Cardiacs
Cardiacs was een Britse band rond de broers Tim en Jim Smith. De vaak chaotisch klinkende muziek van de band is gebaseerd op de klassieke progressieve rock uit de jaren 70 maar kent belangrijke invloeden uit andere muziekstijlen, met name punk en, in mindere mate, ska. De bezetting is sinds de oprichting vele malen gewijzigd; de broers Smith waren de enige constanten.
De band werd in 1977 opgericht als Cardiac Arrest. Onder die naam werd in 1979 de single A Bus for a Bus on the Bus uitgebracht. Nog dat jaar werd de naam veranderd in Cardiacs. De muzikale stijl van de band werd van meet af aan beïnvloed door progressieve bands en artiesten als Genesis, Gentle Giant en Frank Zappa, terwijl het geluid sterk beïnvloed werd door de punkbeweging. De muziek verscheen aanvankelijk op cassettes en werd tot op heden, op enkele uitzonderingen na, steeds uitgebracht op het eigen platenlabel The Alphabet Business Concern. Later werden enkele maxi-singles en mini-albums en een live-album uitgebracht, totdat in 1988 het eerste echte studioalbum, A Little Man and a House and the Whole World Window, verscheen.
Het grootste succes kende de band in de periode 1984-1989. De groep bestond in deze tijd uit zes tot acht leden, onder wie saxofoniste Sarah Smith, sinds 1983 de echtgenote van Tim Smith. In 1984 speelden de Cardiacs in het voorprogramma van Marillion, overigens tot groot ongenoegen van het publiek. In 1987 haalde de band het nieuws dankzij boulevardkrant Sunday Sport, dat berichtte dat Tim en Sarah broer en zus zouden zijn en een incestueuze verhouding hadden. Dit onjuiste bericht werd door de Cardiacs niet echt weerlegd en zorgde voor veel publiciteit. In 1988 werd in eigen land een hit gescoord met de single Is this the life. Buiten Engeland zijn de Cardiacs vrij onbekend; in Nederland heeft de groep echter een cultaanhang en werd ook enkele malen opgetreden. Sinds 1990, toen vier leden opstapten en niet allemaal werden vervangen, onder wie Sarah, bestond de band steeds uit vier leden, waarvan de broers Smith de enige constanten waren. Bij gebrek aan een toetsenist werd sindsdien bij concerten gebruikgemaakt van een geluidsband.
Eind juni 2008 werd Tim Smith getroffen door een hartstilstand. Alle activiteiten, waaronder de release van het nieuwe album (voorlopige titel: LSD) en een reeks concerten in november werden tot nader order geannuleerd.
Tim Smith overleed op 21 juli 2020[1].
Chronologische discografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 1979 A Bus for a Bus on the Bus single
- 1980 The Obvious Identity cassette
- 1981 Toy World cassette
- 1983 Archive Cardiacs cassette
- 1983 The Seaside cassette
- 1985 Seaside Treats maxi-single
- 1985 Seaside Treats video
- 1987 There's Too Many Irons In The Fire maxi-single
- 1987 Big Ship mini-album
- 1987 Rude Bootleg live-album, opgenomen op het Reading Festival 1986
- 1988 Is This The Life single en maxi-single
- 1988 A Little Man and a House and the Whole World Window album
- 1988 Cardiacs Live live-album, opgenomen in Paradiso, Amsterdam in 1988
- 1988 Susannah's Still Alive single en maxi-single
- 1989 Baby Heart Dirt single en maxi-single
- 1989 On Land and in the Sea album
- 1990 The Seaside albumuitgave van de cassette uit 1983
- 1991 Day Is Gone maxi-single en cd-single
- 1991 Songs for Ships and Irons album, bevat oudere opnamen
- 1992 Heaven Born and Ever Bright cd
- 1993 All that Glitters is a Mares Nest live-cd en video
- 1995 Manhoo cd-single
- 1995 Bellyeye cd-single
- 1995 Odd Even cd-single
- 1995 Sing to God dubbel-cd
- 1999 Signs cd-single
- 1999 Guns cd
- 2005 The Special Garage Concerts Vol I & II live-cd's
- 2007 Ditzy Scene cd-single
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|