Ashleigh Barty

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ashleigh Barty
tennisspeelster Ashleigh Barty in actie op Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Geboorteplaats Ipswich, Qld, Australië
Geboortedatum 24 april 1996
Woonplaats Ipswich, Qld, Australië
Lengte 1,66 m
Gewicht 62 kg[1]
Profdebuut april 2010
Met pensioen maart 2022
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 23.829.070 US dollar
Coach Craig Tyzzer
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 305–102
Titels 16 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 1e (24 juni 2019)
WTA Finals winst (2019)
Olympische Spelen 1e ronde (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2018, 2019)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 200–64
Titels 12 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 5e (21 mei 2018)
WTA Finals 1e ronde (2017)
Olympische Spelen kwartfinale (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2017)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2018)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 9–12
Olympische Spelen Brons brons (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2014)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2013)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2014)
Laatst bijgewerkt op: 30 januari 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Barty overlegt met dubbelspelpartner Casey Dellacqua tijdens hun eersterondewedstrijd van Wimbledon 2013, waar zij de finale bereikten.
Barty serveert tijdens een wedstrijd in de tweede ronde van het dubbelspeltoernooi op Roland Garros in 2014.

Ashleigh Barty (Ipswich, 24 april 1996) is een voormalig tennisspeelster uit Australië. Zij begon op vijfjarige leeftijd met tennis.[2] Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand, maar speelt geregeld ook een klassieke slice-backhand.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 speelde Barty haar eerste ITF-toernooi in haar geboorteplaats Ipswich (Australië).

In 2011 schreef zij het juniorentoernooi van Wimbledon op haar naam, door Irina Chromatsjova in de finale te verslaan. In 2012 kreeg zij, als tweede geplaatst op de juniorenranglijst, een wildcard voor het Australian Open.

Zij speelde geen tennis van september 2014 tot en met januari 2016. In plaats daarvan nam zij deel aan het Brisbane Heat cricket-team in de Women's Big Bash League.[3]

Barty won in 2017 het toernooi van Kuala Lumpur – in de finale versloeg zij Nao Hibino met 6-3 en 6-2. Hiermee kwam zij voor het eerst binnen in de top 100 van de WTA-ranglijst. Op diezelfde dag won zij behalve deze enkelspeltitel ook het dubbelspel, samen met Casey Dellacqua.

In de periode 2013–2019 maakte Barty deel uit van het Australische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 18–4. In 2014 speelde zij, na een 4–0-winst op Rusland in de eerste ronde, in de halve finale van Wereldgroep I – met Dellacqua zegevierde zij in de enige rubber die de Australische dames wisten af te pakken van het Duitse team. In 2018 won zij tijdens de Wereldgroep I play-offs haar enkelspelpartijen van Lesley Kerkhove en Quirine Lemoine, waarmee zij effectief het Nederlandse team degradeerde naar Wereldgroep II.

Barty won in september 2018 het US Open met haar dubbelspelpartner Coco Vandeweghe, in november 2018 het B-niveau van het eindejaarskampioenschap en in juni 2019 de enkelspeltitel op Roland Garros. Na het winnen van het Premier-toernooi van Birmingham bereikte zij op 24 juni 2019 de eerste plaats van de wereldranglijst, als eerste Australische sinds Evonne Goolagong in 1976.[4] Aan het einde van het seizoen 2019 won Barty de officieuze wereldtitel in het vrouwentennis op het eindejaars­kampioen­schap.[5]

Tijdens de coronastop van 2020 (die in Australië langduriger was dan in menig ander continent) speelde Barty golf. In september 2020 won zij het jaarlijks kampioenschap van de Brookwater Golf Club in een buitenwijk van Ipswich in de deelstaat Queensland.[6]

In februari 2021 vatte zij het tennis weer op, in het Australische tennisseizoen. Zij startte met een toernooi­winst in Melbourne en een kwartfinale op het Australian Open. Na verdere titels in Miami en Stuttgart won zij in juli haar tweede grandslamtitel op Wimbledon. Daarmee verlengde zij haar al twee jaar voortdurende positie als het nummer 1 van de wereld. Later in juli won Barty de bronzen medaille in het gemengd dubbel­spel op de Olympische spelen van 2020 in Tokio, samen met John Peers. Zij beëindigde het jaar 2021, voor de derde achtereenvolgende keer, als het nummer één op de wereldranglijst.

In januari 2022 startte Barty het Australisch tennisseizoen met een tweevoudige overwinning op het WTA-toer­nooi van Adelaide (enkel- en dubbelspeltitel). Aansluitend won zij haar derde grandslamtitel op het Australian Open – zonder setverlies bereikte zij de finale, die zij vervolgens met 6–3 en 7–6 won van de Amerikaanse Danielle Collins. Daarmee werd Barty de eerste Australiër (m/v) die het enkelspel van het Australian Open op haar naam wist te schrij­ven sinds Chris O'Neil in 1978.[7]

Op 23 maart 2022, op 25-jarige leeftijd, kondigde Barty in een interview met voormalig dubbelspelpartner Casey Dellacqua aan dat ze een punt achter haar carrière zet, omdat ze de fysieke drive, de emotionele honger en alles wat nodig is om jezelf uit te dagen op topniveau, niet meer heeft.[8][9]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2011 669 –
2012 195 172
2013 164 12
2014 218 39
2016 325 261
2017 17 11
2018 15 7
2019 1 19
2020 1 14
2021 1 102

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 1R – – 3R 3R KF HF KF W
Roland Garros 1R 2R 1R – – 1R 2R W – 2R
Wimbledon 1R – – – – 1R 3R 4R g.t. W
US Open – 2R 1R – – 3R 4R 4R – 3R
WTA 1000
Indian Wells – – – – – – 2R 4R g.t. –
Miami – – – – – 2R 4R W g.t. W
Madrid – – – – – – 2R KF g.t. F
Peking – – – – – 2R – F g.t. g.t.
Dubai/Doha – – – – – – – – HF –
Rome – – – – – – 1R 3R – KF
Montreal/Toronto – – – – – 3R HF 2R g.t. –
Cincinnati – – – – – 3R 3R HF – W
Tokio/Wuhan – – – – – F HF HF g.t. g.t.
olympisch
Olympische Spelen – g.t. – g.t. 1R g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 0 1 2 4 1 5 2
eindejaarsranking 195 164 218 — 325 17 15 1 1 1

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open 1R F 2R – – KF 2R 2R 2R 2R
Roland Garros – 1R KF – – F 1R 3R – –
Wimbledon – F KF – 1R KF – 3R g.t. –
US Open – F 1R – – 2R W F – –
Premier Mandatory
Indian Wells – – KF – – – 1R 1R g.t. –
Miami – – 1R – – 2R W HF g.t. –
Madrid – – – – – – KF 2R g.t. –
Peking – 2R – – – 2R – – g.t. g.t.
Premier Five
Dubai/Doha – – – – – – – – 1R –
Rome – – – – – – W W – –
Montreal/Toronto – – – – – 1R W HF g.t. –
Cincinnati – – – – – KF – – – –
Tokio/Wuhan – 1R – – – HF 2R – g.t. g.t.
olympisch
Olympische Spelen – g.t. – g.t. KF
statistieken
titels per jaar 0 1 1 0 0 3 4 1 0 1
eindejaarsranking 172 12 39 — 261 11 7 19 14 102

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2012 2013 2014 2018
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – KF 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open – 2R KF –

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Barty heeft tot op heden eenmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 10 juni 2019):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2019-01-09 Vlag van Australië WTA Sydney tweede ronde Vlag van Roemenië Simona Halep 6-4, 6-4 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2017-03-05 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt Vlag van Japan Nao Hibino 6-3, 6-2 details
2. 2018-06-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Nottingham gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Johanna Konta 6-3, 3-6, 6-4 details
3. 2018-11-04 Vlag van China WTA Elite Trophy hardcourt (i) Vlag van China Wang Qiang 6-3, 6-4 details
4. 2019-03-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 7-6, 6-3 details
5. 2019-06-08 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová 6-1, 6-3 details
6. 2019-06-23 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Duitsland Julia Görges 6-3, 7-5 details
7. 2019-11-03 Vlag van China WTA Finals hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Elina Svitolina 6-4, 6-3 details
8. 2020-01-18 Vlag van Australië WTA Adelaide hardcourt Vlag van Oekraïne Dajana Jastremska 6-2, 7-5 details
9. 2021-02-07 Vlag van Australië WTA Melbourne hardcourt Vlag van Spanje Garbiñe Muguruza 7-6, 6-4 details
10. 2021-04-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Canada Bianca Andreescu 6-3, 4-0, opg. details
11. 2021-04-25 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van Wit-Rusland Aryna Sabalenka 3-6, 6-0, 6-3 details
12. 2021-07-10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 6-3, 6-7, 6-3 details
13. 2021-08-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Zwitserland Jil Teichmann 6-3, 6-1 details
14. 2022-01-09 Vlag van Australië WTA Adelaide hardcourt Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina 6-3, 6-2 details
15. 2022-01-29 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Verenigde Staten Danielle Collins 6-3, 7-6 details
verloren finales
1. 2017-06-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 6-4, 3-6, 2-6 details
2. 2017-09-30 Vlag van China WTA Wuhan hardcourt Vlag van Frankrijk Caroline Garcia 7-6, 6-7, 2-6 details
3. 2018-01-13 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Duitsland Angelique Kerber 4-6, 4-6 details
4. 2019-01-12 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 6-1, 5-7, 6-7 details
5. 2019-10-06 Vlag van China WTA Peking hardcourt Vlag van Japan Naomi Osaka 6-3, 3-6, 2-6 details
6. 2021-05-08 Vlag van Spanje WTA Madrid gravel Vlag van Wit-Rusland Aryna Sabalenka 0-6, 6-3, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2013-06-16 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van Nieuw-Zeeland Marina Erakovic 		7-5, 6-4 details
2. 2014-05-24 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Argentinië Tatiana Búa
Vlag van Chili Daniela Seguel 		4-6, 7-5, [10-4] details
3. 2017-03-05 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar
Vlag van Japan Makoto Ninomiya 		7-6, 6-3 details
4. 2017-05-27 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Chinees Taipei Chan Hao-ching
Vlag van Chinees Taipei Chan Yung-jan 		6-4, 6-2 details
5. 2017-06-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Chinees Taipei Chan Hao-ching
Vlag van China Zhang Shuai 		6-1, 2-6, [10-8] details
6. 2018-04-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Verenigde Staten Coco Vandeweghe Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková 		6-2, 6-1 details
7. 2018-05-20 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Nederland Demi Schuurs Vlag van Tsjechië Andrea Sestini-Hlaváčková
Vlag van Tsjechië Barbora Strýcová 		6-3, 6-4 details
8. 2018-08-12 Vlag van Canada WTA Montreal hardcourt Vlag van Nederland Demi Schuurs Vlag van Chinees Taipei Latisha Chan
Vlag van Rusland Jekaterina Makarova 		4-6, 6-3, [10-8] details
9. 2018-09-09 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Verenigde Staten Coco Vandeweghe Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic 		3-6, 7-6, 7-6 details
10. 2019-05-19 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Wit-Rusland Viktoryja Azarenka Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld
Vlag van Nederland Demi Schuurs 		4-6, 6-0, [10-3] details
11. 2021-04-25 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van Verenigde Staten Jennifer Brady Vlag van Verenigde Staten Desirae Krawczyk
Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands 		6-4, 5-7, [10-5] details
12. 2022-01-09 Vlag van Australië WTA Adelaide hardcourt Vlag van Australië Storm Sanders Vlag van Kroatië Darija Jurak
Vlag van Slovenië Andreja Klepač 		6-1, 6-4 details
verloren finales
1. 2013-01-25 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Italië Sara Errani
Vlag van Italië Roberta Vinci 		2-6, 6-3, 2-6 details
2. 2013-07-06 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van China Peng Shuai 		6-7, 1-6 details
3. 2013-09-07 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Tsjechië Andrea Hlaváčková
Vlag van Tsjechië Lucie Hradecká 		7-6, 1-6, 4-6 details
4. 2014-06-15 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Verenigde Staten Raquel Kops-Jones
Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears 		6-7, 1-6 details
5. 2017-06-11 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands
Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová 		2-6, 1-6 details
6. 2017-07-01 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Chinees Taipei Chan Yung-jan
Vlag van Zwitserland Martina Hingis 		3-6, 5-7 details
7. 2017-08-26 Vlag van Verenigde Staten WTA New Haven hardcourt Vlag van Australië Casey Dellacqua Vlag van Canada Gabriela Dabrowski
Vlag van China Xu Yifan 		6-3, 3-6, [8-10] details
8. 2019-09-08 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Wit-Rusland Viktoryja Azarenka Vlag van België Elise Mertens
Vlag van Wit-Rusland Aryna Sabalenka 		5-7, 5-7 details
9. 2020-01-12 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Nederland Kiki Bertens Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van Tsjechië Barbora Strýcová 		6-3, 6-7, [8-10] details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Ashleigh Barty.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ashleigh_Barty&oldid=62567894"