Belgische vlag (plant)
| Callianthe megapotamica | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Callianthe megapotamica | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Callianthe megapotamica (A.Spreng.) Dorr [1] (2014[2]) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De Belgische vlag (Callianthe megapotamica) is een soort in het geslacht Callianthe in de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De naam Abutilon megapotamicum wordt nog veel gebruikt. De plant wordt in het Nederlands vaak Belgische vlag genoemd vanwege de rood-gele kleur van de bloemen. Daarnaast wordt in de handel de naam Chinese hennep gebruikt.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De planten zijn struiken die tot 2,5 meter[3] hoog kunnen worden, met bladeren van 5-8[3] centimeter lang, eirond tot ondiep drielobbig[3]. De bladeren zijn vanuit de hartvormige basis smal driehoekig toegespitst of soms zwak drielobbig en hebben een grofgezaagde rand. De bladeren zijn afwisselend geplaatst. De steunblaadjes zijn tot 1 cm lang en tot 0,4 cm breed.
De bloemen groeien solitair of in paren in de bladoksels. Ze hangen aan 2,5-6 cm lage stelen. De rode, tot 3 cm lange kelk is in het knopstadium hartvormig en heeft later gevleugelde uiteinden. De kroonbladeren zijn lichtgeel tot oranje en steken 1,5 cm ver uit de kelk. Midden in de bloem bevindt zich een 1,5 cm lange zuil met daarop vele, donkerpaarse meeldraden met gele helmknoppen. De vruchten zijn vijfdelige doosvruchten, waarvan de delen elk apart opengaan en twee tot zes zaden bevatten.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De soort is inheems in een deel van Brazilië (Rio Grande do Sul)[2], en is geïntroduceerd in andere delen van Zuid-Amerika[1].
Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]
De plant wordt veel gebruikt als sierplant. De plant houdt van een zonnige standplaats met weinig wind. De ideale overwinteringstemparatuur is 5-10 graden Celcius.[4] Er zijn gekweekte rassen zoals 'Big Bell' en 'Kentische Belle'.
Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]
In Brazilië is de plant gastheer voor de tastermot Pectinophora gossypiella[5] en voor het dikkopje liborius areta[6].
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
