Campeonato Brasileiro Série D

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Campeonato Brasileiro Série D
Land Vlag van Brazilië Brazilië
Bond CBF
Opgericht 2009
Systeem Poulesysteem
Promotie naar Série C
Degradatie naar Niet mogelijk
Aantal teams 64
Huidige kampioen Ferroviário (2023)
Laatst bijgewerkt op: 16 september 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het Campeonato Brasileiro Série D is de vierde en laagste nationale voetbaldivisie in Brazilië, na de Série A, Série B en de Série C. De divisie is opgericht in 2008 en werd in 2009 voor het eerst gehouden. Het neemt in grote lijn het systeem over dat tot en met 2008 in de Série C werd gebruikt.

Competitieopzet[bewerken | brontekst bewerken]

2009-2015[bewerken | brontekst bewerken]

De 40 clubs die deelnemen aan de Série D van 2009 moesten zich via het staatskampioenschap kwalificeren. De beste vier staten op de coëfficiënten ranking mochten in 2009 drie clubs leveren. De nummers vijf tot en met negen leverden er twee en de rest van de staten mochten één deelnemer inschrijven. De statelijke bonden mogen deze vrij toebedelen. Teams die al in een hogere divisie spelen zijn echter uitgesloten. Vanaf 2010 werden slechts 36 plaatsen over de staten verdeeld, waarbij de beste negen staten twee tickets krijgen en de rest slechts een. De overige 4 plaatsen zijn gereserveerd voor teams die degradeerden uit de Série C.

De 40 teams werden in acht groepen van vijf verdeeld. Binnen de groep wordt een volledige competitie gespeeld en de twee beste clubs kwalificeren zich voor de volgende fase. De zestien clubs die zich wisten te plaatsen werden aan één enkele tegenstander gekoppeld en speelden in een dubbele confrontatie om een plaats in de volgende ronde. De teams die zich voor de halve finale plaatsen waren zeker van promotie.

2016-2021[bewerken | brontekst bewerken]

De formule veranderde in 2016. Er werd bepaald dat het aantal clubs zou stijgen van 40 naar 48 clubs, maar enkele regionale voetbalbonden protesteerden hiertegen omdat ze geen extra deelnemer kregen en stelden zelf 58 clubs voor. Na een aantal vergaderingen met de CBF werd dan bepaald dat er 68 clubs mochten deelnemen, als volgt bepaald:

  • De vier clubs die het voorgaande jaar degradeerden uit de Série C.
  • De staat met de eerste plaats op de CBF-ranking mocht vier clubs afvaardigen.
  • Van plaats twee tot en met negen op de ranking mocht drie clubs afvaardigen
  • De overige achttien federaties mochten twee clubs afvaardigen.

Welke clubs deelnemen aan de Série D wordt bepaald door de staten. Doorgaans wordt de staatscompetitie hiervoor gebruikt, maar er kunnen ook andere criteria voor zijn, zoals een staatsbeker.

In de eerste fase worden de 68 clubs verdeeld over zeventien groepen van vier. Er is een regionale onderverdeling zodat teams in de eerste fase niet te grote afstanden moeten afleggen. 32 clubs kwalificeren zich voor de tweede fase en worden daar ingedeeld in twee blokken; de beste zestien groepswinnaars worden ingedeeld in blok 1 en nemen het op tegen de zeventiende groepswinnaar en de vijftien beste tweedes die in blok twee ingedeeld worden. De twee slechts presterende tweedes kwalificeren zich niet voor de tweede fase. Vanaf nu wordt er via knockout-systeem gespeeld. De winnaars van de kwartfinale kwalificeren zich voor de Série C. Aangezien er geen Série E is is er geen degradatie, maar clubs moeten zich het volgende jaar opnieuw kwalificeren voor de Série D via hun staatskampioenschappen.

2022-????[bewerken | brontekst bewerken]

In 2022 werd er een kleine aanpassing gedaan. Het deelnemersaantal werd teruggebracht naar 64 clubs en de 4 competities die het laagst stonden in de CBF-ranking mochten nu nog maar één team afvaardigen. De voorronde verviel dus, voor de rest bleef alles bij het oude.

Kampioenen[bewerken | brontekst bewerken]