Antimoon(III)acetaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Antimoon(III)acetaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van antimoon(III)acetaat
Algemeen
Molecuulformule C6H9O6Sb
IUPAC-naam antimoon(III)ethanoaat
Andere namen antimoontriacetaat
Molmassa 298,892060 g/mol
SMILES
CC(=O)[O-].CC(=O)[O-].CC(=O)[O-].[Sb+3]
InChI
1S/3C2H4O2.Sb/c3*1-2(3)4;/h3*1H3,(H,3,4);/q;;;+3/p-3
CAS-nummer 6923-52-0
EG-nummer 230-043-2
PubChem 23354
Wikidata Q3542739
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H332 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273
VN-nummer 3262
LD50 (ratten) (oraal) 3730 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,22 g/cm³
Smeltpunt 127 °C
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Antimoon(III)acetaat is een anorganische verbinding van antimoon in oxidatietoestand +III, met als formule Sb(CH3COO)3. Het is een coördinatieverbinding met 3 acetaationen. De stof komt voor als een wit poeder, dat goed oplosbaar is in water. Het wordt gebruikt als katalysator bij de productie van synthetische vezels.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Antimoon(III)acetaat wordt bereid door de reactie van antimoon(III)oxide met azijnzuur: