Amstel Hotel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amstel Hotel
Het Amstel Hotel gezien vanaf de Amstel
Hotel
Locatie Amsterdam
Adres Professor Tulpplein 1
Monumentstatus Beschermd
Monumentnummer 4741
Hotelketen InterContinental Hotels Group
Architect Cornelis Outshoorn
Openingsdatum 1867
Aantal kamers 55[1][2]
Aantal suites 24[1][2]
Website
Portaal  Portaalicoon   Toerisme

Het Amstel Hotel (officieel InterContinental Amstel Amsterdam) is een luxueus hotel in Amsterdam. Het gebouw staat aan het Professor Tulpplein 1, en kijkt uit over de Amstel, vlak bij de Sarphatistraat. Het hotel was in 2006 het enige Nederlandse hotel in de hotelclassificatie van het gezaghebbende 'World's Best Hotels' van het beleggerstijdschrift Institutional Investor. Het Amstel Hotel stond in die lijst op de 44e plaats.[3]

Het Amstel Hotel was onderdeel van de hotelketen InterContinental Hotels die het in 2006 verkocht aan Morgan Stanley. In 2011 werd het eigendom van de Libanese zakenman Toufic Aboukhater[4] en in 2014 werd het overgenomen door Katara Hospitality uit Qatar.[5] Het beheer blijft in handen van InterContinental Hotels Group.

Architectuur[bewerken | brontekst bewerken]

Het Amstel Hotel omstreeks 1923

Het U-vormige gebouw werd in 1863 in opdracht van Samuel Sarphati ontworpen door Cornelis Outshoorn. De oorspronkelijke hoofdfaçade was gepland aan de boulevard, die nu Sarphatistraat heet. Ondanks problemen met de financiering werd het hotel in de zomer van 1867 in gebruik genomen. Hoewel in de oorspronkelijke bouwplannen vier vleugels waren voorzien, is het bij één vleugel gebleven.

Het Amstel Hotel is anno 2012 een vijfsterrenhotel met 55 kamers en 24 suites. Verder zijn er een bar, een brasserie, een restaurant, een fitnessruimte en een zwembad, dat ook door buitenstaanders gebruikt mag worden.

Restaurant La Rive[bewerken | brontekst bewerken]

Zie La Rive voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

La Rive was tot 2020 een restaurant in het Amstel Hotel met twee Michelinsterren. De laatste chef-kok was Roger Rassin, die in 2008 de leiding overnam. Voormalige chef-koks zijn onder meer Robert Kranenborg (1992-2000) en Edwin Kats (2000-2008). Na de sluiting van La Rive opende het Amstel Restaurant.

Gasten[bewerken | brontekst bewerken]

Koningin Elizabeth verlaat het Amstel Hotel, 3 mei 1962

In het begin kwam het toerisme langzaam op gang, en leek de investering nooit te worden terugverdiend. Redding bracht de vestiging van dr. Johann Georg Mezger in het hotel, die aan de basis stond van de fysiotherapie. Hij oefende er zijn praktijk uit van 1870 tot 1888. Als pionier van het vakgebied en bekwaam behandelaar bereikte hij al gauw grote bekendheid. Zijn faam werd versterkt doordat hij een groeiend aantal aristocratische patiënten behandelde. Het Amstel Hotel werd een kuuroord voor voorname koninklijke en adellijke gasten uit de hele wereld.

Vanaf 1958 was Theo Wijnen veertig jaar lang de pianist van het hotel, dat gasten ontving als de Britse koningin Elizabeth, Henry Kissinger, Audrey Hepburn en Steven Spielberg. De popsterren The Rolling Stones en Rihanna verblijven er regelmatig wanneer ze in Nederland zijn.

Drugsbaron Klaas Bruinsma woonde een tijdje in een suite van het hotel, samen met zijn lijfwacht Charlie da Silva.

Tijdens het huwelijk van prins Willem-Alexander met Máxima Zorreguieta in 2002 was het Amstel Hotel de verblijfplaats van veel koninklijke gasten. De Royal Suite was gereserveerd voor koningin Margrethe II van Denemarken. Tijdens de troonswisseling in 2013 vonden veel koninklijke gasten eveneens onderdak in het hotel.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Amstel Hotel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.