Bernhard Luginbühl

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bernhard Luginbühl
"Oldenburgerring" (1992-3), Oldenburg
Persoonsgegevens
Volledige naam Hans Bernhard Luginbühl
Geboren 16 februari 1929
Overleden 19 februari 2011
Geboorteland Zwitserland
Beroep(en) Beeldhouwer
Oriënterende gegevens
Stijl(en) Abstract, assemblagekunst
RKD-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
"Kleiner Zyklop" (1967), Hamburger Kunsthalle

Hans Bernhard Luginbühl (Bern, 16 februari 1929 - Langnau im Emmental, 19 februari 2011[1][2]) was een Zwitserse beeldhouwer.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Luginbühl groeide op in Bern. Hij ontving zijn opleiding tot beeldhouwer van 1945 tot 1948 aan de Kunstgewerbeschule Bern en is sindsdien als vrij kunstenaar werkzaam. Van 1949 tot 1951 had hij een atelier in Bern, daarna tot 1965 in Moosseedorf. Luginbühl leeft en werkt sinds 1966 in Mötschwil in het kanton Bern. Het terrein van zijn boerderij is inmiddels uitgegroeid tot een beeldenpark, beheerd door de Luginbühlstiftung, waar de Sammlung Luginbühl wordt getoond.

Met de eveneens Zwitserse kunstenaar Jean Tinguely had hij een langdurige en diepe vriendschap.

Luginbühl werd eind vijftiger jaren bekend door zijn sculpturen/installaties, welke hij door assemblage van materiaal afkomstig van de schroothoop vervaardigde. De sculptuur „Schlanke Aggression“ werd voor het eerst gepresenteerd in 1959 tijdens de eerste Zwitserse tuinbouwtentoonstelling G|59 als onderdeel van de abstracte „Garten des Poeten“ van Ernst F. Cramer, welke tuin internationaal werd geprezen.

Luginbühl werkte in de zestiger jaren veelvuldig samen met andere kunstenaars, zoals in 1962 aan het project Dylaby (Dynamisch Labyrint) met onder anderen Daniel Spoerri, Jean Tinguely en Robert Rauschenberg in het Stedelijk Museum (Amsterdam). Hij was eveneens betrokken bij de bouw (van 1969 tot 1994) door 15 internationale kunstenaars van Le Cyclop de Jean Tinguely in het Franse Milly-la-Forêt. Luginbühl werd uitgenodigd voor documenta III (1964) en 6 (1977) in Kassel.

Met de sculptuur „Tell“ (1966) was Luginbühl namens Zwitserland aanwezig op de Wereldtentoonstelling van 1967 in Montreal. Het Kröller-Müller Museum in Otterlo toonde in hetzelfde jaar de expositie Luginbühl - Tinguely. Ter gelegenheid van het vijftigjarige jubileum van de Kunsthalle Bern in 1968 werd voor de kunsthal zijn „Grossen Zyklopen“ opgesteld. In 1970 presenteerde Luginbühl samen met Maurice Ziegler in het Zwitserse paviljoen van de Wereldtentoonstelling van 1970 in Osaka het project Tiluzi (1967). Andere enorme, vaak bewegende, installaties uit afvalmateriaal zijn onder andere: „Atlas“ (1970), „Skarabäus“ (1978), „Frosch“ (1986/1987) en meer recent „Zwilling“ (2003).

Beeldenpark[bewerken | brontekst bewerken]

De Bernhard Lugenbühl Stiftung stelt het beeldenpark van de kunstenaar in Mötschwil regelmatig open voor het publiek. Vele werken van Luginbühl worden in het park tentoongesteld.[3]

Werken in de openbare ruimte (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Talrijke werken van Luginbühl hebben een plaats gevonden in de openbare ruimte in Zwitserland, Duitsland, Frankrijk en Japan, zoals:

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jochen Hesse: Bernhard Luginbühl. Scheidegger & Spiess 2003 ISBN 385881153X
  • Marianne Aebersold; Bernhard Luginbühl: Das druckgraphische Werk 1945–1996. Stuttgart 1997 ISBN 3775706305

Fotogalerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Bernhard Luginbühl van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.