Call of Duty (computerspel)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Call of Duty (videospel))
Call of Duty
(Afbeelding op en.wikipedia.org)
Bedenker Ken Turner
Ontwerper Dan Koppel
Ontwikkelaar Infinity Ward (PC, Mac, XBLA, PSN)
Nokia (NGE)
Uitgever Activision
MediaQuest
Aspyr(Mac)
Muziek Michael Giacchino
Justin Skomarovsky
Uitgebracht Microsoft Windows
Vlag van Verenigde Staten 29 oktober 2003
Vlag van Europa 7 november 2003
Vlag van Japan 18 december 2003
WW: 13 oktober 2006 (Steam)
Mac OS X
Vlag van Verenigde Staten mei 2004
N-Gage
Vlag van Europa 10 november 2004
Vlag van Verenigde Staten 23 november 2004
Xbox Live Arcade
WW: 2 december 2009
PlayStation Network
Vlag van Verenigde Staten 3 december 2009
Vlag van Europa 10 december 2009
Genre First-person shooter
Spelmodus Singleplayer
Multiplayer
Private Match
Engine id Tech 3(sterk verbeterd)
Quake III engine
Leeftijdsklasse ACB: MA 15+[1]
BBFC: 15[2]
ESRB: T[3]
PEGI: 16+
USK: 18
Platform Microsoft Windows
Mac OS X
N-gage
PlayStation Network
Xbox Live Arcade
Media cd-rom
dvd
Systeemeisen
600 MHz-processor
128 MB RAM
1,4 GB hardeschijfruimte
videokaart met 32 MB videogeheugen
Navigatie
Uitbreidingen Call of Duty: United Offensive
Call of Duty: Finest Hour
Vervolg Call of Duty 2
http://www.callofduty.com/
Portaal  Portaalicoon   Computerspellen

Call of Duty (CoD) is een first-person shooter computerspel, ontwikkeld door Infinity Ward en uitgebracht door Activision op 29 oktober 2003. Het spel speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog waarin de speler meevecht met de geallieerden; voor het Amerikaanse leger, het Britse leger en het Rode Leger van de Sovjet-Unie.

Gameplay[bewerken | brontekst bewerken]

Call of Duty is een first-person shooter. Men beleeft de oorlog vanuit het eigen gezichtspunt. Het is vergelijkbaar met een spel als Medal of Honor: Allied Assault, maar veel dingen zijn verbeterd. De speler is in singleplayer en multiplayer uitgerust met bewapening. Men kan zelf het wapen kiezen in multiplayer. De doelen zijn verschillend, dit hangt af van de missie die gespeeld wordt of het type spel dat men in multiplayer speelt.

Singleplayer[bewerken | brontekst bewerken]

Het singleplayer gedeelte van Call of Duty bestaat uit drie verschillende verhalen die de speler doorloopt.

Als eerste wordt aan de kant van de Amerikanen gevochten, men wordt in deze campaign gedropt achter de vijandelijke linies en moet zich een weg vechten door de verschillende missies. Dorpen in Normandië als St. Mère Église worden hier in het verhaal betrokken.

Als tweede campaign komt die van de Britten aan bod, hij lijkt erg op de Amerikaanse campaign maar verschilt in de personages en in de wapens. Voorbeelden van missies zijn het 'schoonvegen' van antivliegtuiggeschut op een dam in het Ruhrgebied, om ervoor te zorgen dat een Lancasterbommenwerper er een zogenaamde Dambusterbom op los kan laten. Verder start men in een zweefvliegtuig om de Pegasusbrug te ontdoen van de Duitse bezetters, na een nachtelijke missie om de brug te veroveren moet men in een aansluitende missie (nu in het daglicht) de Duitsers van de brug weghouden. Hierbij wordt het gebruik van een Flak 88 niet vermeden.

Als laatste vecht men aan de Russische kant van WO II, hierbij wordt gestart in de bloedige Slag om Stalingrad. Men krijgt slechts vijf kogels ter beschikking terwijl de man ernaast een geweer draagt maar als men een sniper treft op de heuvel die aan de stadsrand grenst levert de speler die kogels bij hem in waarna hij een 'veilige' doorgang belooft. Later mag men in dezelfde missie nog de stad bestoken met artillerievuur zodat er geen weerstand meer is en het hele team de stad kan betreden.

Op het einde is er nog een kleine missie waar men naar de Britten en de Amerikanen terugkeert, dit betreft de Battle of the Bulge (Ardennenoffensief). Als einde is gekozen voor een kort maar intens vuurgevecht in het hart van Berlijn, waarna men de Russische vlag mag laten wapperen op het Reichstag.

(Online) Multiplayer[bewerken | brontekst bewerken]

Call of Duty wordt nu nog altijd veel gespeeld door gamers afkomstig van over heel de wereld. Hiervoor krijgt men een code bij aankoop van het spel voor toegang tot het multiplayer gedeelte. Een veelvoorkomend verschijnsel in het spel zijn zogenaamde clans, dit is een groep van mensen die langer met elkaar samen spelen en dezelfde tags dragen. Ze geven hier duidelijk mee aan bij elkaar te horen. Clans spelen tegen elkaar, soms om de eer en voor hun plezier of soms om echt geld.

Modificaties[bewerken | brontekst bewerken]

Call of Duty staat ook bekend om zijn vele mods en zelfgemaakte maps. Hierdoor werd de levensduur van het spel drastisch omhoog gekrikt. Met behulp van een bepaald 3D-programma, CoD Radiant genaamd, kun je volledige omgevingen bouwen en dan inbrengen in het spel. Men noemt dit ook mapping. Er kunnen niet enkel maps gemaakt worden, maar ook extra toevoegingen voor het spel. Denk hierbij aan bijvoorbeeld extra effecten (vuur, rook etc.) in bestaande maps. Hiervoor is het noodzakelijk om scripts te ontwikkelen, gsc-files. Deze bestanden bevatten een op C gebaseerde syntaxis met instellingen die niet in CoD Radiant toegepast kunnen worden[4]. Dit wordt dan modding of scripting genoemd.

Het vergt kennis en ervaring om tot een mooi resultaat te komen, maar er bestaan community's die hierbij kunnen helpen (zie externe links).

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

Beoordeeld door Jaar Platform Score
UOL Jogos 2003 Windows 100%
G4 TV: X-Play 2006 Windows 100%
Netjak 2003 Windows 96%
Game Watcher 2003 Windows 93%
Eurogamer.net (UK) 2003 Windows 90%
GameSpot 2003 Windows 90%
PC Action 2003 Windows 87%
GameStar (Duitsland) 2003 Windows 85%
Inside Mac Games (IMG) 2004 Macintosh 85%
Absolute Games (AG.ru) 2003 Windows 78%

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het spel is opgenomen in het boek 1001 Video Games You Must Play Before You Die van Tony Mott.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]