Calabrien

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Systeem
Periode
Serie
Tijdvak
Subserie
Etage
Tijdsnede
Ouderdom (Ma)
Kwartair Holoceen Boven Meghalayen 0 - 0,0042
Midden Northgrippien 0,0042 - 0,0082
Onder Greenlandien 0,0082 - 0,0117
Pleistoceen Boven Boven 0,0117 - 0,126
Midden Chibaien 0,126 - 0,781
Onder Calabrien 0,781 - 1,80
Gelasien 1,80 - 2,58
Neogeen Plioceen Piacenzian ouder
Indeling van het Kwartair volgens de ICS.[1]

Het Calabrien is in de internationaal gebruikte geologische tijdschaal van de ICS een etage of tijdsnede in het Pleistoceen. De ondergens ligt volgens de tijdschaal van de ICS op 1.80 Ma (miljoen jaar geleden),[2] de bovengrens op 781 ka.[3] Het Calabrien volgt op het Gelasien en wordt opgevolgd door het Ionien.

Stratigrafie[bewerken | brontekst bewerken]

De basis van het Calabrien ligt pal boven de top van de polariteitschronozone C2n (ook bekend onder de naam Olduvai), daar vlak boven begint de biozone CN13, die gebaseerd is op het voorkomen van fossielen van kalkige soorten plankton. De basis van het Calabrien ligt vlak bij het uitsterven van nannoplankton Discoaster brouweri, het eerste voorkomen van Gephyrocapsa spp. en het uitsterven van Globigerinoides extremus.

De top van het Calabrien is per definitie de basis van het Midden-Pleistoceen. Deze ligt bij de omkering van het aardmagnetisch veld tussen de magnetische tijdperken Matuyama en Brunhes 781 duizend jaar geleden.

Correlatie[bewerken | brontekst bewerken]

In Noordwest-Europa is een gedetailleerdere alternatieve tijdschaal in gebruik voor het Pleistoceen, gebaseerd op Nederlandse en Belgische stratigrafie. Het Calabrien correleert met de etages Eburonien, Waalien, Menapien, Bavelien en het onderste deel van het Cromerien uit deze tijdschaal.