Centrum Algemeen Welzijnswerk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Centrum voor Algemeen Welzijnswerk

Een Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW) is een van de organisaties in Vlaanderen voor het algemeen welzijnswerk.

Er zijn drie types binnen het algemeen welzijnswerk[1][2]

Centrum Algemeen Welzijnswerk[bewerken | brontekst bewerken]

Een Centrum Algemeen Welzijnswerk[3] organiseert dienst - en hulpverlenende activiteiten gericht op het detecteren, voorkomen, verminderen, signaleren en oplossen van alle factoren die de welzijnskansen van personen, gezinnen en bevolkingsgroepen bedreigen of verminderen door

  • laagdrempelig onthaal en toegankelijke informatie- en adviesverlening;
  • opvang van personen in een materiële, sociale of psychosociale noodsituatie (zoals vluchthuizen en vrouwenopvangcentra);
  • begeleiding in verband met persoonlijkheidsontplooiing, maatschappelijk functioneren, relatie-bekwaamheid, huwelijks- en gezinsleven, psychische of fysieke beperkingen;
  • schuldbemiddeling
  • passende nazorg verzorgen;
  • bevorderen van de maatschappelijke integratie en participatie van personen en bevolkingsgroepen in een sociale achterstellingssituatie;
  • doorverwijzen naar meer gespecialiseerde of meer gepaste diensten (in de eerste-, tweede- of derdelijn of verder)
  • zelfmoordpreventie
  • preventieve acties ondernemen
  • signaleren van maatschappelijke tekorten;

De centra werken autonoom en zijn groter dan de twee hiernavolgende wat betreft tewerkstelling en aantal cliënten. Verschillende doelgroepen worden met aangepaste methoden benaderd. Zo is een CAW in de praktijk een koepelorganisatie, met JAC, specifiek voor jongeren en met verschillende diensten zoals Slachtofferhulp, Opvangcentra voor Daklozen, echtscheidingsbemiddeling[4][5]....

Tele-Onthaal[bewerken | brontekst bewerken]

Tele-onthaal richt zich op algemene, persoonlijke, relationele en maatschappelijke problemen via een permanente telefonische bereikbaarheid.[6] Op het telefoonnummer 106 krijgt iedereen (binnen België) gehoor: 24 uur op 24, het hele jaar door. Deskundige vrijwilligers luisteren naar het verhaal van de beller en zoeken mee naar inzichten en uitwegen. Bellen naar tele-onthaal gebeurt volledig anoniem. Men kan ook chatten, zodra een medewerker vrij is; e-mailen voor hulp is niet mogelijk.

Eind 2018 kreeg Tele-Onthaal een nieuw logo dat "de kracht van praten en luisteren" centraal moest stellen. Het oude logo van een rood-grijze kiesschijf was ontworpen door grafisch ontwerper Paul Ibou en dateerde uit 1987.[7]

Sociale dienst van een ziekenfonds[bewerken | brontekst bewerken]

Dit zijn centra die door hun organisatie of werking tot een landsbond of een ziekenfonds behoren. Het is hun taak hulp- en dienstverlening te bieden aan alle personen met bijzondere aandacht voor ouderdom, ziekte of handicap. Dit wordt ook vaak een ingebouwd centrum voor maatschappelijk werk genoemd, met nadruk op de gezondheidsproblematiek.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]