Acesulfaam-K

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Acesulfaam-Kalium
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van acesulfaam-K
Algemeen
Molecuulformule C4H4KNO4S
IUPAC-naam kalium-6-methyl-2,2-dioxo-oxathiazin-4-olaat
Andere namen Ace K
Molmassa 201,24216 g/mol
SMILES
CC1=CC(=NS(=O)(=O)O1)[O-].[K+]
CAS-nummer 55589-62-3
EG-nummer 259-715-3
PubChem 23683747
Wikidata Q132037
Beschrijving wit kristallijn poeder
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,81 g/cm³
Smeltpunt 225 °C
Oplosbaarheid in water 270 g/L
Goed oplosbaar in water
Nutritionele eigenschappen
ADI 9-15 mg/kg lichaamsgewicht
Type additief zoetstof
E-nummer E950
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Acesulfaam-K is een synthetische zoetstof met een 200 maal sterkere zoetkracht dan normale suiker. Het wordt in voedingsmiddelen aangeduid met E950. Acesulfaam wordt op de markt verkocht met onder andere de merknamen Sunett en Sweet One.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij zeer hoge concentraties heeft acesulfaam een bittere smaak. In de praktijk, bij normaal gebruik, heeft de stof geen bijsmaak. De stof is in tegenstelling tot bijvoorbeeld aspartaam, stabiel bij hogere temperaturen. Daarnaast is acesulfaam bestand tegen zuren en basen.

Acesulfaam-K dat wordt opgenomen in het lichaam, blijft onveranderd, wordt niet gemetaboliseerd, en het levert dus geen energie. Alle geconsumeerde acesulfaam-K verlaat onveranderd in de urine het lichaam. Een Canadees onderzoek ging zelfs nog een stapje verder: door de hoeveelheid acesulfaam-K in een zwembad te meten kan men een inschatting maken over de hoeveelheid urine in het zwemwater.[1])

Het is niet mogelijk acesulfaam-K door middel van gisting om te zetten in alcohol of koolzuur. In tegenstelling tot suiker kan het dus niet gebruikt worden voor het produceren van alcoholische dranken en bakken van brood of cake.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De neutraliteit van dit gedeelte wordt betwist.
Zie de bijbehorende overlegpagina voor meer informatie.

Hoewel de EU en de Food and Drug Administration (FDA) de stof goedgekeurd hebben voor menselijke consumptie, zijn er critici die waarschuwen voor mogelijk schadelijke effecten van deze kunstmatige zoetstof. Bij een studie met ratten werden geen kankerverwekkende eigenschappen gevonden.[2] Bij een studie met P53 muizen is geconcludeerd dat deze stof wel carcinogeen is voor mannetjes, maar niet voor vrouwtjes.[3] Wel had het effecten op de insuline-productie[4] en op de cognitieve functies (hersenen).[5] Er zijn nog niet voldoende studies om de veiligheid te bewijzen of te ontkrachten.