Big (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Big
Regie Penny Marshall
Producent James L. Brooks
Robert Greenhut
Scenario Gary Ross
Anne Spielberg
Hoofdrollen Tom Hanks
Elizabeth Perkins
Robert Loggia
Muziek Howard Shore
Montage Barry Malkin
Cinematografie Barry Sonnenfeld
Distributie 20th Century Fox
Première 3 juni 1988
Genre Komedie
Speelduur 104 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget $ 18.000.000
Opbrengst $ 151.668.774[1]
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Big is een Amerikaanse komische film uit 1988, geregisseerd door Penny Marshall. Zowel het scenario van Gary Ross en Anne Spielberg als hoofdrolspeler Tom Hanks werden hiervoor genomineerd voor een Academy Award. De productie won acht filmprijzen daadwerkelijk, waaronder een Golden Globe en een American Comedy Award voor Hanks en Saturn Awards voor zowel het scenario, Hanks als bijrolspeler Robert Loggia.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Tiener Josh Baskin doet bij een wensmachine op een kermis de wens een volwassene te zijn. De volgende morgen wordt hij wakker in het volgroeide lichaam van een dertigjarige. Zijn wens is uitgekomen. Baskin is van binnen niettemin nog steeds een dertienjarige jongen met een dito belevingswereld. De kermis is alleen weg, dus zal hij moeten leven als een volwassen man totdat hij de machine heeft gevonden om de wens terug te draaien. Dit gaat gepaard met volwassen verantwoordelijkheden, zoals een baan en romantische verwikkelingen met het andere geslacht.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Tom Hanks Josh Baskin
Elizabeth Perkins Susan Lawrence
Robert Loggia MacMillan
John Heard Paul
Jon Lovitz Scotty Brennen
Jared Rushton Billy
David Moscow jonge Josh
Mercedes Ruehl Mrs. Baskin
James Eckhouse Supervisor
Debra Jo Rupp Miss Patterson

Concept[bewerken | brontekst bewerken]

Het idee van een volwassene die ineens weer in een jeugdig lichaam zit en daarin met volwassen hersens een deel van zijn jeugd overdoet, was niet nieuw. Voor Big vormde dit concept ook de rode draad in Like Father, Like Son (1987) en in hetzelfde jaar als Big in zowel Vice Versa en 18 Again!. In 13 Going on 30 (2004) werd dat principe omgekeerd en wordt een dertienjarig meisje ineens wakker in het lichaam van een dertigjarige vrouw. In Freaky Friday uit 1976 (plus de nieuwe versie uit 2003) komen een volwassene en een kind dan weer in elkaars lichaam terecht.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]