Caspar Berger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pietà in Museum Catharijneconvent

Caspar Berger (Utrecht, 24 januari 1965) is een Nederlandse politiek geëngageerde beeldend kunstenaar. Hij is gespecialiseerd in beeldhouwkunst, conceptuele kunst, videokunst en installatiekunst. Hij werkt met verschillende materialen, waaronder brons, zilver, goud, siliconen en epoxy. Hij werkt in Amsterdam.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Berger studeerde ruimtelijke vormgeving aan de AKI in Enschede en kreeg daar les van Maja van Hall, Ad Gerritsen, Albert van der Weide, Helen Frik, en Hans Ebeling Koning. Hij legde zich toe op mixed media: abstracte constructies en video-Installaties. Zijn opleiding voltooide hij aan de post-academiale Jan van Eyck Academie in Maastricht.

Daar koos hij, mede op grond van zijn liefde voor de Italiaanse hoogrenaissance, voor de beeldhouwkunst en ging figuratieve beelden maken die een eigentijdse interpretatie geven van klassieke thema’s.

Hij maakt onder andere series zelfportretten, hetgeen in de geschiedenis van de beeldhouwkunst een zeldzaamheid is. Dit thema probeert hij op verschillende manieren te benaderen. Voor het werk Skeleton liet hij een CT-scan van zijn lichaam maken waarna via 3D-print een zeer precieze kopie van zijn skelet ontstond. Zijn modellen worden door middel van siliconen-mallen omgezet naar beelden in metalen als brons, zilver en goud.

Werken in collecties[bewerken | brontekst bewerken]

Werk van Caspar Berger is in Nederland te zien in:

Tentoonstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

Solotentoonstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

Groepstentoonstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]