Ann Henricksson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ann Henricksson
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Verenigde Staten van Amerika
Geboortedatum 31 oktober 1959
Profdebuut 1980
Met pensioen 1994
Totaal prijzengeld 632.777 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 224–259
Titels 0 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 36e (4 februari 1985)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1985)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1983, 1985)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1990)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1985, 1987)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 158–236
Titels 3 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 40e (1 februari 1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1982, 1986, 1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1987)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1988)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 7 - 9
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1987, 1988, 1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1987)
Laatst bijgewerkt op: oktober 2013
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Ann Henricksson (31 oktober 1959) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten. Zij was actief in het proftennis van 1980 tot en met 1994.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Henricksson debuteerde in 1980, meteen op de WTA-tour, op het toernooi van Hilton Head. Zij stond in 1984 voor het eerst in een finale, op het toernooi van Sydney – zij verloor van Martina Navrátilová. In haar enkelspelcarrière veroverde Henricksson geen WTA-titels. In totaal stond zij drie keer in een finale, de laatste in 1989 in San Antonio, die ze verloor van Steffi Graf.

Haar beste prestatie op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde, op Wimbledon 1990 – zij verloor van de als derde geplaatste Monica Seles. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 36e plaats, die zij bereikte in februari 1985.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Henricksson debuteerde in 1978, meteen op de WTA-tour, op het toernooi van Bloomington/Minneapolis, samen met landgenote Caroline Stoll. Zij bereikten er de tweede ronde. Zij stond in 1983 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Hershey, samen met landgenote Sherry Acker. In 1988 veroverde Henricksson haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Sydney, samen met de Zwitserse Christiane Jolissaint, door Claudia Kohde-Kilsch en Helena Suková te verslaan. In totaal won zij drie WTA-titels (alle in 1988), de laatste in Schenectady.

Haar beste prestatie in het vrouwendubbelspel op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op de Australian Open 1984 samen met landgenote Robin White. Haar beste prestatie in het gemengd dubbelspel op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op Roland Garros 1987 samen met de Nederlander Michiel Schapers. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 40e plaats, die zij bereikte in februari 1988.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal rank
enkel
rank
dubbel
1994 216 194
1993 139 125
1992 270 80
1991 141 120
1990 114 61
1989 53 74
1988 71 59
1987 60 64
1986 49 77
1985 53
1984 40
1983 133

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1984-11-25 Vlag van Australië WTA Sydney gras Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová 1-6, 1-6
2. 1986-03-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Verenigde Staten Beth Herr 0-6, 6-3, 5-7
3. 1989-03-05 Vlag van Verenigde Staten WTA San Antonio hardcourt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf 1-6, 4-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1980-03-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Columbus hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Felicia Hutnick Vlag van Verenigde Staten Lindsay Morse
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
7-6, 4-6, 6-4
2. 1988-01-10 Vlag van Australië WTA Sydney gras Vlag van Zwitserland Christiane Jolissaint Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková
7-6, 4-6, 6-3
3. 1988-04-24 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick Vlag van Nieuw-Zeeland Belinda Cordwell
Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson
6-2, 2-6, 6-2
4. 1988-07-24 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis
Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor
6-3, 3-6, 7-5
verloren finales
1. 1983-02-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Sherry Acker Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis
Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan
3-6, 4-6
2. 1983-10-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Bakersfield hardcourt Vlag van Brazilië (1968-1992) Patricia Medrado Vlag van Verenigde Staten Kylie Copeland
Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
4-6, 3-6
3. 1984-01-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Nancy Yeargin Vlag van Tsjecho-Slowakije Kateřina Skronská
Vlag van Tsjecho-Slowakije Marcela Skuherská
1-6, 3-6
4. 1989-04-10 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Verenigde Staten Beth Herr Vlag van Nieuw-Zeeland Belinda Cordwell
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
7-6, 2-6, 1-6
5. 1989-04-17 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Beth Herr Vlag van Canada Jill Hetherington
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
1-6, 3-6
6. 1990-02-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Washington tapijt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Dianne Van Rensburg Vlag van Verenigde Staten Zina Garrison
Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
0-6, 3-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991
Vlag van Australië Australian Open 3R 2R 2R 1R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 2R 2R 3R 2R 2R 4R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 2R 3R 1R 3R 2R 1R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994
Vlag van Australië Australian Open 3R KF 2R 2R 3R 3R 1R 3R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R 2R 1R 3R 2R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 2R 2R 2R 3R 2R 2R 1R 2R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1987 1988 1989 1993
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros HF 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]