Spoorkoekoeken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Centropus)
Spoorkoekoeken
Centropus bengalensis (Bengaalse spoorkoekoek)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Cuculiformes (Koekoeksvogels)
Familie:Cuculidae (Koekoeken)
Geslacht
Centropus (Spoorkoekoeken)
Illiger, 1811
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Spoorkoekoeken op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Centropus of spoorkoekoeken is een geslacht van vogels uit de familie koekoeken (Cuculidae). De wetenschappelijke naam Centropus is ontleend aan het Oudgrieks, κέντρον, kentron (sporen) en πούς, pous (voet). Dit slaat op de lange achterteen van de meeste soorten.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Spoorkoekoeken zijn grote, forse grondbewonende vogels met een krachtige snavel, korte afgeronde vleugels en een lange, brede staart.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Spoorkoekoeken zijn geen broedparasieten. Ze bouwen zelf een nest en broeden hun eigen eieren uit. Ze hebben wel een andere eigenaardigheid wat betreft de voortplanting. Bij bijna alle soorten investeert het kleinere mannetje het meest in de zorg bij het broeden en grootbrengen van de jongen. Ten minste één soort, Centropus grillii (Zwarte spoorkoekoek), is polyandrisch.

Poot van een spoorkoekoek met lange achterteen

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht telt 29 soorten.[1]