Harnasmannetje

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Agonus cataphractus)
Harnasmannetje
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2013)
Harnasmannetje
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Scorpaeniformes (Schorpioenvisachtigen)
Familie:Agonidae (Harnasmannen)
Geslacht:Agonus
Soort
Agonus cataphractus
(Linnaeus, 1758)
Originele combinatie
Cottus cataphractus
Synoniemen
  • Cottus cataphractus Linnaeus, 1758
  • Cottus brodamus Bonnaterre, 1788
  • Aspidophorus armatus Lacepède, 1801
  • Aspidophorus cataphractus (Linnaeus, 1758)
  • Aspidophorus europaeus Cuvier, 1829
  • Cataphractus schoneveldii Fleming, 1828
  • Paragonus sertorii Miranda Ribeiro, 1918
  • Phalangistes cataphractus (Linnaeus, 1758)
  • Ribeiroa sertorii (Miranda Ribeiro, 1918)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Harnasmannetje op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

Het harnasmannetje (Agonus cataphractus) is een straalvinnige vis uit de familie van deharnasmannen (Agonidae) en de orde van de schorpioenvisachtigen (Scorpaeniformes), die voorkomt in het noordoosten van de Atlantische Oceaan.

Deze vis komt algemeen voor aan de kusten van de Lage Landen op zand- en modderbodems.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Het harnasmannetje wordt gemiddeld 14 centimeter, maar kan een lengte bereiken van 21 centimeter en kan maximaal drie jaar oud worden. Het lichaam van de vis heeft een langgerekte vorm. De bek zit aan de onderkant van de kop (onderstandig). De vis heeft een karakteristieke bepantsering van beenplaatjes, die ook de naam harnasmannetje verklaart.

De vis heeft twee rugvinnen en één aarsvin. Er zijn vijf of zes stekels en zes tot acht vinstralen in de rugvin en zes tot acht vinstralen in de aarsvin.[2]

Voorkomen en leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Het harnasmannetje is een zoutwatervis die voorkomt in gematigde wateren. De soort is voornamelijk te vinden in zeeën en wateren met een zachte ondergrond, op een diepte van 1 tot 270 meter.

Het dieet van de vis bestaat hoofdzakelijk uit dierlijk voedsel, zoals (vlokreeftjes, zeekomma's, garnalen en visseneieren).

Andere namen[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaan diverse volksnamen voor deze vis: neushangertje, oudewijfskaak, oude grootje, oude vent en postkop.[3]

Relatie tot de mens[bewerken | brontekst bewerken]

Het harnasmannetje is voor de visserij van geen belang. De soort kan worden bezichtigd in sommige openbare aquaria.

De soort staat niet op de Rode Lijst van de IUCN.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. (en) Harnasmannetje op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. Species summary op FishBase. Gearchiveerd op 13 juli 2016.
  3. H.Nijssen & S.J. de Groot, 1987. De vissen van Nederland. KNNV uitgeverij Utrecht