Chalcociet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chalcociet
Chalcociet
Mineraal
Chemische formule Cu2S
Kleur (Staal)grijs, blauwzwart, zwart
Streepkleur Grijszwart
Hardheid 2,5 tot 3
Gemiddelde dichtheid 5,65 kg/dm3
Glans Metallisch
Opaciteit Opaak
Breuk Schelpvormig
Splijting Onduidelijk, [110]
Kristaloptiek
Kristalstelsel monoklien
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralen pyriet, sfaleriet
Bijzondere kenmerken Zwak anisotropisch met opvallend licht
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal chalcociet is een koper-sulfide met de chemische formule Cu2S.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het opaak (staal)grijze of (blauw)zwarte chalcociet heeft een metallische glans, een grijszwarte streepkleur en de splijting van het mineraal is onduidelijk volgens het kristalvlak [110]. Het kristalstelsel is monoklien. Chalcociet heeft een gemiddelde dichtheid van 5,65, de hardheid is 2,5 tot 3 en het mineraal is niet radioactief.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

De naam van het mineraal chalcociet is afgeleid van het Griekse chalcos, dat "koper" betekent.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Chalcociet is een algemeen secundair mineraal, dat gevormd wordt in de geoxideerde zones rondom andere kopersulfide-afzettingen. De typelocatie is Cornwall, Engeland en Butte, Montana, Verenigde Staten, en het mineraal wordt verder onder andere gevonden in Bristol, Connecticut en Lubin, Polen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Chalcocite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.