Bergklassement Ronde van Frankrijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Bergklassement Tour de France)
De bolletjestrui
Een speldje van de bolletjestrui
Thomas Voeckler in de bolletjestrui na de 3e etappe in de Ronde van Frankrijk 2008

Het bergklassement van de Ronde van Frankrijk is een nevenklassement, waarvoor punten zijn te verdienen bij passages op bergpassen en andere beklimmingen. De leider in het bergklassement is de wielrenner die bij deze passages de meeste punten heeft verdiend door als eerste of bij de eersten door te komen. Degene die aan het eind van de Tour de France het klassement leidt, wordt tot bergkoning uitgeroepen.

De bolletjestrui is het wielrennersshirt dat wordt gedragen door de leider in het bergklassement en dat wordt uitgereikt na een verreden etappe. Na de laatste etappe van de Ronde van Frankrijk krijgt de winnaar van het bergklassement de laatste bergtrui uitgereikt. De bergprijs bestaat langer dan de daaraan gekoppelde bolletjestrui. De eerste Ronde van Frankrijk waar de leider in het bergklassement de bolletjestrui droeg, was die van 1975; de eerste die hem ooit droeg was Joop Zoetemelk. De eerste eindwinnaar van deze trui was Lucien Van Impe. Hij was enigszins gegeneerd toen hij de bolletjestrui voor het eerst aandeed gezien het toen nog niet ingeburgerde opvallende motief. Dit motief werd door Tourbaas Félix Lévitan aangebracht als een hulde aan Henri Lemoine, een Franse pistier die in de jaren twintig en dertig rondreed in een tenue met rode stippen.[1] Voor 1975 bestond er geen aparte trui voor de bergkoning.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De beklimmingen die meetellen voor het bergklassement worden ingedeeld in 5 categorieën: Hors Catégorie (de grootste en zwaarste beklimmingen, zoals de Mont Ventoux, Tourmalet en Alpe d'Huez) en de eerste tot en met vierde categorie. Beklimmingen van derde en vierde categorie zijn eerder heuvels dan bergen. De te verdienen punten zijn navenant.

De strijd om de bolletjestrui ontbrandt vanaf de eerste etappe: geen enkele rit is namelijk volkomen vlak. Vrijwel altijd zijn er wel enkele hellingen van de derde of vierde categorie. Aan de avonturiers in het peloton biedt dat een kans om zich in de publiciteit te rijden totdat in de echte bergetappes de klimmers de trui overnemen. In 1982 reed Jan Raas, niet bepaald een klimmer, zo één dag in de bolletjestrui: hij had de trui veroverd door in de proloog de snelste tijd neer te zetten over een beklimming die in het parkoers was opgenomen. Op deze manier is het enkele mindere "klimmers" ook gelukt op die manier de echte specialisten voor te blijven in het eindklassement. Pedro Torres (1973), Domingo Perurena (1974) en Bernard Vallet (1982) waren in alle etappes actief om hun punten te sprokkelen en konden in het hooggebergte voldoende meekomen om hun voorsprong te behouden. Laurent Jalabert (2001 en 2002) volgde een iets andere tactiek: hij ging er in de bergetappes vroeg vandoor en reed als eerste over één of twee bergtoppen voordat hij werd ingelopen.

Elk jaar wordt ook de Trofee Henri Desgrange uitgereikt, genoemd naar de oprichter van de Tour de France. Dat is een flinke geldprijs die klaarligt voor de eerst aankomende renner op de hoogste top van de Tour. Meestal is dat de col du Galibier (waar ook een monument ter ere van Desgrange staat). Bij afwezigheid van de Galibier in het Tourschema wordt de prijs doorgaans op de col du Tourmalet gewonnen.

Dragers en records[bewerken | brontekst bewerken]

Recordhouder met zes eindzeges in het bergklassement was lange tijd de Spanjaard Federico Bahamontes. In 1983 werd dat aantal geëvenaard door Lucien Van Impe en in 2004 verbroken door Richard Virenque met zeven titels. Virenque zegevierde eerder in 1994, 1995, 1996, 1997, 1999 en 2003.

Sinds de bergtrui wordt uitgereikt in 1975, tot en met de Tour van 2011 is dit al ruim 700 keer gebeurd. Meer dan 300 keer reed een Fransman in het bolletjestricot. Belgen droegen de trui in totaal 120 keer, iets meer dan het aantal truien dat Italianen droegen. Tot en met de Tour van 2011 zijn er 62 dagen geweest dat een Nederlander de bergtrui droeg. Gert-Jan Theunisse en Steven Rooks droegen er ieder twaalf, Hennie Kuiper acht, Adrie van der Poel, Erik Dekker en Johnny Hoogerland ieder vijf, Maarten Ducrot, Danny Nelissen en Nico Verhoeven ieder drie, Joop Zoetemelk twee en Jan Raas, Jean-Paul van Poppel, Léon van Bon en Karsten Kroon elk een.

Reglement voor de puntenverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Puntentelling vanaf 2012
Positie 4e C 3e C 2e C 1e C HC
1e 1 2 5 10 20
2e 1 3 8 15
3e 2 6 12
4e 1 4 10
5e 2 8
6e 1 6
7e 4
8e 2

De punten die de renners kunnen verdienen worden verdeeld al naargelang de doorkomst van de renner en de zwaarte van de berg. Hierbij wordt de volgende onderverdeling gemaakt:[2]

Hors categorie (buitencategorie): respectievelijk 20, 15, 12, 10, 8, 6, 4 en 2 punten voor de eerste tot en met de achtste renner die over de top heen komt.
1e categorie: respectievelijk 10, 8, 6, 4, 2 en 1 punt voor de eerste tot en met de zesde renner die over de top heen komt.
2e categorie: respectievelijk 5, 3, 2 en 1 punt voor de eerste tot en met de vierde renner die over de top heen komt.
3e categorie: respectievelijk 2 en 1 punt voor de eerste twee renners die over de top heen komen.
4e categorie: 1 punt voor de eerste renner die over de top heen komt.

Sinds 2011 geldt dat als de aankomst ligt op een bergtop van buitencategorie, eerste of tweede categorie, de punten worden verdubbeld. Voordien volstond het dat het om de laatste bergtop ging, al dan niet met aankomst.

Als twee rijders gelijk eindigen in het bergklassement, dan krijgt diegene die het vaakst als eerste bovenkwam op een col van de buitencategorie de bolletjestrui. Als de rijders even vaak als eerste op een col van de buiten categorie zijn bovengekomen, dan wordt gekeken naar het onderlinge resultaat op de cols van de eerste en eventueel de tweede, derde en vierde categorie, totdat er een winnaar is. Zijn beide renners even vaak als eerste op een col bovengekomen, dan wordt de winnaar bepaald door te kijken naar de posities in het algemeen klassement.

Als een rijder zowel de gele trui als de bolletjestrui in zijn bezit heeft, wordt de bolletjestrui door de nummer twee van het bergklassement gedragen. Ook de groene trui van het puntenklassement staat boven de bolletjestrui. Het is dus mogelijk dat de nummers 1 en 2 van het bergklassement al de punten- en gele trui dragen, en de bolletjestrui door de nummer 3 uit het bergklassement wordt gedragen.

Puntentelling tot en met 2010[bewerken | brontekst bewerken]

Puntentelling tot 2010
Positie 4e C 3e C 2e C 1e C HC
1e 3 4 10 15 20
2e 2 3 9 13 18
3e 1 2 8 11 16
4e 1 7 9 14
5e 6 8 12
6e 5 7 10
7e 6 8
8e 5 7
9e 6
10e 5

De punten die de renners kunnen verdienen worden verdeeld al naargelang de doorkomst van de renner en de zwaarte van de berg. Hierbij wordt de volgende onderverdeling gemaakt:

Hors categorie (buitencategorie): respectievelijk 20, 18, 16, 14, 12, 10, 8, 7, 6 en 5 punten voor de eerste tot en met de tiende renner die over de top heen komt.
1e categorie: respectievelijk 15, 13, 11, 9, 8, 7, 6 en 5 punten voor de eerste tot en met de achtste renner die over de top heen komt.
2e categorie: respectievelijk 10, 9, 8, 7, 6 en 5 punten voor de eerste tot en met de zesde renner die over de top heen komt.
3e categorie: respectievelijk 4, 3, 2 en 1 punt voor de eerste tot en met de vierde renner die over de top heen komt.
4e categorie: respectievelijk 3, 2, en 1 punt voor de eerste tot en met de derde renner die over de top heen komt.

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaand het overzicht van de eerste drie in het eindklassement sinds 1933. Belgen en Nederlanders zijn vetgedrukt weergegeven.

Editie Eerste Tweede Derde
1933 Vlag van Spanje (1785-1931) Vicente Trueba Vlag van Frankrijk Louis Hardiquest Vlag van België Alfons Schepers
1934 Vlag van Frankrijk René Vietto Vlag van Spanje (1785-1931) Vicente Trueba Vlag van Italië Giuseppe Martano
1935 Vlag van België Félicien Vervaecke Vlag van België Sylvère Maes Vlag van België Jules Lowie
1936 Vlag van Spanje (1785-1931) Julián Berrendero Vlag van België Sylvère Maes Vlag van Spanje (1785-1931) Federico Ezquerra
1937 Vlag van België Félicien Vervaecke Vlag van Italië Mario Vicini Vlag van België Sylvère Maes
1938 Vlag van Italië Gino Bartali Vlag van België Félicien Vervaecke Vlag van België Edward Vissers
1939 Vlag van België Sylvère Maes Vlag van België Edward Vissers Vlag van België Albert Ritserveldt
1947 Vlag van Frankrijk Pierre Brambilla Vlag van Frankrijk Apo Lazaridès Vlag van Frankrijk Jean Robic
1948 Vlag van Italië Gino Bartali Vlag van Frankrijk Apo Lazaridès Vlag van Frankrijk Jean Robic
1949 Vlag van Italië Fausto Coppi Vlag van Italië Gino Bartali Vlag van Frankrijk Jean Robic
1950 Vlag van Frankrijk Louison Bobet Vlag van België Stan Ockers Vlag van Frankrijk Jean Robic
1951 Vlag van Frankrijk Raphaël Geminiani Vlag van Italië Gino Bartali Vlag van Italië Fausto Coppi
1952 Vlag van Italië Fausto Coppi Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Antonio Gelabert Vlag van Frankrijk Jean Robic
1953 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Jesús Loroño Vlag van Frankrijk Louison Bobet Vlag van Frankrijk Joseph Mirando
1954 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes Vlag van Frankrijk Louison Bobet Vlag van België Richard Van Genechten
1955 Vlag van Luxemburg Charly Gaul Vlag van Frankrijk Louison Bobet Vlag van België Jean Brankart
1956 Vlag van Luxemburg Charly Gaul Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes Vlag van Frankrijk Valentin Huot
1957 Vlag van Italië Gastone Nencini Vlag van Frankrijk Louis Bergaud Vlag van België Marcel Janssens
1958 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes Vlag van Luxemburg Charly Gaul Vlag van Frankrijk Jean Dotto
1959 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes Vlag van Luxemburg Charly Gaul Vlag van Frankrijk Gérard Saint
1960 Vlag van Italië Imerio Massignan Vlag van Frankrijk Marcel Rohrbach Vlag van Italië Graziano Battistini
1961 Vlag van Italië Imerio Massignan Vlag van Luxemburg Charly Gaul Vlag van Duitsland Hans Junkermann
1962 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes Vlag van Italië Imerio Massignan Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor
1963 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor Vlag van Frankrijk Guy Ignolin
1964 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Julio Jiménez Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor
1965 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Julio Jiménez Vlag van België Frans Brands Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Joaquim Galera
1966 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Julio Jiménez Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Joaquim Galera Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Aurelio González
1967 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Julio Jiménez Vlag van Italië Franco Balmamion Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor
1968 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Aurelio González Vlag van Italië Franco Bitossi Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Julio Jiménez
1969 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Frankrijk Roger Pingeon Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Joaquim Galera
1970 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Andres Gandarias Vlag van België Martin Van Den Bossche
1971 Vlag van België Lucien Van Impe Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van België Eddy Merckx
1972 Vlag van België Lucien Van Impe Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Portugal Joaquim Agostinho
1973 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Pedro Torres Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Manuel Fuente Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Luis Ocaña
1974 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Domingo Perurena Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José-Luis Abilleira
Invoering Bolletjestrui
1975 Vlag van België Lucien Van Impe Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1976 Vlag van Italië Giancarlo Bellini Vlag van België Lucien Van Impe Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1977 Vlag van België Lucien Van Impe Vlag van Nederland Hennie Kuiper Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Pedro Torres
1978 Vlag van Frankrijk Mariano Martínez Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1979 Vlag van Italië Giovanni Battaglin Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Frankrijk Mariano Martínez
1980 Vlag van Frankrijk Raymond Martin Vlag van België Ludo Loos Vlag van België Ludo Peeters
1981 Vlag van België Lucien Van Impe Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Frankrijk Jean-René Bernaudeau
1982 Vlag van Frankrijk Bernard Vallet Vlag van Frankrijk Jean-René Bernaudeau Vlag van Zwitserland Beat Breu
1983 Vlag van België Lucien Van Impe Vlag van Colombia José Patrocinio Jiménez Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Millar
1984 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Millar Vlag van Frankrijk Laurent Fignon Vlag van Spanje Ángel Arroyo
1985 Vlag van Colombia Luis Herrera Vlag van Spanje Pedro Delgado Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Millar
1986 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Colombia Luis Herrera Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond
1987 Vlag van Colombia Luis Herrera Vlag van Spanje Anselmo Fuerte Vlag van Mexico Raúl Alcalá
1988 Vlag van Nederland Steven Rooks Vlag van Nederland Gert-Jan Theunisse Vlag van Spanje Pedro Delgado
1989 Vlag van Nederland Gert-Jan Theunisse Vlag van Spanje Pedro Delgado Vlag van Nederland Steven Rooks
1990 Vlag van Frankrijk Thierry Claveyrolat Vlag van Italië Claudio Chiappucci Vlag van Italië Roberto Conti
1991 Vlag van Italië Claudio Chiappucci Vlag van Frankrijk Thierry Claveyrolat Vlag van Frankrijk Luc Leblanc
1992 Vlag van Italië Claudio Chiappucci Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Italië Franco Chioccioli
1993 Vlag van Zwitserland Tony Rominger Vlag van Italië Claudio Chiappucci Vlag van Colombia Oliverio Rincón
1994 Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Italië Marco Pantani Vlag van Letland Pjotr Oegroemov
1995 Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Italië Claudio Chiappucci Vlag van Zwitserland Alex Zülle
1996 Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Denemarken Bjarne Riis Vlag van Zwitserland Laurent Dufaux
1997 Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Duitsland Jan Ullrich Vlag van Italië Francesco Casagrande
1998 Vlag van Frankrijk Christophe Rinero Vlag van Italië Marco Pantani Vlag van Italië Alberto Elli
1999 Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Italië Alberto Elli Vlag van Italië Mariano Piccoli
2000 Vlag van Colombia Santiago Botero Vlag van Spanje Javier Otxoa Vlag van Frankrijk Richard Virenque
2001 Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert Vlag van Duitsland Jan Ullrich Vlag van Frankrijk Laurent Roux
2002 Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert Vlag van België Mario Aerts Vlag van Colombia Santiago Botero
2003 Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Zwitserland Laurent Dufaux Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong[3]
2004 Vlag van Frankrijk Richard Virenque Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong Vlag van Denemarken Michael Rasmussen
2005 Vlag van Denemarken Michael Rasmussen Vlag van Spanje Óscar Pereiro Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong
2006 Vlag van Denemarken Michael Rasmussen Vlag van Spanje David de la Fuente Vlag van Spanje Carlos Sastre
2007 Vlag van Colombia Mauricio Soler Vlag van Spanje Alberto Contador Vlag van Oekraïne Jaroslav Popovytsj
2008 Vlag van Spanje Carlos Sastre Vlag van Luxemburg Fränk Schleck Vlag van Frankrijk Thomas Voeckler
2009 Vlag van Italië Franco Pellizotti Vlag van Spanje Egoi Martínez Vlag van Spanje Alberto Contador
2010 Vlag van Frankrijk Anthony Charteau Vlag van Frankrijk Christophe Moreau Vlag van Luxemburg Andy Schleck
2011 Vlag van Spanje Samuel Sánchez Vlag van Luxemburg Andy Schleck Vlag van België Jelle Vanendert
2012 Vlag van Frankrijk Thomas Voeckler Vlag van Zweden Fredrik Kessiakoff Vlag van Denemarken Chris Anker Sørensen
2013 Vlag van Colombia Nairo Quintana Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Froome Vlag van Frankrijk Pierre Rolland
2014 Vlag van Polen Rafał Majka Vlag van Italië Vincenzo Nibali Vlag van Spanje Joaquim Rodríguez
2015 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Froome Vlag van Colombia Nairo Quintana Vlag van Frankrijk Romain Bardet
2016 Vlag van Polen Rafał Majka Vlag van België Thomas De Gendt Vlag van Colombia Jarlinson Pantano
2017 Vlag van Frankrijk Warren Barguil Vlag van Slovenië Primož Roglič Vlag van België Thomas De Gendt
2018 Vlag van Frankrijk Julian Alaphilippe Vlag van Frankrijk Warren Barguil Vlag van Polen Rafał Majka
2019 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Colombia Egan Bernal Vlag van België Tim Wellens
2020 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Ecuador Richard Carapaz Vlag van Slovenië Primož Roglič
2021 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Nederland Wout Poels Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard
2022 Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard Vlag van Duitsland Simon Geschke Vlag van Italië Giulio Ciccone
2023 Vlag van Italië Giulio Ciccone Vlag van Oostenrijk Felix Gall Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

Overwinningen Renner Land Jaren
7 Richard Virenque Vlag van Frankrijk Frankrijk 1994 + 1995 + 1996 + 1997 + 1999 + 2003 + 2004
6 Federico Bahamontes Vlag van Spanje Spanje 1954 + 1958 + 1959 + 1962 + 1963 + 1964
Lucien Van Impe Vlag van België België 1971 + 1972 + 1975 + 1977 + 1981 + 1983
3 Julio Jiménez Vlag van Spanje Spanje 1965 + 1966 + 1967
2 Félicien Vervaecke Vlag van België België 1935 + 1937
Gino Bartali Vlag van Italië Italië 1938 + 1948
Fausto Coppi Vlag van Italië Italië 1949 + 1952
Charly Gaul Vlag van Luxemburg Luxemburg 1955 + 1956
Imerio Massignan Vlag van Italië Italië 1960 + 1961
Eddy Merckx Vlag van België België 1969 + 1970
Luis Herrera Vlag van Colombia Colombia 1985 + 1987
Claudio Chiappucci Vlag van Italië Italië 1991 + 1992
Laurent Jalabert Vlag van Frankrijk Frankrijk 2001 + 2002
Michael Rasmussen Vlag van Denemarken Denemarken 2005 + 2006
Rafał Majka Vlag van Polen Polen 2014 + 2016
Tadej Pogačar Vlag van Slovenië Slovenië 2020 + 2021

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
24 Vlag van Frankrijk Frankrijk
18 Vlag van Spanje Spanje
12 Vlag van Italië Italië
11 Vlag van België België
5 Vlag van Colombia Colombia
3 Vlag van Denemarken Denemarken
2 Vlag van Luxemburg Luxemburg, Vlag van Nederland Nederland, Vlag van Polen Polen, Vlag van Slovenië Slovenië, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
1 Vlag van Zwitserland Zwitserland

Belgische en Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

Belgische dragers[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklassement
Félicien Vervaecke: 1935, 1937
Sylvère Maes: 1939
Eddy Merckx: 1969, 1970
Lucien Van Impe: 1971, 1972, 1975, 1977, 1981, 1983
Tussenklassement

In totaal zijn er 147 bergtruien uitgereikt aan Belgen.

# Renner Aantal Jaartal(len)
1 Lucien Van Impe 70 1975, 1976, 1977, 1981, 1983
2 Peter De Clercq 17 1991, 1994
3 Tim Wellens 15 2019
4 Jean-Luc Vandenbroucke 11 1980
5 Ludo Peeters 10 1982
6 Thomas De Gendt 6 2016
Michel Pollentier 6 1978
8 Jelle Vanendert 5 2011
9 Philippe Gilbert 3 2011
Jasper Stuyven 3 2016
11 Greg Van Avermaet 2 2019
11 Hendrik Devos 1 1987

Nederlandse dragers[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklassement
Steven Rooks: 1988
Gert-Jan Theunisse: 1989
Tussenklassement

In totaal zijn er 71 bergtruien uitgereikt aan Nederlanders.

# Renner Aantal Jaartal(len)
1 Gert-Jan Theunisse 12 1989
2 Steven Rooks 11 1988
3 Hennie Kuiper 8 1976, 1977
4 Adrie van der Poel 5 1985
Erik Dekker 5 2000, 2005
Johnny Hoogerland 5 2011
Ide Schelling 5 2021
8 Wout Poels 4 2021
9 Maarten Ducrot 3 1985
Nico Verhoeven 3 1988
Danny Nelissen 3 1996
12 Joop Zoetemelk 2 1975
13 Jan Raas 1 1982
Jean-Paul van Poppel 1 1994
Léon van Bon 1 1996
Karsten Kroon 1 2005
Mathieu van der Poel 1 2021