Bernhard (Karolingen)
Bernhard (ca. 725 - 787[1]) was een halfoom van Karel de Grote en een belangrijk edelman in zijn rijk. Hij was de zoon van Karel Martel en zijn minnares Ruodhaid.[2]
Bernhard was graaf en abt van Saint-Quentin en hofmeier van Austrasië, Neustrië en Bourgondië. Hij was legeraanvoerder van Karel de Grote tijdens de campagne tegen de Longobarden (773 - 774).[3] Bernhard leidde zijn leger over de Grote Sint-Bernhardpas, terwijl Karel zelf over de Mont Cenis trok. Door deze omtrekkende beweging werd de verdediging van de Longobarden omzeild en konden de Franken hun koninkrijk eenvoudig veroveren.
Huwelijken en kinderen[bewerken | brontekst bewerken]
In zijn eerste huwelijk was Bernhard getrouwd met een onbekende Frankische vrouw en had bij haar een zoon:[4]
- Adalardus (ca. 751 - 2 januari 826), een belangrijk politicus onder Lodewijk de Vrome en Lotharius I en abt van Corbie.
In zijn tweede huwelijk was Bernhard getrouwd met een onbekende Saksische vrouw. Zij kregen de volgende kinderen:
- Wala (ca. 772 - 31 augustus 836),[5] eveneens een belangrijk politicus onder Lodewijk de Vrome en Lotharius I, net als zijn halfbroer gedwongen in het klooster getreden en zijn opvolger als abt van Corbie
- Theodrada, gehuwd met de Saksische edelman Isanbarth. In 810 abdis van de Maria abdij te Soissons
- Gundrada
- Bernhard (ca. 776 - 821), monnik in Corbie
- Ida (volgens sommige bronnen de moeder van Bernhard van Italië, hoewel dat door verwantschap met diens vader niet erg waarschijnlijk is)
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Annales Moselleni ad annum 787 (= G.H. Pertz (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores XVI, Hannover, 1859, p. 495).
- ↑ Genealogia comitum Flandrensium (= Monumenta Germaniae Historica, Scriptores IX, p. 302: "Karolus senior et dux genuit Pipinum, Karlomannum, Griphonem et Bernardum ex regina; Remigium et Geronimum ex concubina").
- ↑ Annales regni Francorum ad annum 773 (= G.H. Pertz (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores I, Hannover, 1826, p. 150: "et perrexit ipse per montem Caenisium et misit Bernehardum avunculum suum per montem Iovem cum aliis eius fidelibus"), Chronicon Moissiacensis ad annum 770 (= Idem, p. 295: "cui praefecit Bernardum avunculum suum, cum ceteris fidelibus per Iovis montem in Italia intrare praecepit.").
- ↑ Paschasius Radbertus, Vita Adalhardi.
- ↑ Annales regni Francorum ad annum 773 (= G.H. Pertz (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores I, Hannover, 1826, p. 150: "et perrexit ipse per montem Caenisium et misit Bernehardum avunculum suum per montem Iovem cum aliis eius fidelibus"), 812 (= Idem, p. 199[dode link]: "Walanem filium Bernhardi patruelis sui").
Bronnen, noten en/of referenties
|