Bettina von Arnim

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bettina von Arnim
Bettina von Arnim
Bettina von Arnim
Algemene informatie
Land Vrije Stad Frankfurt
Geboortenaam Elisabeth Catharina Ludovica Magdalena Brentano
Geboortedatum 4 april 1785
Geboorteplaats Frankfurt am Main
Overlijdensdatum 20 januari 1859
Overlijdensplaats Berlijn
Begraafplaats Wiepersdorf manor
Werk
Beroep schrijver, salonnière, componist, romanschrijver, illustrator, zanger
Actieve periode 1835 -
Kunst
Stroming German Romanticism
Familie
Familie Brentano
Echtgenoot Achim von Arnim
Vader Peter Anton Brentano
Moeder Maximiliane Brentano
Kinderen Gisela von Arnim, Maximiliane von Oriola, Armgart von Arnim
Broers en zussen Ludovika Katharina Maria von des Bordes, Sophie Brentano, Gunda von Savigny, Clemens Brentano, Christian Brentano, Georg Brentano, Franz Brentano
Persoonlijk
Talen Duits
Schrijftaal Duits
graf
graf
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Bettina von Arnim (geboren Elisabeth Catharina Ludovica Magdalena Brentano, ook wel Bettine; Frankfurt am Main, 4 april 1785Berlijn, 20 januari 1859) was een Duits schrijfster uit de tijd van de romantiek.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Von Arnim was de zus van Clemens Brentano. In 1811 huwde ze de schrijver Achim von Arnim, wiens krachtige natuur een goed tegenwicht vormde voor haar soms overdadige fantasie.

Von Arnim had een grote verering voor Goethe, die ze in 1807 leerde kennen en met wie ze een uitgebreide briefwisseling voerde. In 1811 brak Goethe met haar vanwege een ruzie tussen Von Arnim en zijn echtgenote Christiane. Haar bekendste werk is het deels gefingeerde Goethes Briefwechsel mit einem Kinde (1835), waarin ze haar briefwisseling met Goethe heeft verwerkt.

In haar latere werk hield Von Arnim zich veelvuldig met sociale problemen bezig. Ze verkondigde geëngageerde theorieën en steunde de vrouwenemancipatie, onder meer in haar bekende roman Dies Buch gehört dem König (1843).

In 1854 kreeg Von Arnim een beroerte waarvan ze niet meer herstelde. Ze overleed in 1859 en werd bij Kasteel Wiepersdorf, gemeente Niederer Fläming, Brandenburg, begraven naast haar echtgenoot Achim. Genoemd kasteel huisvest een culturele organisatie en een aan het echtpaar Arnim gewijd museum.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Bettina vor Arnim op 5 mark-biljet, 1991
  • Tagebuch. 1835
  • Goethes Briefwechsel mit einem Kinde. 1835
  • Die Günderode. 1840
  • Reichsgräfin Gritta von Rattenzuhausbeiuns. Met haar dochter Gisela. 1840
  • Dedié à Spontini. 1842
  • Dies Buch gehört dem König. 1843
  • Clemens Brentanos Frühlingskranz, aus Jugendbriefen ihm geflochten, wie er selbst schriftlich verlangte. 1844
  • Ilius Pamphilius und die Ambrosia. 1848
  • An die aufgelöste Preussische National-Versammlung. 1848
  • Die Polenbroschüre. 1848
  • Gespräche mit Daemonen. Des Königsbuchs zweiter Teil. 1852
  • Ilius Pamphilius und die Ambrosia. Briefroman. 1847.

Van Bettina von Arnim zijn verder ook diverse briefverzamelingen uitgegeven.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Bettina von Arnim en haar echtgenoot en hun achterkleinzoon Árpád baron Eperjesy de Szászváros et Toti staan centraal in het boek Een Schitterend Isolement (uitgeverij Querido, 2015), geschreven door de Nederlandse schrijfster Olga Majeau, een nazaat van Von Arnim. In 2016 verscheen de Duitse vertaling van dit boek: Brosamen für den blauen Vogel (BTB Randomhouse). De componist Robert Schumann heeft zijn Gesänge der Frühe, Op.133 uit 1853 voor piano opgedragen aan Bettina.

Literatuur en bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • A. Bachrach e.a.: Encyclopedie van de wereldliteratuur. Bussum, 1980-1984. ISBN 90-228-4330-0
  • Konstanze Bäumer/Hartwig Schultz: Bettina von Arnim. Saint Albin, Berlin, 2004 ISBN 3-930293-49-8
  • S. Damm. Christiane und Goethe: eine Recherche. Frankfurt am Main, 1998. ISBN 345817037-5

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]