Britse Bovenwindse Eilanden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf British Windward Islands)
British Windward Islands
Kolonie van het Verenigd Koninkrijk
1833 – 1958 West-Indische Federatie 
(Details)
Motto
I pede fausto
Algemene gegevens
Hoofdstad Bridgetown (1833-1885)
Saint George's (1885-1958)
Talen Engels
Volkslied God Save the Queen
Regering
Regeringsvorm Confederatie van koloniën
Staatshoofd Koning van het Verenigd Koninkrijk
Plv. staatshoofd Governor-in-chief

De Britse Bovenwindse Eilanden (Engels:British Windward Islands) waren een confederatie van Britse koloniën, die bestond tussen 1833 en 1958.

De kolonie bestond uit Grenada, Saint Lucia, de Grenadines, Saint Vincent, Barbados (tot 1885, toen het een aparte kolonie werd), Tobago (tot 1889, toen het bij Trinidad werd gevoegd) en Dominica (vanaf 1940, toen het werd afgescheiden van de Britse Benedenwindse Eilanden).

Tussen 1871 en 1956 stond de kolonie bekend als de Federal Colony of the Windward Islands en van 1956 tot 1960 als Territory of the Windward Islands.

De confederatie had geen gezamenlijke wetten, inkomsten, tarieven of een eigen parlement. Er was wel een gezamenlijke raad van beroep die bestond uit de hoogste rechters van de afzonderlijke eilanden en een gezamenlijke controle van de rekeningen. Een Governor-in-chief was verantwoordelijk voor de uitvoerende macht in de confederatie.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]