Bolletjes Blues

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bolletjes Blues
Regie Brigit Hillenius
Karin Junger
Producent René Huybrechste
Joram Willink
Scenario Brigit Hillenius
Karin Junger
Hoofdrollen Negativ
Sophie van Oers
SugaCane
Mr Probz
Muziek Giorgio Tuinfort
Distributie Buena Vista Internationaal
Première 23 maart 2006
Genre musicalfilm
Speelduur 92 min.
Taal Nederlands
Land Nederland
Suriname
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Bolletjes Blues is een Nederlandse musicalfilm uit 2006 over de Surinaamse jongen Spike (Negativ) in de Bijlmer die zich bij een criminele bende aansluit, geleid door Delano (SugaCane).

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

We zien een flash forward, met Spike in de gevangenis in Suriname. Zijn moeder, die in Suriname woont, zoekt hem op: ze is erg teleurgesteld in Spike, die ze naar Nederland heeft laten gaan om te studeren.

Vervolgens speelt de film in de tijd daarvoor.

Spike woont in de Bijlmer bij zijn hulpbehoevende tante, en verzorgt haar. Zij hebben geld tekort. Spikes tante klaagt veel, daarom vertrekt Spike.

Hij krijgt via Delano een berghok in een flat om in te wonen. Hij sluit zich aan bij zijn bende en pleegt winkeldiefstal, rooft tassen, en doet mee met het beroven van een juwelier. In de buit zitten ook oorbellen, die hij aan zijn vriendin Rosalie (Sophie van Oers) geeft.

De bende organiseert ook drugssmokkel van Suriname naar Nederland door bolletjesslikkers. Een van hen komt doodziek terug. Hij wordt gedumpt voor een ziekenhuis. Dit grijpt Spike aan, maar de rest van de bende doet er nonchalant over.

Spike wil beter gaan wonen, vooral omdat hij dan Rosalie kan ontvangen, maar heeft daar geen geld voor. Als hij Delano vraagt om een klus stelt Delano Spike voor mee te doen met een overval op de kantoorboekhandel van Rosalies vader. Spike weigert.

Om toch geld te verdienen meldt hij zich aan als bolletjesslikker. Bij vertrek uit Suriname wordt hij op het vliegveld opgepakt en in de gevangenis opgesloten.

Wanneer Rosalie hiervan hoort wil ze naar hem toe. Ze meldt zich ook bij de bende aan als bolletjesslikster. Ze wordt geaccepteerd na te hebben gedemonstreerd dat ze worstjes in hun geheel kan inslikken. In Suriname gaat ze Spike opzoeken in de gevangenis. Hij wil haar eerst niet zien omdat hij van Fred (Kimo) hoort (die ook in de gevangenis komt) dat ze met Delano seks gehad heeft. Rosalie sluit zich aan bij een koor dat gaat optreden in de gevangenis en krijgt Spike zo toch te zien, waarna het weer goed is tussen hen.

Rosalies bedoelingen en de verdere afloop worden niet getoond. Ze moet nu of bolletjes slikken, of dat alsnog weigeren, tot ongenoegen van de bende die haar hiervoor een ticket heeft gegeven.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage Opmerkingen
Delchot, Maurits Maurits Delchot Spike rapper: Negativ
Oers, Sophie van Sophie van Oers Rosalie
Cane Delano rapper: SugaCane
Stehr, Dennis Dennis Stehr Jimmy rapper: Mr Probz
Berg, Kimo van den Kimo van den Berg Fred rapper: Kimo
Rensen, Raymond Raymond Rensen bendelid rapper: Raymzter
Tounssi, Abid Abid Tounssi Tan rapper: Salah Edin
Durfort, Glenn Glenn Durfort Ome Edje
Linger, Reina Reina Linger Manuela
Olijfveld, Verginia Verginia Olijfveld Tante Jennifer

Andere bekende rappers en artiesten die in de film voorkwamen: Nabil Aoulad Ayad, Excellent, Clynt, Nina, Kiddo Cee, Derenzo, Goldy en Peter Beense.

Filmlocaties[bewerken | brontekst bewerken]

De filmlocaties in Suriname zijn de Santo Boma gevangenis, River Club, ressort Flora en Johan Adolf Pengel International Airport.

Diversen[bewerken | brontekst bewerken]

Wegens het educatieve karakter hebben de Nederlandse en Surinaamse overheid medewerking en steun verleend. Van oorsprong was Bolletjes Blues een Telefilm, maar vanwege het succes van de multicultikomedies kwam er toch een bioscooprelease. Ondanks een kleine uitbreng kreeg de film zo'n 29.000 bezoekers. De film werd genomineerd voor beste scenario, beste mannelijke hoofdrolspeler, beste production design en kreeg een gouden kalf voor de muziek.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]