Bergbrikgronden is een bodemtype in het Nederlandse systeem van bodemclassificatie en behoort tot de xerobrikgronden. Het zijn gronden met een briklaag, een B horizont met een illuviale aanrijking van klei. Bergbrikgronden hebben door erosie geen duidelijke A (bovengrond)- en geen E (uitspoeling) horizonten. De briklaag ligt dicht bij de maaiveldhoogte en kan door zijn grotere vastheid meer weerstand bieden aan erosie. Deze bodems komen vrijwel uitsluitend in de lössgronden van Zuid-Limburg voor. Ze worden daar aangetroffen op met hellingen met hellingshoeken van 4–8%. Op helling van minder dan 8% is een nieuwe bouwvoor (Ap horizont) gevormd. Door regelmatige grondbewerking is deze bouwvoor veelal losser dan de briklaag zelf. Bergbrikgronden vormen ongeveer 1/3 deel van alle brikgronden binnen Nederland. Bergbrikgronden komen in gebieden met een lage grondwaterstand voor.
geelbruine leem met lager lutumgehalte dan in de B-horizont; zeer zwak ontwikkelde structuurelementen
Opmerking: het gehele profiel bevat zeer veel grote wormgangen (tot een diepte van > 120 cm)
Bronnen, noten en/of referenties
Bakker, H. de en J. Schelling, 1989 - 2e gew. druk bewerkt door J. Brus en C. van Wallenburg. Systeem voor de bodemclassificatie voor Nederland, de hogere niveaus. Pudoc, Wageningen. [1]
· 
· 