Alfred de Brouckère

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Alfred de Brouckère (Maastricht, 19 januari 1827 - 8 augustus 1908) was een Belgisch senator.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Alfred de Brouckère was de enige zoon, naast twee dochters, van minister Charles de Brouckère en Marie-Gertrude Visschers. Hij trouwde met Flora Neyt (1828-1892). Het gezin bleef kinderloos.

Na studies aan de ULB (1847-1850) trad Alfred de Brouckère in de diplomatie. Hij was achtereenvolgens:

  • attaché bij de ambassade in Turijn (1850-1852),
  • secretaris van de minister van Buitenlandse Zaken, zijn oom Henri de Brouckère (1852-1855),
  • attaché en bureauchef bij de Directie van Buitenlandse handel (1855-1859),
  • afdelingshoofd op de directie algemene politiek van het Ministerie van Buitenlandse Zaken (1860-1865).

In 1884 werd hij verkozen tot liberaal senator voor het arrondissement Brussel. Hij bleef dit mandaat uitoefenen tot in 1894. In 1893-1894 was hij ondervoorzitter van de Senaat.

Hij zetelde ook in beheerraden:

  • Terres plastiques et produits réfractaires d'Andenne,
  • Banque de Bruxelles.

Hij vervulde heel wat commissariaten, bij onder meer:

  • Assurances l'Alliance,
  • Assurances Phénix,
  • Hauts-Fourneaus de Montignies-sur-Sambre,
  • Compagnie générale de matériel de chemin de fer,
  • Papéteries belges,
  • Forges de Marchienne-au-Pont.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Julienne LAUREYSSENS, Industriële naamloze vennootschappen in België, 1819-1857, Leuven, 1975.
  • Oscar COOMANS DEZ BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1985, Brussel, 1985.
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.