Bancor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De bancor was een supranationale munt die John Maynard Keynes en E.F. Schumacher[1] in de jaren 1940-'42 conceptualiseerden en die het Verenigd Koninkrijk voornemens was na de Tweede Wereldoorlog in te voeren. Deze nieuwe supranationale munt zou dan in de internationale handel worden gebruikt als een rekeneenheid in een multilateraal ruilhandel-clearingssysteem - de International Clearing Union - die samen met de bancor zou moeten worden opgericht.

21e eeuw[bewerken | brontekst bewerken]

Het bancor-concept dook weer op na de Kredietcrisis van 2007-2008. Zhou Xiaochuan, Chinees econoom en gouverneur van de Centrale Bank van de Volksrepubliek China, verdedigde het voorstel van Keynes in een toespraak in maart 2009.[2] Hij stelde voor om de speciale trekkingsrechten van het Internationaal Monetair Fonds te gebruiken als internationale reservemunt. Aangezien het Triffindilemma het onmogelijk maakt om een nationale valuta als internationale reservemunt te gebruiken, is het volgens hem noodzakelijk om een niet-soevereine valuta te kiezen.

Noot[bewerken | brontekst bewerken]

  1. (en) E.F. Schumacher, 'Multilateral Clearing', Economica, New Series, vol. 10, nr. 38 (mei 1943), blz. 150-165.
  2. (en) Zhou Xiaochuan, Zhou Xiaochuan: Reform the international monetary system (23 maart 2009). Gearchiveerd op 22 september 2023.