Amsterdamse school (literatuur)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In de literatuur wordt de Amsterdamse school gezien als een verzameling dichters die een ironische, cynische of opstandige kijk op de dagelijkse werkelijkheid laten blijken in hun gedichten. Dit was dan vaak een reactie op de, in hun ogen, hoogdravende en onwezenlijke poëzie van hun voorgangers[1]. De school was een ontwikkeling richting de nieuwe zakelijkheid.

Enkele dichters die tot de Amsterdamse school gerekend werden waren:

De bewering ging dat deze dichters beïnvloed werden door Jan Greshoff en E. du Perron. Den Brabander, Hoornik en Van Hattum[2] hebben als tegenbericht samen in 1937 het bundeltje Drie op Eén Perron geschreven, wat wordt gezien als het ontstaan van de groepering[3].