Aidsontkenning

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Opname van hiv, gemaakt met behulp van een transmissie-elektronenmicroscoop

Aanhangers van aidsontkenning menen dat hiv niet de oorzaak is van aids. Sommige groepen ontkennen het bestaan van hiv, terwijl anderen aanvaarden dat hiv bestaat maar menen dat het een onschadelijk virus is en niet de oorzaak van aids.

Over de veroorzakende rol van hiv in de ontwikkeling van aids bestaat wetenschappelijke overeenstemming, gestaafd met vele bewijzen.[1][2] De argumenten van de ontkenners zijn gebaseerd op het selectief uitkiezen en het verkeerd weergeven van achterhaalde wetenschappelijke gegevens[3] met de mogelijkheid de volksgezondheid in gevaar te brengen door mensen af te raden bewezen behandelingen te volgen.[4][5][6][2][7][8] Aangezien de wetenschappelijke gemeenschap deze argumenten verwerpt, zoeken aidsontkenners tegenwoordig hun toevlucht tot het internet.[8]

Onderzoekers van de volksgezondheid hebben alarm geslagen vanwege het aantal slachtoffers van aidsontkenning; onafhankelijke schattingen schrijven 330.000 tot 340.000 aidsdoden, 171.000 hiv-infecties en 35.000 hiv-infecties bij zuigelingen toe aan het omarmen van aidsontkenning door de Zuid-Afrikaanse regering.[9][10]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Confronting AIDS: Update 1988, een rapport van het Institute of Medicine van de United States National Academy of Sciences, gepubliceerd in 1988. Op pagina 2 van de Executive Summary wordt gesteld dat "the evidence that HIV causes AIDS is scientifically conclusive.". Gearchiveerd op 6 december 2021.
  2. a b The Evidence That HIV Causes AIDS, National Institute of Allergy and Infectious Disease.
  3. anon. (2006). Denying science. Nat. Med. 12 (4): 369. PMID 16598265. DOI: 10.1038/nm0406-369. “To support their ideas, some AIDS denialists have also misappropriated a scientific review in Nature Medicine which opens with this reasonable statement: "Despite considerable advances in HIV science in the past 20 years, the reason why HIV-1 infection is pathogenic is still debated."”.
  4. James Watson (2006). Scientists, activists sue South Africa's AIDS 'denialists'. Nat Med. 12 (1): 6. PMID 16397537. DOI: 10.1038/nm0106-6a.
  5. Discredited doctor's 'cure' for Aids ignites life-and-death struggle in South Africa, The Guardian, 14 mei 2005. Gearchiveerd op 29 oktober 2021.
  6. Jon Cohen, 'The Duesberg phenomenon'. Science (1994) 266:5191, p. 1642-1644. PMID 7992043.
  7. (2000). The Durban Declaration. Nature 406 (6791): 15–6. PMID 10894520. DOI: 10.1038/35017662. — volledige tekst hier beschikbaar. Gearchiveerd op 28 oktober 2021.
  8. a b Tara C. Smith & Steven P. Novella (augustus 2007). HIV Denial in the Internet Era. PLoS Med. 4 (8): e256. PMID 17713982. DOI: 10.1371/journal.pmed.0040256. Gearchiveerd van origineel op 6 mei 2008.
  9. Pride Chigwedere, George R. Seage, Sofia Gruskin, Tun-Hou Lee & M. Essex (oktober 2008). Estimating the Lost Benefits of Antiretroviral Drug Use in South Africa. Journal of acquired immune deficiency syndromes (1999). DOI: 10.1097/QAI.0b013e31818a6cd5.
  10. Nicoli Nattrass (februari 2008). AIDS and the Scientific Governance of Medicine in Post-Apartheid South Africa. African Affairs 107 (427): 157-76. DOI: 10.1093/afraf/adm087.