Grote parelmoervlinder
| Grote parelmoervlinder | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Argynnis aglaja Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Grote parelmoervlinder op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De grote parelmoervlinder (Argynnis aglaja) is een vlinder uit de familie Nymphalidae.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De grote parelmoervlinder is een relatief grote vlinder met een vleugellengte van 23 tot 29 mm. Het zwarte lijf heeft een duidelijke rij rode vlekken langs de flanken. Ook de kop en de getakte doorns zijn zwart. De onderkant van de vleugels is overwegend mosgroen met zilverkleurige vlekken.
Levenscyclus[bewerken | brontekst bewerken]
De grote parelmoervlinder vliegt jaarlijks in één generatie.
De vliegtijd loopt van eind mei of begin juni tot eind augustus, waarbij het hoogtepunt valt in de tweede helft van juli.
De rups kruipt direct nadat hij in de zomer uit het ei kruipt in een strooisellaag rondom de waardplanten. Hier overwintert hij. In de hierop volgende lente groeit hij tot een lengte van 4 cm. Rupsen zijn aan te treffen van augustus tot en met mei.[1]
Waardplanten[bewerken | brontekst bewerken]
De rupsen van de grote parelmoervlinder voeden zich met het ruig viooltje (Viola hirta), hondsviooltje (Viola canina), moerasviooltje (Viola palustris) of andere soorten viooltjes[1] en de adderwortel.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De vlinder heeft een voorkeur voor bloemrijke graslanden en is wijdverbreid in heel Europa, met uitzondering van de eilanden in de Middellandse Zee, maar wel op Sicilië.
In de bergen komt ze voor op hoogten tot 2200 meter.
De grote parelmoervlinder is in Nederland bedreigd, in België is ze sinds 1971 uit Vlaanderen verdwenen, in Wallonië is ze kwetsbaar. In 2015 werd de soort opnieuw waargenomen in Vlaanderen.[2]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Grote parelmoervlinder in het Nederlands Soortenregister
- Grote parelmoervlinder bij De Vlinderstichting
- Grote parelmoervlinder op Waarneming.nl
- Grote parelmoervlinder op Waarnemingen.be
- Grote parelmoervlinder op Observation.org
- (en) Speyeria aglaja. Catalogue of the Lepidoptera of Belgium.
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b Bellmann, Heiko (2003), De neue Kosmos Schmetterlingsführer. Franckh-Kosmos Verlags, Stuttgart.
- ↑ Ongewone vlinders. Natuurpunt (30 juli 2015). Gearchiveerd op 19 juli 2023. Geraadpleegd op 7 augustus 2015.