Bobby Byrne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bobby Byrne
Bobby Burne op de cover van Down Beat van 25 maart 1946
Algemene informatie
Geboren 10 oktober 1918
Geboorteplaats ColumbusBewerken op Wikidata
Overleden 25 november 2006
Overlijdensplaats IrvineBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) swing, jazz, big band
Beroep musicus
Instrument(en) trombone, harp
Label(s) Decca, Cosmo Records, Top Rank Records, Command Records
Act(s) The Dorsey Brothers, Jimmy Dorsey, Steve Allen
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Bobby Byrne (Pleasant Corners (Ohio), 10 oktober 1918 - Irvine (Californië), 25 november 2006) was een Amerikaanse trombonist en bigbandleider uit het swingtijdperk.

In 1934 ging hij spelen bij de band van de Dorsey Brothers en toen Tommy Dorsey zijn eigen weg ging, in 1935, werd Byrne de belangrijkste trombonist van Jimmy Dorseys orkest. Rond 1940 startte hij zijn eigen groep. Het orkest begon in 1941 succes te krijgen, toen het kon spelen in de ballroom van Frank Dailey. De band speelde voor de radio en kreeg een contract bij Decca. Zijn orkest werd echter geen toporkest, vanwege Byrnes hang naar perfectionisme. Vocalisten van het orkest waren Dorothy Claire en Stuart Wade. Don Redman verzorgde korte tijd de arrangementen. In 1942 doekte Byrne de band op om in het leger te gaan, waar hij piloot was en bandleider.

Na de oorlog, in 1946, richtte hij werd een orkest op, onder meer met saxofonist Larry Elgert, dat enkele jaren actief was. Hij werkte als freelance-muzikant in en rond New York en had af en toe nog een band, waarmee hij ook platen opnam. Hij verscheen verschillende keren op de Amerikaanse tv, onder meer in de show van Steve Allen (1952-1954) en shows van Perry Como en Patti Page. Tussen 1952 en 1960 speelde hij in verschillende studio-orkesten. Hij speelde hier onder meer met Pearl Bailey, Cootie Williams, Cannonball Adderley en Lionel Hampton. Eind jaren zestig was hij executive bij platenmaatschappij Command, waar verschillende platen van hem waren uitgekomen. Begin jaren zeventig ging Byrne in zaken.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jazz, Dixieland, Chicago, Grand Award
  • Muskat Ramble, Grand Award
  • The Jazzbone's Connected to the Trombone, Grand Award
  • 1966: The Magnificent Movie Themes, Command
  • Sound in the 8th Dimension, Command
  • Dixieland Jazz, Waldorf Music Hall