C (muziek)

C , ook do genoemd, is de naam van een van de stamtonen en de grondtoon van de toonladder in C-majeur (Do groot). In de westerse muziek wordt met de do meestal gerefereerd aan de centrale do of C4 (eengestreept octaaf). De actuele toonhoogte van de toon C4 is afhankelijk van de gebruikte stemming en de keuze van de stemtoon A. Verder is er voor transponerende instrumenten een verschil tussen een genoteerde toon C en de werkelijk klinkende toon.

Op een piano klavier ligt de C telkens voor het groepje van twee zwarte toetsen.

Octavering[bewerken | brontekst bewerken]

In de onderstaande tabel staan de toonhoogten van de tonen C in de gelijkzwevende stemming voor de verschillende octaven, uitgaande van de standaard toonhoogte van 440 Hz van de stemtoon.

Musicologische notatie	Helmholtznotatie	Octaafnaam	Frequentie (Hz)
C_-1	Cˌˌˌ	Subsubcontra-octaaf	8,176
C₀	Cˌˌ	Subcontra-octaaf	16,352
C₁	Cˌ	Contra-octaaf	32,703
C₂	C	Groot octaaf	65,406
C₃	c	Klein octaaf	130,813
C₄	c′	Eengestreept octaaf	261,626
C₅	c′′	Tweegestreept octaaf	523,251
C₆	c′′′	Driegestreept octaaf	1046,502
C₇	c′′′′	Viergestreept octaaf	2093,005
C₈	c′′′′′	Vijfgestreept octaaf	4186,009
C₉	c′′′′′′	Zesgestreept octaaf	8372,018

De toon C4 of c' wordt ook de centrale C genoemd.

In muzieknotatie[bewerken | brontekst bewerken]

$\new Staff { \override Score.SpacingSpanner.spacing-increment = #2.05 \override Staff.Clef.full-size-change = ##t \omit Staff.TimeSignature \omit Staff.BarLine \clef treble c'1 \clef soprano c'1 \clef alto c'1 \clef tenor c'1 \clef bass c'1 \undo \omit Staff.BarLine }$

De notatie van de centrale C in achtereenvolgens de vioolsleutel, de sopraansleutel de altsleutel,
de tenorsleutel en de bassleutel.

Positie van de centrale C op het pianoklavier

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]