Amoras (fictief eiland)
Amoras is een fictief eiland in de stripreeks Suske en Wiske van Willy Vandersteen. Sinds 2013 loopt er tevens een spin-off van Suske en Wiske die Amoras heet en hierin speelt het eiland een belangrijke rol. Ook in De Kronieken van Amoras speelt het eiland een rol.
Lange tijd werd gedacht dat Vandersteen de naam van het eiland baseerde op het puddingmerk Saroma.[1][2]. Draai je het woord om, dan spellen de letters Amoras. Deze mythe werd echter in 2019 ontkracht door Niels van der Made, de voorzitter van de Suske en Wiske fanclub. Saroma was namelijk nog niet beschikbaar toen Vandersteen het verhaal 'Op Het Eiland Amoras' maakte.
In Suske en Wiske[bewerken | brontekst bewerken]
Het land wordt gesticht door Sus Antigoon in 1551[3] wanneer hij er met zijn galjoen de Antverpia[4] strandt tijdens zijn ontdekkingsreis in de Stille Zuidzee. Hij sticht er een staat, waarin ze de traditie en de geest van de Nederlanden hoog zullen houden. In een brief, die hij in een kruik stopt en in zee gooit, vertelt hij zijn wedervaren.
Vier eeuwen later, in het allereerste Suske en Wiske-verhaal Op het eiland Amoras (1946), wordt de kruik met de brief gevonden door Wiske en tante Sidonia, die samen met professor Barabas op zoek gaan naar het eiland. Ze vinden het eiland en daar vindt de eerste ontmoeting met Suske, een nakomeling van Sus Antigoon, plaats. Op het eiland Amoras zijn de Vetten aan de macht onder leiding van leenheer Jef Blaaskop. De Mageren worden onder de duim gehouden. Na een strijd tussen de Vetten en de Mageren[5] overwinnen uiteindelijk de Mageren. Wiske wordt tot eerste koningin van Amoras gekroond.
In De stalen bloempot (1950) keren Suske en Wiske voor de eerste keer terug naar Amoras, waar Suske nu tijdelijk koning wordt. Het kortverhaal Het vliegende hart (1953), dat door Vandersteen speciaal voor het katholieke weekblad De Bond werd geschreven, was het volgende deel in de serie dat zich op het eiland afspeelde. In Amoris van Amoras (1984) wordt Jef Blaaskop koning. Er zijn veranderingen op het eiland waarneembaar, want Krimson laat grote flatgebouwen in de stad verrijzen. In De verdwenen verteller (2002) houden de Zwarte Madam, Krimson en Savantas een samenzwering in de oude stad en ontvoeren ze Paul Geerts.
In De schaal van moraal (2016) verlangen Suske en Wiske terug naar Amoras. Ze lezen over de schaal van moraal in een perkament van een tovenaar. Dit is een magische spiegel die ook Krimson in zijn bezit wil hebben. In De zorgzoekers (2017) strijden 'Blaaskop Boven' en 'Antigoon Vooruit' om de macht als politieke partijen. In De harteloze Hein (2023) besluit Sus Antigoon naar Antwerpen te gaan, want zijn zielenkraai krijgt witte veren.
In Amoras en De kronieken van Amoras[bewerken | brontekst bewerken]
Suske en Wiske belanden in de stripreeks Amoras op het Amoras van 2047, precies 100 jaar na hun eerste ontmoeting op het eiland, na een ongeluk met de teletijdmachine. Amoras blijkt veranderd te zijn in een woestenij na een oorlog tussen de Skinnies en de Fatties. De moderne gebouwen in de steden zijn vervallen en er heerst grote armoede bij de bevolking, zowel bij de Skinnies als de Fatties. In Antverpia is een metro en tram 7 loopt tot aan het vliegveld.
Krimson gebruikt de bevolking als slaaf voor werkzaamheden in zijn mijnen en van de kathedraal in Antverpia is niks meer over door aanhoudende aardbevingen en tsunamis. Ook volgen enkele vulkaanuitbarstingen. Krimson laat de bevolking uitmoorden en zijn personeel vlucht van het eiland.
In De Kronieken van Amoras wordt veel duidelijk over de geschiedenis van het eiland. Er werd eerst vreedzaam samengeleefd door alle inwoners. Het blijkt dat Krimson de strijd tussen de Vetten en de Mageren heeft aangewakkerd en veel ellende heeft veroorzaakt door Sus Antigoon verslaafd aan drank te maken.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 