Baby Blue (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Baby Blue
Regie Theo van Gogh
Scenario Tomas Ross
Hoofdrollen Roeland Fernhout
Nienke Römer
Susan Vidler
Oliver Cotton
Renée Fokker
Najib Amhali
Jack Wouterse
Productiebedrijf Shooting Star Filmcompany
Première 25 januari 2001
Genre Thriller
Land Vlag van Nederland Nederland
Budget fl 6.000.000
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Baby Blue is een Nederlandse thriller uit 2001 van Theo van Gogh naar een scenario van Tomas Ross.

Story[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Baby Blue vertelt het verhaal van het schijnbaar gelukkige echtpaar Peter en Marjan de Wilde (Roeland Fernhout en Nienke Römer). Zij is stewardess en hij rommelt wat aan in verschillende baantjes. Wanneer ze nieuwe overburen krijgen, komt Peter erachter dat het echtpaar eenzelfde leven leidt als zij. Bij de buren is het echter de man, Ron Wood (Oliver Cotton), die de hele wereld afreist en de vrouw, Laura Wood (Susan Vidler), die de hele dag verveeld thuis zit. De thuisblijvers kunnen al snel genoeg niet van elkaar afblijven en wat begon als een goede vriendschap ontaardt in een heftige seksuele relatie.

Laura blijkt zich zelfs zo aangetrokken te voelen tot Peter dat ze met de noorderzon met hem wil vertrekken. Peter twijfelt en stuit toevallig op enkele gegevens waardoor zijn minnares plotseling in een compleet ander daglicht komt te staan. Wanneer hij verder gaat 'graven' verandert zijn leven in een nachtmerrie. De geheimen die naar boven komen, hadden beter in de doofpot kunnen blijven zitten.

Hoofdrolspelers[bewerken | brontekst bewerken]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • De film werd hoofdzakelijk in Ouderkerk aan de Amstel opgenomen.
  • De film werd gedeeltelijk op Curaçao opgenomen. Dagelijks werden filmrollen naar Nederland verstuurd. Enkele sleutelscènes ging verloren toen onbekenden de rollen bleken te hebben vervangen door een zending cocaïne. De filmblikken kwamen wel aan maar in plaats van celluloid zat er cocaïne in de blikken. Ondanks een uitgeloofde beloning werden de filmrollen nooit teruggevonden en de betreffende scènes werden op Ibiza opnieuw gedraaid. Van Gogh sprak over een artistieke catastrofe.