Bernard II van Bigorre

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bernard II van Bigorre
-1077
Graaf van Bigorre
Periode 1034-1077
Voorganger Bernard Rogier
Opvolger Raymond II
Vader Bernard Rogier van Foix
Moeder Gersenda van Bigorre

Bernard II van Bigorre (overleden in 1077) was van 1034 tot aan zijn dood graaf van Bigorre. Hij behoorde tot het huis Foix.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Bernard II was de oudste zoon van graaf Bernard Rogier van Foix en diens echtgenote Gersenda, dochter en erfgename van graaf Garcia Arnold van Bigorre. In 1034 volgde hij zijn vader op als graaf van Bigorre.

Zijn vader was begonnen met het opstellen van de Fors de Bigorre, een handschrift over een reeks gebruiken die het leven in Bigorre beheersten. In 1060 was het handschrift afgewerkt. In de Fors de Bigorre werden de rechten en de plichten van de graaf, de edelen en de onderdanen gedefinieerd. Een nieuw fort kon niet worden gebouwd zonder de toestemming van de graaf en de onderdanen moesten als heer een vazal van de graaf kiezen. Ook werd de autonomie van de valleiregio's Lavedan en Barèges bevestigd.

In 1062 ging hij met zijn echtgenote op pelgrimstocht naar Le Puy-en-Velay, waar ze hun graafschap onder de bescherming van het Notre Dame-klooster plaatsten.

In 1077 stierf Bernard II van Bigorre.

Huwelijken en nakomelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn eerste echtgenote was ene Clemence (overleden in 1062). Ze kregen volgende kinderen:

Uit zijn eerste huwelijk werden mogelijk ook geboren:

In 1063 huwde hij met zijn tweede echtgenote Stephania, dochter van burggraaf Willem II van Marseille. Ze kregen een dochter: