Lijst van koningen van Arthedain

Arthedain (Sindarijns voor Koninkrijk van de Edain) is een fictief koninkrijk uit In de ban van de ring van J.R.R. Tolkien.

Arthedain was een van de drie koninkrijken waarin Arnor uiteenviel na de dood van Eärendur in 861. Dit rijk heeft het langst bestaan en het langst weerstand geboden tegen Angmar, maar in 1975 werd het toch verwoest en de oudste zoon van de koning, Aranarth, werd hoofd van de Dúnedain, waarvan de laatste telg, Aragorn II, opnieuw koning van Gondor en Arnor werd.
De cijfers tussen haakjes geven de regeerperiode aan in de Derde Era.

Koningen van Arthedain[bewerken | brontekst bewerken]

Amlaith[bewerken | brontekst bewerken]

Amlaith van Fornost was de eerste koning van Arthedain en de oudste zoon van Eärendur. Na de dood van zijn vader Eärendur kreeg Amlaith ruzie met zijn twee jongere broers om wie er het koningschap over Arnor kreeg. Na een korte burgeroorlog splitste Arnor zich in drie stukken in het jaar 861 D.E. De gebieden heetten Rhudaur, Cardolan en Arthedain.
Zijn twee broers (waarvan de namen onbekend zijn) kregen Rhudaur en Cardolan. Amlaith kreeg het grootste gebied; Arthedain. Omdat Annúminas in verval was geraakt werd Fornost de nieuwe hoofdstad van Arthedain. Na zijn dood in 946 werd hij opgevolgd door zijn zoon Beleg.

Beleg[bewerken | brontekst bewerken]

Beleg van Arthedain, niet te verwarren met de elfenheld Beleg Sterkboog uit de Eerste Era, was de tweede koning van Arthedain. Hij was de zoon van Amlaith. Hij regeerde vanuit Fornost. Tijdens zijn regering kwamen de vijf wijzen of Istari, waaronder Gandalf en Saruman naar Midden-aarde. Na zijn dood in 1029 werd hij opgevolgd door zijn zoon Mallor.

Mallor[bewerken | brontekst bewerken]

Mallor was de derde koning van Arthedain en de zoon van Beleg. Hij regeerde vanuit de hoofdstad Fornost. Gedurende zijn regeerperiode heerste er vrede en kwamen de eerste hobbits naar Eriador. Na zijn dood in 1110 werd hij opgevolgd door zijn zoon Celepharn.

Celepharn[bewerken | brontekst bewerken]

Celepharn was de vierde koning van Arthedain en de zoon van Mallor. Hij regeerde vanuit de hoofdstad Fornost en heerste er vrede in Midden-aarde. Na zijn dood in 1191 werd hij opgevolgd door zijn zoon Celebrindor.

Celebrindor[bewerken | brontekst bewerken]

Celebrindor was de vijfde koning van Arthedain en de zoon van Celepharn. Hij regeerde vanuit de hoofdstad Fornost en er heerste vrede in Midden-aarde. Na zijn dood in 1272 werd hij opgevolgd door zijn zoon Malvegil.

Malvegil[bewerken | brontekst bewerken]

Malvegil was de zesde koning van Arthedain en de zoon van Celebrindor. Hij regeerde vanuit de hoofdstad Fornost. Tijdens zijn regeerperiode kwamen de eerste tekenen dat er in het noorden, voorbij de Reuzenheide een nieuw koninkrijk ontstaan was. De Tovenaar-koning van Angmar heerste daar over zwarte mensen en Orks om de Dúnedain in Arnor te vernietigen. Tijdens de regering van Malvegil kwamen er echter nog geen grote aanvallen. Na zijn dood in 1349 werd hij opgevolgd door zijn zoon Argeleb.

Argeleb I[bewerken | brontekst bewerken]

Argeleb I was de zevende koning van Arthedain en de zoon van Malvegil. In de naburige koninkrijken, Rhudaur en Cardolan, was de lijn van Isildur uitgestorven en Argeleb eiste de kroon op. Rhudaur weigerde en de koning ervan sloot zich aan bij Angmar. Argeleb versterkte de Amon Sûl, maar werd gedood in een slag tegen Rhudaur en Angmar. Na zijn dood in 1356 werd hij opgevolgd door zijn zoon Arveleg.

Arveleg I[bewerken | brontekst bewerken]

Arveleg I was de achtste koning van Arthedain en de zoon van Argeleb I. In de eerste jaren van zijn regering verdreef hij Angmar van de weerheuvels en heroverde het fort van Amon Sûl samen met Cardolan. Hij richtte een grens op die langs de Weerheuvels, de Grote Weg en de Grauwel liep. Volgens de overlevering zou Rivendel rond deze periode belegerd zijn. In het laatste jaar van zijn regering vielen Angmar en Rhudaur met een grote troepenmacht Arthedain binnen en verwoestten de Amon Sûl. Tijdens deze slag sneuvelde Arveleg, maar zijn zoon Araphor, die hem dan ook opvolgde, nam de Palantír mee naar Fornost.

Koningen van Arthedain en Cardolan[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat Rhuador was vernietigd en Cardolan geannexeerd was door Arthedain staan vanaf Araphor de koningen van Arthedain opnieuw bekend als koningen van Arnor.

Araphor[bewerken | brontekst bewerken]

Araphor was de negende koning van Arthedain, elfde koning van Arnor en de zoon van Arveleg I. Na de dood van zijn vader Arveleg werd Rhudaur verwoest evenals het grootste gedeelte van Cardolan, alleen op Tyrn Gorthad, de Grafheuvels, bleven de Dúnedain van Cardolan stand houden. Araphor nam wraak en samen met de Elfen uit de Grijze Havens onder leiding van Círdan vernietigde hij de troepen uit Angmar en dreef hen ver naar het oosten terug. Araphor werd na zijn dood in 1589 opgevolgd door zijn zoon Argeleb II.

Argeleb II[bewerken | brontekst bewerken]

Argeleb II was de tiende koning van Arthedain, twaalfde koning van Arnor en de zoon van Araphor. Hij gaf de Hobbits toestemming om in de Gouw te gaan wonen. Hij stierf echter aan de grote pest, die grote delen van Cardolan en Arthedain ontvolkte. Waarschijnlijk gaat het hier om dezelfde pest die ook huishield in Gondor en daar ook de levens van een deel van de koninklijke familie eiste. Tijdens zijn regering kwamen er kwade geesten uit Angmar en Rhudaur naar de Grafgeuvels. Na zijn dood in 1670 werd hij opgevolgd door zijn zoon Arvegil.

Arvegil[bewerken | brontekst bewerken]

Arvegil was de elfde koning van Arthedain, dertiende koning van Arnor en de zoon van Argeleb II. Hij bouwde een deel van Arthedain opnieuw op na de grote pest en versterkte de verdediging tegen Angmar. Hij overleed in 1743 en werd opgevolgd door zijn zoon Arveleg II.

Arveleg II[bewerken | brontekst bewerken]

Arveleg was de twaalfde koning van Arthedain, veertiende koning van Arnor en de zoon van Arvegil. Hij vervolgde de wederopbouw van Arthedain en vocht een aantal kleine veldslagen uit tegen een verzwakt Angmar. Hij overleed in 1813 en werd opgevolgd door zijn zoon Araval.

Araval[bewerken | brontekst bewerken]

Araval was de dertiende koning van Arthedain, vijftiende koning van Arnor en de zoon van Arveleg II. Hij was een krachtige koning, die de Tovenaar-Koning enkele keren versloeg. Hij heeft ten minste één grote overwinning behaald, waardoor Angmar zich moest terugtrekken. Zijn pogingen om de Dúnedain opnieuw te installeren in Cardolan mislukten echter. Hij overleed in 1891 en werd opgevolgd door zijn zoon Araphant.

Araphant[bewerken | brontekst bewerken]

Araphant was de veertiende en voorlaatste koning van Arthedain, vijftiende koning van Arnor en de zoon van Araval. Hij verbeterde de banden met Gondor en probeerde zijn zoon Arvedui uit te huwelijken aan de dochter van de koning van Gondor, Ondoher, aangezien die geen mannelijke erfgenamen had. Hoewel Arvedui huwde met Firiel, werd hij geen koning van Gondor, de kroon ging daar naar de generaal Eärnil. Araphant overleed in 1964 en werd opgevolgd door zijn zoon Arvedui.

Arvedui[bewerken | brontekst bewerken]

Arvedui was de vijftiende en laatste koning van Arthedain, zestiende en laatste koning van Arnor, en de zoon van Araphant. In 1974 viel Angmar met een overweldigende macht Arthedain binnen. Fornost werd veroverd door de Tovenaar-Koning en Arvedui vluchtte weg samen met zijn lijfwacht. Hoewel hij nog kort standhield op de Noordelijke Heuvels, moest hij toch terugtrekken naar de Sneeuwmensen uit de IJsbaai van Focherel. Toen Círdan hem een schip stuurde om te vluchten naar de Grijze Havens ging hij aan boord. De koning van de Sneeuwmensen had hem dit echter afgeraden en het schip zonk dan ook. Samen met hem verdwenen ook de twee Palantiri die nog over waren. Zijn zoon Aranarth nam de titel Hoofd van de Dúnedain aan en verdween in de bossen van Eriador. Kort na de dood van Arvedui echter viel een groot leger van Gondor tezamen met de legers van Rhovanion en de Elfen uit de Grijze Havens Angmar aan en vernietigde de laatste resten van het rijk van de Tovenaar-Koning. Voor Arvedui was dit echter te laat.