoković wist de halve finale te bereiken door nummer twee op de plaatsingslijst Tommy Robredo te verslaan. In een lange partij wist Novak Đoković uiteindelijk een break te forceren in de derde set.

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer één op de plaatsingslijst Nikolaj Davydenko strandde in de halve finale. In een lange driesetter wist Ivan Ljubičić uiteindelijk aan het langste eind te trekken. Het servicekanon uit Kroatië sloeg in deze wedstrijd 24 aces. In de andere partij zorgde Michail Joezjny toch voor Russisch succes, door na 2 uur en 46 minuten Novak Đoković te verslaan. Joezjny wist twee matchpoints te overleven in de tiebreak van de tweede set. In de derde set wist de Rus de beslissende break te forceren.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstrijd tussen Michail Joezjny en Ivan Ljubičić duurde 63 minuten. De waarschijnlijk aanwezige moeheid van Ivan Ljubičić na de slopende partij in de halve finale was doorslaggevend. Michail Joezjny domineerde de wedstrijd en won daardoor ook vrij gemakkelijk.

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Achtste finale   Kwartfinale   Halve finale en Finale  
 Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  6 6  
 Vlag van Duitsland Michael Berrer  3 4      Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  6 6  
 Vlag van Frankrijk Mark Gicquel  6 6    Vlag van Frankrijk Mark Gicquel  3 3  
 Vlag van Frankrijk Arnaud Clément  4 3        Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  6 6 6  
 Vlag van Frankrijk Gilles Simon  3 1 *        Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber  76 4 4  
 Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber  6 3      Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber  7 7
 Vlag van Tsjechië Jan Hernych  2 5    Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek  612 66  
 Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek  6 7        Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  6 6 6  
 Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić  7 6        Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić  4 74 74  
 Vlag van Nederland Thiemo de Bakker  5 3      Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić  6 7  
 Vlag van Servië Janko Tipsarević  6 2 4    Vlag van België Olivier Rochus  3 64  
 Vlag van België Olivier Rochus  4 6 6        Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić  6 6
 Vlag van Slowakije Dominik Hrbatý  4 4        Vlag van Duitsland Florian Mayer  4 2  
 Vlag van Duitsland Florian Mayer  6 6      Vlag van Duitsland Florian Mayer  7 6
 Vlag van Frankrijk Gaël Monfils  7 4 3    Vlag van Nederland Dennis van Scheppingen  5 2  
 Vlag van Nederland Dennis van Scheppingen  63 6 6      Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić  2 4
 Vlag van Spanje David Ferrer  6 6      Vlag van Rusland Michail Joezjny  6 6  
 Vlag van België Christophe Rochus  3 0      Vlag van Spanje David Ferrer  6 6  
 Vlag van België Kristof Vliegen  6 6    Vlag van België Kristof Vliegen  4 2  
 Vlag van Finland Jarkko Nieminen  1 4        Vlag van Spanje David Ferrer  2 5  
 Vlag van Nederland Robin Haase  6 7        Vlag van Rusland Michail Joezjny  6 7  
 Vlag van Kroatië Roko Karanušić  3 62      Vlag van Nederland Robin Haase  2 4
 Vlag van Rusland Michail Joezjny  6 6 6    Vlag van Rusland Michail Joezjny  6 6  
 Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych  4 75 1        Vlag van Rusland Michail Joezjny  3 7 7
 Vlag van Servië Novak Đoković  7 6        Vlag van Servië Novak Đoković  6 67 5  
 Vlag van Frankrijk Florent Serra  66 4      Vlag van Servië Novak Đoković  6 6 6  
 Vlag van Roemenië Andrei Pavel  6 6    Vlag van Roemenië Andrei Pavel  78 1 3  
 Vlag van Italië Daniele Bracciali  1 1        Vlag van Servië Novak Đoković  4 6 7
 Vlag van Zuid-Afrika Rik de Voest  6 7        Vlag van Spanje Tommy Robredo  6 4 5  
 Vlag van Nederland Martin Verkerk  3 60      Vlag van Zuid-Afrika Rik de Voest  0 4
 Vlag van Italië Simone Bolelli  6 6    Vlag van Spanje Tommy Robredo  6 6  
 Vlag van Spanje Tommy Robredo  2 2  

* opgave/walk-over

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Spelers Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan		 6 Kwartfinale Teruggetrokken
2. Vlag van Bahama's Mark Knowles
 Vlag van Canada Daniel Nestor		 10 Kwartfinale Vlag van Italië Daniele Bracciali
Vlag van Tsjechië Petr Pála
3. Vlag van Australië Paul Hanley
Vlag van Zimbabwe Kevin Ullyett		 15 Eerste ronde Vlag van Roemenië Andrei Pavel
Vlag van Duitsland Alexander Waske
4. Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van India Leander Paes		 23 Winnaars

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 46.200 250
Finale € 24.300 175
Halve finale € 12.800 110
Kwartfinale € 6.720 60
Eerste ronde € 2.550 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Verenigde Staten B Bryan
 Vlag van Verenigde Staten M Bryan 		6 66 [10]  
   Vlag van Frankrijk M Gicquel
 Vlag van Frankrijk G Simon 		3 7 [4]     1  Vlag van Verenigde Staten B Bryan
 Vlag van Verenigde Staten M Bryan 		       
   Vlag van India M Bhupathi
 Vlag van Servië N Zimonjić 		7 6        Vlag van India M Bhupathi
 Vlag van Servië N Zimonjić 		w/o      
   Vlag van België O Rochus
 Vlag van België K Vliegen 		5 2            Vlag van India M Bhupathi
 Vlag van Servië N Zimonjić 		7 65 [10]  
4  Vlag van Tsjechië M Damm
 Vlag van India L Paes 		6 6         4  Vlag van Tsjechië M Damm
 Vlag van India L Paes 		65 7 [12]  
   Vlag van Italië S Bolelli
 Vlag van Italië F Cipolla 		4 1       4  Vlag van Tsjechië M Damm
 Vlag van India L Paes 		63 6 [10]
WC  Vlag van Nederland T de Bakker
 Vlag van Kroatië I Ljubičić 		4 7 [10]   WC  Vlag van Nederland T de Bakker
 Vlag van Kroatië I Ljubičić 		7 4 [6]  
   Vlag van Nederland J Smit
 Vlag van Nederland M van Haasteren 		6 65 [8]       4  Vlag van Tsjechië M Damm
 Vlag van India L Paes 		6 65 [10]
WC  Vlag van Nederland R Haase
 Vlag van Nederland I Sijsling 		6 6            Vlag van Roemenië A Pavel
 Vlag van Duitsland A Waske 		3 7 [7]
   Vlag van Tsjechië J Hernych
 Vlag van Servië J Tipsarević 		4 4       WC  Vlag van Nederland R Haase
 Vlag van Nederland I Sijsling 		3 3    
   Vlag van Roemenië A Pavel
 Vlag van Duitsland A Waske 		7 65 [10]      Vlag van Roemenië A Pavel
 Vlag van Duitsland A Waske 		6 6    
3  Vlag van Australië P Hanley
 Vlag van Zimbabwe K Ullyett 		66 7 [7]          Vlag van Roemenië A Pavel
 Vlag van Duitsland A Waske 		7 7  
   Vlag van Zuid-Afrika R de Voest
 Vlag van België C Rochus 		4 6 [2]          Vlag van Italië D Bracciali
 Vlag van Tsjechië P Pála 		5 64    
   Vlag van Italië D Bracciali
 Vlag van Tsjechië P Pála 		6 1 [10]        Vlag van Italië D Bracciali
 Vlag van Tsjechië P Pála 		6 2 [11]
   Vlag van Zuid-Afrika J Coetzee
 Vlag van Nederland R Wassen 		6 61 [6]   2  Vlag van Bahama's M Knowles
 Vlag van Canada D Nestor 		4 6 [9]  
2  Vlag van Bahama's M Knowles
 Vlag van Canada D Nestor 		4 7 [10]  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATP-toernooi_van_Rotterdam_2007&oldid=63841541"