Alessandro Pittin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alessandro Pittin
Pittin 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naam Alessandro Pittin
Geboortedatum 11 februari 1990
Geboorteplaats Tolmezzo
Nationaliteit Vlag van Italië Italië
Lengte 1,65 m
Gewicht 61 kg
Sportieve informatie
Discipline Noordse combinatie
Club G.S. Fiamme Gialle
Olympische Spelen 2006, 2010, 2014, 2018
Debuut 2007 (WB)
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 0 0 1
Wereldkampioenschappen 0 1 0
Totaal (2 medailles) 0 1 1
Portaal  Portaalicoon   Sport

Alessandro Pittin (Tolmezzo, 11 februari 1990) is een Italiaanse noordse combinatieskiër. Hij vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Winterspelen 2006 in Turijn, op de Olympische Winterspelen 2010 in Vancouver, op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji en op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

In Turijn nam Pittin deel aan de Olympische Winterspelen van 2006, op dit toernooi eindigde hij als 46e op de Gundersen.

In december 2007 maakte de Italiaan in Ramsau zijn wereldbekerdebuut, elf maanden later scoorde hij in Kuusamo zijn eerste wereldbekerpunten. In januari 2009 finishte Pittin voor de eerste maal in zijn carrière in de toptien van een wereldbekerwedstrijd. Op de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2009 in Liberec eindigde de Italiaan als zesde op de grote schans, als 21e op de massastart en als 24e op de normale schans. Samen met Giuseppe Michielli, Armin Bauer en Davide Bresadola eindigde hij als zevende in de teamwedstrijd. In december 2009 eindigde hij in Ramsau voor de eerste maal in zijn carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver veroverde Pittin de bronzen medaille op de normale schans, daarnaast eindigde hij als zevende op de grote schans. In de landenwedstrijd eindigde hij samen met Lukas Runggaldier, Giuseppe Michielli en Armin Bauer op de tiende plaats.

In Oslo nam de Italiaan deel aan de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2011. Op dit toernooi eindigde hij als zeventiende op de normale schans en als 27e op de grote schans. In beide landenwedstrijden eindigde hij één keer als zevende en één keer als negende. Op 13 januari 2012 boekte Pittin in Chaux-Neuve zijn eerste wereldbekerzege. Op de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2013 in Val di Fiemme eindigde de Italiaan als negentiende op de normale schans en als 24e op de grote schans. Samen met Lukas Runggaldier, Giuseppe Michielli en Armin Bauer eindigde hij als zevende in de landenwedstrijd, op het onderdeel teamsprint eindigde hij samen met Armin Bauer op de zevende plaats. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji eindigde Pittin als vierde op de normale schans en als achttiende op de grote schans. In de landenwedstrijd eindigde hij samen met Armin Bauer, Lukas Runggaldier en Samuel Costa op de achtste plaats.

In Falun nam hij deel aan de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2015. Op dit toernooi sleepte hij de zilveren medaille in de wacht op de normale schans, op de grote schans eindigde hij op de 25e plaats. Samen met Armin Bauer, Lukas Runggaldier en Samuel Costa eindigde hij als vierde in de landenwedstrijd, op het onderdeel teamsprint eindigde hij samen met Samuel Costa op de vijfde plaats. Op de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2017 in Lahti eindigde de Italiaan als negentiende op de normale schans en als twintigste op de grote schans. Samen met Armin Bauer, Lukas Runggaldier en Samuel Costa eindigde hij als zesde in de landenwedstrijd, op het onderdeel teamsprint eindigde hij samen met Samuel Costa op de zesde plaats. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang eindigde Pittin als negentiende op de normale schans en als 27e op de grote schans. In de landenwedstrijd eindigde hij samen met Lukas Runggaldier, Aaron Kostner en Raffaele Buzzi op de achtste plaats.

In Seefeld nam hij deel aan de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2019. Op dit toernooi eindigde hij als dertiende op de normale schans en als 22e op de grote schans. Samen met Aaron Kostner eindigde hij als vijfde op de teamsprint, in de landenwedstrijd eindigde hij samen met Raffaele Buzzi, Aaron Kostner en Samuel Costa op de zevende plaats.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2006 Vlag van Italië Turijn 46e 15 km Gundersen
2010 Vlag van Canada Vancouver Brons Gundersen NH
7e Gundersen LH
10e Team
2014 Vlag van Rusland Sotsji 4e Gundersen NH
18e Gundersen LH
8e Team
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 19e Gundersen NH
27e Gundersen LH
8e Team

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2009 Vlag van Tsjechië Liberec 6e Gundersen LH
21e massastart
24e Gundersen NH
7e Team
2011 Vlag van Noorwegen Oslo 17e Gundersen NH
27e Gundersen LH
7e Team LH
9e Team NH
2013 Vlag van Italië Val di Fiemme 19e Gundersen NH
24e Gundersen LH
7e Team
7e Teamsprint
2015 Vlag van Zweden Falun Zilver Gundersen NH
25e Gundersen LH
4e Team
5e Teamsprint
2017 Vlag van Finland Lahti 19e Gundersen NH
20e Gundersen LH
6e Team
6e Teamsprint
2019 Vlag van Oostenrijk Seefeld 13e Gundersen NH
22e Gundersen LH
7e Team
5e Teamsprint

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Plaats
2008/2009 35e
2009/2010 13e
2010/2011 21e
2011/2012 7e
2012/2013 52e
2013/2014 17e
2014/2015 11e
2015/2016 47e
2016/2017 38e
2017/2018 24e
2018/2019 19e
2019/2020 24e
Wereldbekerzeges
Datum Plaats Onderdeel
13 januari 2012 Vlag van Frankrijk Chaux-Neuve 10 km Gundersen
14 januari 2012 Vlag van Frankrijk Chaux-Neuve 10 km Gundersen
15 januari 2012 Vlag van Frankrijk Chaux-Neuve 10 km Gundersen

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]