Branko Ilić

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Branko Ilić
Ilić in 2015 als speler van Slovenië
Persoonlijke informatie
Volledige naam Branko Ilić
Geboortedatum 6 februari 1983
Geboorteplaats Ljubljana, Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië
Lengte 185 cm
Been Rechts
Positie Rechtsback
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in augustus 2020
Jeugd
Vlag van Slovenië NK Grosuplje
Vlag van Slovenië Olimpija Ljubljana
Senioren
Seizoen Club W (G)
2003–2004
2005–2007
2007
2007–2010
2009
2010–2011
2012–2013
2013–2014
2014–2015
2015
2016
2017–2018
2019
2019–2020 		Vlag van Slovenië Olimpija Ljubljana
Vlag van Slovenië NK Domžale
→ Vlag van Spanje Real Betis
Vlag van Spanje Real Betis
→ Vlag van Rusland FK Moskou
Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Vlag van Cyprus Anorthosis Famagusta
Vlag van Israël Hapoel Tel Aviv
Vlag van Servië FK Partizan
Vlag van Kazachstan Astana FK
Vlag van Japan Urawa Red Diamonds
Vlag van Slovenië Olimpija Ljubljana
Vlag van Denemarken Vejle BK
Vlag van Slovenië NK Domžale 		56(0)
63(2)
13(0)
21(0)
6(0)
11(0)
26(1)
29(1)
27(4)
9(0)
0(0)
46(1)
5(0)
16(0)
Interlands
2004–2014 Vlag van Slovenië Slovenië 63(1)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Branko Ilić (Ljubljana, 6 februari 1983) is een Sloveens voormalig voetballer die doorgaans speelde als rechtsback. Tussen 2003 en 2020 was hij actief voor Olimpija Ljubljana, NK Domžale, Real Betis, FK Moskou, Lokomotiv Moskou, Anorthosis Famagusta, Hapoel Tel Aviv, FK Partizan, Astana FK, Urawa Red Diamonds, opnieuw Olimpija Ljubljana, Vejle BK en opnieuw NK Domžale. Ilić maakte in 2004 zijn debuut in het Sloveens voetbalelftal en kwam uiteindelijk tot drieënzestig interlandoptredens.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ilić debuteerde in 2003 in het betaald voetbal in het shirt van Olimpija Ljubljana, uit zijn geboorteplaats. Hij verkaste in januari 2005 naar NK Domžale. Hij speelde twee jaar bij die club, waarna hij in januari 2007 werd verhuurd aan Real Betis. Daar was hij de eerste Sloveense speler in de clubgeschiedenis.[1] Ilić werd vervolgens definitief overgenomen door Betis, maar na verloop van tijd kreeg hij minder speeltijd en werd hij verhuurd aan FK Moskou. In januari 2010 werd zijn contract bij Betis ontbonden[2] en tekende hij bij Lokomotiv Moskou.[3] Na een periode bij het Cypriotische Anorthosis Famagusta verkaste Ilić in de zomer van 2013 samen met teamgenoot Jürgen Colin naar Hapoel Tel Aviv.[4] Vervolgens kwam hij uit voor FK Partizan en Astana FK. Sinds januari 2016 speelt hij in Japan voor Urawa Red Diamonds. In februari 2017 keerde de Sloveen terug naar zijn vaderland, waar hij ging spelen voor Olimpija Ljubljana.[5] Deze club verliet hij begin 2019[6] en hierop tekende hij voor een halfjaar bij Vejle BK.[7] Zijn volgende club werd NK Domžale, waar hij tussen 2005 en 2007 ook al voor had gespeeld.[8] In de zomer van 2020 besloot Ilić op zevenendertigjarige leeftijd een punt te zetten achter zijn actieve loopbaan.[9]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ilić debuteerde op 18 augustus 2004 in het Sloveens voetbalelftal. Op die dag werd er met 1–1 gelijkgespeeld tegen Joegoslavië. De verdediger begon in de basis en speelde het gehele duel mee. De andere debutanten dit duel waren Borut Semler (Bayern München), Andrej Komac (ND Gorica), Jalen Pokorn (Hapoel Nazareth) en Zlatko Dedič (Parma).[10] Ilić werd tevens opgeroepen voor de Sloveense selectie op het WK 2010, maar gedurende alle drie de groepsduels kwam hij niet in actie.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ (es) El esloveno Branco Ilic pasó reconocimiento médico antes de firmar con el Betis Marca, 25 januari 2007. Gearchiveerd op 4 april 2022.
  2. ↑ (es) Branko Ilic se desvincula del Betis El Desmarque, 18 januari 2010
  3. ↑ (ru) Илич подписал контракт с "Москвой" Sports.ru, 18 januari 2010. Gearchiveerd op 20 november 2022.
  4. ↑ (he) יורגן קולין וברנקו איליץ' חתמו לשנתיים בהפועל One, 6 juni 2013
  5. ↑ (sl) Obramba zmajev močnejša za Branka Ilića SN Portal, 5 februari 2017
  6. ↑ (sl) Kapetan Branko Ilić zapušča Olimpijo Dnevnik, 3 januari 2019. Gearchiveerd op 4 april 2022.
  7. ↑ (da) Vejle henter slovensk forsvarsveteran BT, 15 januari 2019. Gearchiveerd op 4 april 2022.
  8. ↑ (si) Bivši kapetan Olimpije se je vrnil na sceno in debitiral Svet24, 15 juli 2019. Gearchiveerd op 4 april 2022.
  9. ↑ (si) Branko Ilić končuje kariero Siol, 19 juli 2020. Gearchiveerd op 20 november 2022.
  10. ↑ Wedstrijdgegevens Slovenië – Joegoslavië bij European Football. Gearchiveerd op 31 december 2022.
Zie de categorie Branko Ilić van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Branko_Ilić&oldid=64427703"